Η Χίμαιρα

Ο Άρτουρ, βρετανός αρχαιολόγος που ζει και δρα στο περιθώριο της ιταλικής επαρχίας μαζί με την εκκεντρική παρέα του (ιταλοί τυμβωρύχοι που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα) αναζητά το «ιερό δισκοπότηρο» που θα δώσει νόημα στη ζωή του.

Μια απόκοσμη ατμόσφαιρα. Η συνάντηση δύο πολιτισμών. Και κυρίως η αναζήτηση του χαμένου θησαυρού στην Ετρουσκική Νεκρόπολη, που κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι η πραγματική μορφή του. Είναι η θηλυκή δύναμη που κινητοποιεί τις θεϊκές δυνάμεις της μοίρας; Είναι η συνέχιση της ζωής ακόμη κι όταν ο θάνατος δείχνει να έχει το πάνω χέρι;

Ο Άρτουρ, χαμένος στις νοσηρές σκέψεις που τροφοδοτεί η απώλεια της αγαπημένης του Βιεναμίνα και παραδομένος στις αψυχολόγητες συνήθειες των παρηκμασμένων συνεργατών του, είναι ένας αντιήρωας που κυνηγά χίμαιρες. Το ίδιο όμως πράττει και ο σκηνοθέτρια του φιλμ Αλίτσε Ρορβάχερ («Θαύματα»)που παρά την θελκτική αναβίωση ενός χαμένου ιταλικού παραδείσου (με στοιχεία από ιταλικό νεορεαλισμό, φελινικές παραβολές και παζολινικές πολιτικές νύξεις) παρασύρεται από τον οργασμικό χορό των ηρώων της προς το αδιέξοδο του κάτω κόσμου.

Ο πομπώδης σχολιασμός του αναπόδραστου της μοίρας και της συλλογικής εθνικής ήττας, ενισχυμένος με κομμάτια γραφικότητας και ατελείωτου φολκλόρ δεν μας αγγίζει, σε αντίθεση με την πικρή, ανθρώπινη φύση του πρωταγωνιστή που έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή και αφήνεται στοέλεος της φύσης μπας και καταφέρει να ξανασυναντηθεί με την αγαπημένη του.