Ο Κωστής Μαραβέγιας στο VOX: Ένα μουσικό ταξίδι στα μαγευτικά μονοπάτια του Portofino

Από την αρχή, ο νέος δίσκος του Κωστή Μαραβέγια μάς άφηνε μια αιθέρια αίσθηση, πολύ κοντινή με αυτές που μας προκαλεί η μουσική του, μα ελαφρώς διαφορετική. Λίγο η εντονότερη ωριμότητα των στίχων, λίγο οι πειραματισμοί και το τολμηρό φλερτ με τον παιχνιδιάρικο ηλεκτρονικό ήχο, όλα μας προϊδέαζαν για μια εντελώς καινούρια εποχή για το φαινόμενο «Μαραβέγιας».

Το Portofino είναι μια περιήγηση στην ταράτσα του συναισθηματικού κόσμου του Κωστή Μαραβέγια. Μια περιήγηση που τις Παρασκευές του Δεκεμβρίου φιλοξενείται στην σκηνή του Vox. Κι εμείς φυσικά, σπεύσαμε να βρεθούμε εκεί.

Φωτογραφία: Ειρήνη Δερμιτζάκη

Τα φώτα σβήνουν και ένας Κωστής σε ανάλαφρο, animal print look μάς καλωσορίζει με το πιο θερμό του χαμόγελο. Η σύνδεση με το κοινό, σαν δεύτερή του φύση, κλείδωσε αμέσως. Αφού μας προέτρεψε να χορέψουμε όσο μπορούμε μαζί του, δείχνοντάς μας και τον καθιστό τρόπο, ξεκίνησε να προσφέρει απανωτές δόσεις σεροτονίνης.

Στο πέρασμα της βραδιάς πειραματίστηκε με ποικίλα μουσικά όργανα, άλλοτε παίζοντας τρυφερά κομμάτια στο πιάνο, άλλοτε μεθυστικούς αργεντίνικους ρυθμούς στα τύμπανα και άλλοτε τραγουδώντας κεφάτα με συντροφιά το ακορντεόν. Στο αποκορύφωμα, μας τραγούδησε με τον μοναδικό δικό του τρόπο τον «Εθισμό» από το παλιό, το ορθόδοξο «Welcome To Greece», με αέρα διαδήλωσης, καθώς στην θέση του μικροφώνου καθ’ όλη την διάρκεια βρισκόταν ένα χαριτωμένο μεγάφωνο.

Με πολλά, τρυφερά κι αγαπημένα flashbacks, ο Κωστής μάς έκανε συνεπιβάτες σε ένα νοσταλγικό ταξίδι στην αισιόδοξη, indie pop δισκογραφία του. Μας άφησε να μπούμε για λίγο στα παπούτσια του, μας εξιστόρησε πως να χωρέσουμε δυο γυναίκες σε ένα κρεβάτι (spoiler alert: εν τέλει δεν μπορείς), πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει η Λόλα, αλλά και πόσο εντυπωσιακά έχει αλλάξει η Ρίτα. Μας πήγε μια βόλτα με το Toyota στον Φάρο και στο γυρισμό αράξαμε στη Ανθισμένη του Αυλή, ε κι εκεί μας κυρίευσαν οι συναισθηματισμοί μας. Όλους τους σταθμούς από το σύμπαν του Κωστή Μαραβέγια, έντυναν στο background εντυπωσιακά, χρωματιστά και περιστρεφόμενα γραφικά που προβάλλονταν σε γιγαντοοθόνη.

Φωτογραφία: Ειρήνη Δερμιτζάκη

Από το πρόγραμμα δεν θα μπορούσε να μην φυσήξει και λίγος άνεμος Milky Way, την μουσική του οποίου υπογράφει μεταξύ άλλων και ο Κωστής Μαραβέγιας. Ο φωτισμός χαμήλωσε και στη γιγαντοοθόνη φωτίστηκαν χιλιάδες αστέρια, καθιστώντας το τοπίο κινηματογραφικό κι ο Κωστής  έπαιξε το κεντρικό theme της σειράς φαινόμενο του Βασίλη Κεκάτου.

Την στιγμή που ο Demian Gómez άφησε για λίγο τα ντραμς και έλαβε την θέση του στα κρουστά, όλο το Vox πήρε φωτιά. Ξαφνικά τηλε-μεταφερθήκαμε κάπου στην Αργεντινή, χορεύοντας ξέφρενα σε λάτιν ρυθμούς. Ο Χρήστος Κακλάνης, μάγεψε με τις μελωδικές εναλλαγές στο κλαρινέτο και τα πλήκτρα, ενώ ο Jim Staridas έκλεψε τις εντυπώσεις στο τρομπόνι. Μπορεί ο Νίκος Αγγλούπας να τα “έσπασε” καθ’ όλη τη διάρκεια του live, όμως το προσωπικό του highlight ήταν όταν μας ξεδίπλωσε το φωνητικό του ταλέντο μέσα από άλλη μια ξεκαρδιστική ιστορία που διηγούνταν ο Κωστής. Η ηλεκτρική κιθάρα του Άγγελου Αγγελίδη μας συνέπαιρνε τόσο στα ανεβαστικά, όσο και στα πιο βαθυστόχαστα κομμάτια.

Φωτογραφία: Ειρήνη Δερμιτζάκη

Λίγο αργότερα, ο Κωστής μας διηγήθηκε την εμπειρία του από τις καλοκαιρινές συναυλίες που παρευρέθηκε και συγκεκριμένα εκείνη που του έμεινε αξέχαστη: του Robin Williams. Εκεί, λοιπόν, γνώρισε μια κοπέλα, η οποία ήταν φανατική θαυμάστρια του σταρ και χοροπηδούσε κάπως πιο έντονα στον ρυθμό της μουσικής του, με αποτέλεσμα να λούσει τον Κωστή με την μπύρα που κράταγε. Όπως σε πολύ λίγο θα ανακαλύπταμε  δεν επρόκειτο για καμιά άλλη πέρα από την εντυπωσιακή, Νίνα Μαζάνη.

Αχ, η Νίνα. Θα μπορούσα για ώρες να μιλώ για τον ξανθό χείμαρρο που ξεσήκωσε το κοινό του Vox και δεν άφησε τίποτα όρθιο στο πέρασμά του. Μια από τις καλύτερες φωνές αυτή την στιγμή στο ελληνικό προσκήνιο, η Νίνα μπήκε ορμητικά στην σκηνή και ερμήνευσε το Let Me Entertain You. Ε και την αφήσαμε (να μας διασκεδάσει) και διόλου δεν το μετανιώσαμε. Η Νύχτα μυρίζει γιασεμί, η Νίνα απαστράπτουσα, λάμπει κι εμείς από κάτω κοιτάζουμε μαγεμένοι. Στο αποκορύφωμα, το αναπάντεχο mashup που κανείς μας δεν ήξερε ότι χρειαζόταν Last Christmas x Χριστούγεννα της Δέσποινας Βανδή, ήταν υπεραρκετό για να ξεσηκώσει μέχρι και τον πιο δύσκολο σε ξέφρενο χορό. Με κόκκινους και πράσινους χρωματισμούς στο φόντο και άπλετες χιονονιφάδες -έτσι για την ψευδαίσθηση- μπήκαμε για τα καλά στο απόλυτο Christmas Mood.

Φωτογραφία: Ειρήνη Δερμιτζάκη

Όπως ο ίδιος μας είπε, τόσο εμείς όσο κι εκείνος, θέλει να φωτίζει τα σκοτάδια μας. Αυτή την επίδραση ακριβώς έχει η μουσική του Κωστή Μαραβέγια. Παίζει ρόλο καταλυτικό στην ψυχοσύνθεσή μας. Αποπνέει μια ατέρμονη αισιοδοξία, μια καθησυχαστική συμπεριληπτικότητα. Την αισθανόμαστε σαν μια τρυφερή αγκαλιά, που άηχα μας διαβεβαιώνει πως όλα θα πάνε καλά. Σαν ένα ζευγάρι γυαλιά που μας δείχνει το πόσο χρωματιστός είναι ο κόσμος τελικά. Κλείνοντας με τον στίχο από το αγαπημένο μου κομμάτι από το Πορτοφινικό σύμπαν “Δεν έχω χρόνο για χάσιμο, θέλω μόνο ένα νοιάξιμο”, θα πω μόνο να μην χάνουμε χρόνο και να τρέξουμε στο μοναδικό νοιάξιμο-μοίρασμα εμπειριών, μουσικής και συναισθημάτων του Κωστή Μαραβέγια.