MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΔΕΥΤΕΡΑ
05
ΙΟΥΝΙΟΥ
  • ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
    ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
    ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΑΙΝΙΑΣ
    ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΤΑΙΝΙΑ X
    300
    Close
    Drive My Car
    Fast X
    Kandahar: Σημείο διαφυγής
    Playtime
    Spider-Man: Ακροβατώντας στο αραχνο-σύμπαν (μεταγλωττισμένη)
    Spider-Man: Ακροβατώντας στο αραχνο-σύμπαν (με υπότιτλους)
    Super Mario Bros. Η ταινία (μεταγλωττισμένη)
    Utama, το σπίτι μας
    Αγάπη και μίσος
    Απλώς υπέροχη (μεταγλωττισμένη)
    Αστερίξ και Οβελίξ στο δρόμο για την Κίνα (μεταγλωττισμένη)
    Ενα περιστέρι έκατσε σε ένα κλαδί συλλογιζόμενο την ύπαρξη του
    Επίδοξοι κληρονόμοι
    Επιστροφή στη Σεούλ
    Η Βαλέρια παντρεύεται
    Η Ελλα Μπέλλα και τα μαγικά της (μεταγλωττισμένη)
    Η άλλη όψη της ελπίδας
    Η αόρατη ζωή της Ευριδίκης Γκουσμάο
    Η γυναίκα του Τσαϊκόφσκι
    Η μέθοδος Κομπρομάτ
    Η μικρή γοργόνα (μεταγλωττισμένη)
    Η μικρή γοργόνα (με υπότιτλους)
    Λουνάνα: Ενα γιακ μες στην τάξη
    Μπάσταρδα
    Νοσταλγώντας το φως
    Ο Γαλαξίας
    Ο κλέψας του κλέψαντος
    Ο μεγαλόδοντας
    Ο μπαμπούλας
    Ο σοφέρ της κυρίας Μαντλέν
    Ο τελευταίος χορός
    Πρόσκληση σε φόνο
    Στα άκρα
    Τι βλέπουμε όταν κοιτάμε τον ουρανό;
    Το έγκλημα μου
    Το μπλε καφτάνι
    Φύλακες του Γαλαξία 3
    Χειμερία νάρκη
    Ντοκιμαντέρ

    Anthropause

    Σ’ ένα νησί του Αιγαίου, στη Σύμη, οι άνθρωποι πιστεύουν στα θαύματα. Από εκεί ξεκινά η ταινία το 2018, για να εξερευνήσει τη σχέση του ανθρώπου με τη πίστη και τη γνώση, το φυσικό και το μεταφυσικό.

    ΔΙΑΡΚΕΙΑ 88'
    Monopoli Team

    Η ταινία “Anthropause” έχει πάρει τον τίτλο της από την ομώνυμη λέξη από εκείνες που κάθε Δεκέμβριο το λεξικό της Οξφόρδης εισάγει επισήμως στο Αγγλικό λεξιλόγιο. Οι νέες αυτές λέξεις προκύπτουν από τα τεκταινόμενα στον πλανήτη την κάθε χρονιά. Τον Δεκέμβριο του 2020 η πιο αντιπροσωπευτική λέξη της νέας πραγματικότητας ήταν αυτη που προερχόταν από τη σύνθεση των Ελληνικών λέξεων άνθρωπος και παύση, anthropause.

    Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2020 σε μελέτη του Πανεπιστημίου του Σικάγο για την εμφάνιση άγριας ζωής κοντά στα αστικά κέντρα αναφέροντας ως αιτία του φαινομένου τη λέξη anthropause, νοηματοδοτώντας τη διακοπή της ανθρώπινης δραστηριότητας εξ αιτίας της πανδημίας.

    Η αφορμή Ένα απίστευτης ομορφιάς Ελληνικό νησί, η Σύμη, κι ένα μοναστήρι όπου χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν πιστεύοντας στα θαύματα. Ένας θρύλος που εδώ και αιώνες έγινε λαϊκή πίστη: αν πετάξεις ένα μπουκάλι στη θάλασσα μ’ ένα μήνυμα, μια προσευχή, ένα αίτημα ή μια ευχαριστία προς τον Αρχάγγελο, οπουδήποτε κι αν βρίσκεσαι αυτό το μπουκάλι αργά η γρήγορα θα φτάσει στο νησί.

    Η ταινία Ο πολίτης C (από το αρχικό της λέξης Citizen, το αρχικό της λέξης Cosmos, ή απλά ένας πολίτης τρίτης κατηγορίας) ξεκινάει ένα ταξίδι εξερεύνησης της σχέσης του ανθρώπου με την πίστη και τη γνώση, με το τυχαίο και το πεπρωμένο, το φυσικό και το μεταφυσικό. Από την πλευρά της πίστης, θρησκευτικοί εκπρόσωποι, ο Ηγούμενος του Πανορμίτη, o Μητροπολίτης Σύμης, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος και απλοί πιστοί που καταθέτουν τη δική τους θαυματουργική εμπειρία και από την πλευρά της γνώσης διακεκριμένοι επιστήμονες, ο Δημήτρης Νανόπουλος και ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης.

    Αυτές οι δύο πλευρές σχηματίζουν ένα δίπολο που αναπτύσσεται αισθητικά στα μαγικά τοπία της Σύμης και το Μοναστήρι του Πανορμίτη, τον πόλο του μεταφυσικού όπου οι άνθρωποι πιστεύουν στα θαύματα και στον πόλο της γνώσης και της επιστήμης, στην Αθήνα, στη Βοστόνη και κυρίως στη Νέα Υόρκη όπου οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ακούσουν και διαβάσουν στο κινητό τους τηλέφωνο.

    Η πίστη και η σχέση του ανθρώπου με το Θείο είναι κάτι προσωπικό και εσωτερικό. Η πρόοδος της επιστήμης όμως και κυρίως η διαχείριση της γνώσης είναι θέματα που αφορούν πολίτες και κοινωνίες. Όταν την άνοιξη του 2020 ξεσπάει στον πλανήτη μια πανδημία, ο πολίτης C που ζει ως μετανάστης στη Νέα Υόρκη, βρίσκεται εγκλωβισμένος εκεί με το lock down. Βγαίνει κάθε μέρα και καταγράφει με την κάμερα του, την έρημη Νέα Υόρκη.

    Όσα είχαν ειπωθεί στα γυρίσματα που άρχισαν το 2018, από επιστήμονες, θρησκευτικούς ηγέτες και απλούς ανθρώπους, έρχονται δυο χρόνια μετά και μ’ έναν απροσδόκητο σχεδόν μεταφυσικό τρόπο συμπληρώνουν και συμπληρώνονται από και με τις εικόνες της έρημης μητρόπολης. Σ’ αυτό το σμίξιμο και στο πως αντιμετώπισαν την πανδημία λαοί, κυβερνήσεις, θεσμοί, κοινωνίες και απλοί άνθρωποι, καταγράφεται η πίστη, αλλά και η θρησκοληψία, αποκαλύπτεται η δύναμη και οι δυνατότητες της γνώσης, αλλά και η αδυναμία του ανθρώπου να διαχειριστεί τα επιτεύγματα του, με κύριους λόγους την αυτοσυντήρηση της εξουσίας, τη διαφορά της γνώσης από την πληροφορία και τη χειραγώγησή αμφότερων, από αυτούς που τις χρηματοδοτούν ή χρηματίζουν όσους τις διακινούν.

    Η «απόδραση» του πολίτη C από τη Νέα Υόρκη που καταγράφει με χρονική ακρίβεια μια διστοπική επιστροφή 40 ωρών μέσα από έρημα αεροδρόμια και διαδοχικές πτήσεις είναι ο επίλογος του ταξιδιού που άρχισε το 2018. Μόνο που μετά από όσα συνέβησαν, ό,τι προσπάθησε να καταγράψει η ταινία, δεν αφορά πια μόνο τη σχέση του ανθρώπου με τη γνώση και την πίστη, αλλά και τη μοναξιά του, το φόβο του και το μέλλον του στον πλανήτη. Και αυτή η επιστροφή αφήνει μετέωρη την αμφιβολία για το αν μετά το τέλος της πανδημίας πρέπει να επιστρέψουμε σε εκείνη την κανονικότητα όπου η ανθρωπιά είχε παύσει πριν την Ανθρωπόπαυση.

    Η ταινία συμμετείχε στο διαγωνιστικό κομμάτι του 24ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

    ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
    Σκηνοθεσία: Χρήστος Γόδας
    Σενάριο: Χρήστος Γόδας


    Διάρκεια: 88'
    Χώρα: Ελλάδα

    Διανομή: Nostalgia Blue Inc
    Περισσότερα από CINEMA
    VIMA_WEB3b