Οι 12 ένορκοι
Θεωρείται το καλύτερο δικαστικό δράμα που γυρίστηκε ποτέ. Κλειστοφοβικό, έξυπνο, με βαθύ πολιτικο- κοινωνικό σχολιασμό.
Η ταινία ξεκινάει στην αίθουσα ενός δικαστηρίου όπου ένα 18χρόνο αγόρι από την Ισπανία καταδικάζεται με θανατική ποινή σε ηλεκτρική καρέκλα για την δολοφονία του πατέρα του. Ο δικαστής καλεί τους δώδεκα ένορκους να αποσυρθούν για να βγάλουν την ετυμηγορία τους. Στην αρχή της συνεδρίας δείχνουν ότι οι ένορκοι είναι πεπεισμένοι πως ο νεαρός είναι ένοχος. Όλοι ψηφίζουν ότι είναι ένοχος εκτός από τον 8ο ένορκο (Χένρι Φόντα), ο οποίος διατηρεί αμφιβολίες για την ενοχή του νεαρού και προσπαθεί να πείσει τους υπόλοιπους έντεκα ενόρκους ότι τα στοιχεία δεν είναι τόσο ξεκάθαρα όσο φαίνονται.
Μέσα σε ένα ψυχρό, αλλά αποπνικτικό δωμάτιο με ένα μεγάλο τραπέζι και δώδεκα καρέκλες διαδραματίζεται όλη η υπόθεση της ταινίας.
Η ταινία γυρίστηκε μέσα σε είκοσι μέρες και με προϋπολογισμό 340.000 δολάρια (2.963.000 δολάρια σε σημερινή αξία). Ωστόσο το έργο δεν είχε εμπορική επιτυχία, και ο Xένρι Φόντα δεν ξανά-ασχολήθηκε έκτοτε με την παραγωγή ταινιών. Το σενάριο της ταινίας είναι προσαρμογή για τον κινηματογράφο, του ομώνυμου τηλεοπτικού σεναρίου του Ρέτζιναλντ Ρόουζ, που προβλήθηκε από το τηλεοπτικό κανάλι CBS, σε ωριαίο επεισόδιο, τον Σεπτέμβριο του 1954.
Η ταινία ήταν υποψήφια για 3 βραβεία Όσκαρ: «Καλύτερης σκηνοθεσίας», «Καλύτερης ταινίας» και «Καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου», αλλά έχασε και στις τρεις κατηγορίες από την ταινία «Η γέφυρα του ποταμού Κβάι».
