Πουλιά στον αέρα
Τα θεατρικά έργα του Ζορζ Φεϊντό αν και γραμμένα πριν από ένα αιώνα σχεδόν, εξακολουθούν και τροφοδοτούν την γαλλική- κι όχι μόνο- κωμωδία.
Υπόθεση
Ο κατεργάρης κύριος Ποντινιάκ ερωτεύεται μια όμορφη γυναίκα και την ακολουθεί συνεχώς. Ώσπου έκπληκτος ανακαλύπτει ότι πρόκειται για τη σύζυγο ενός συνεργάτη του.
Το θέατρο του ερωτικού παραλόγου
Το ερωτικό γαϊτανάκι που εκτυλίσσεται μπροστά από τα μάτια μας είναι ένα θέαμα που δεν μπορούμε φυσικά να πάρουμε στα σοβαρά αφού το «Πουλιά στον Αέρα» είναι μια ανάλαφρη φάρσα και τίποτε παραπάνω. Το συνεχές πήγαινε-έλα μεταξύ των απίστων χαρακτήρων (όλοι, άντρες και γυναίκες, απατούν τους συντρόφους τους) δίνεται σαν ένα τσαχπίνικο αλλά και αθώο παιχνιδάκι που δεν γνωρίζει ηθικολογίες και φτηνά διδάγματα. Καμία σχέση δηλαδή με τα ψυχοδράματα και τις διαλυμένες ζωές άλλων ταινιών που χρίζουν την ερωτική απιστία ως το τέλος του κόσμου. Ο σκηνοθέτης Ζαλίλ Λεσπέρ μετά από την ιστορία του «Ιβ Σεν Λοράν» παραδίδεται στην ελαφρότητα της ιστορίας του Φεϊντό και καλά κάνει. Όμως το πρόβλημα εντοπίζεται στη δυσκολία του να βγάλει το εύκολο και αβίαστο γέλιο που υπόσχεται. Πολλά σκετς είναι δοσμένα ράθυμα και με ελάχιστη φαντασία, οι χαρακτήρες είναι σκέτες καρικατούρες και το κοινωνικό σχόλιο που αφορά στην υποκρισία της υψηλής κοινωνίας σπανίως καταφέρνει να γίνει καυστικό ή έστω αποτελεσματικό. Κρατάμε μερικά μόνο κομμάτια από την ερμηνεία του Ντάνι Μπουν που έχει την κωμική άνεση που χρειάζεται, ώστε να γίνουν τα παλιομοδίτικα «Πουλιά στον Αέρα» ξεκαρδιστικά σε 2-3 απόλυτα πετυχημένες σκηνές.
