Υπόθεση
Στοκχόλμη, 1973. O Λαρς, ένας Αμερικανός πρώην κατάδικος, εισβάλλει σε μια τράπεζα με σκοπό, όχι μόνο να αδειάσει το χρηματοκιβώτιο, αλλά και να απαιτήσει από τις αρχές να ελευθερώσουν τον φυλακισμένο φίλο του. Γοητεύοντας σταδιακά τους όμηρους υπαλλήλους της τράπεζας με την χαρισματική, ευαίσθητη, αλλά και λίγο ανισόρροπη προσωπικότητά του, θα τους κάνει, όχι μόνο να τον υπερασπιστούν, αλλά να θελήσουν να τον βοηθήσουν να ξεφύγει απ’ τον στενό κλοιό της αστυνομίας και να δραπετεύσει με εκατομμύρια.
Casa de papel αλά σουηδικά
Όταν οι όμηροι της ληστείας αρχίζουν να δείχνουν ξεκάθαρα την συμπάθεια τους προς τους δράστες – με αποκορύφωμα τα ερωτικά αισθήματα που αρχίζει να έχει μια κοπέλα για τον Λαρς, ομοιότητα που δεν είναι η μόνη που θυμίζει το ισπανικό τηλεοπτικό χιτ της εποχής, το «Casa de papel»- οι ψυχολόγοι αρχικά αναπτύσσουν την εύκολη θεωρία που θέλει τα θύματα να έχουν δεχτεί πλύση εγκεφάλου από τους ληστές. Στη συνέχεια όμως και κυρίως μετά και από τα αυθεντικά γεγονότα που ακολούθησαν ύστερα από το τέλος της ληστείας αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν και τότε διατύπωσαν το περίφημο «σύνδρομο της Στοκχόλμης».
Η «Ληστεία της Στοκχόλμης» του Ρόμπερτ Μπουντρό θέλει να είναι ένα συναρπαστικό αστυνομικό θρίλερ με ανατροπές και χιούμορ αλλά δεν τα καταφέρνει. Ουκ ολίγες φορές η πλοκή κυλάει σε μονότονα πεδία, μπουκωμένα από τα κλισέ και τις έντονες (αλλά όχι και απόλυτα αληθοφανείς) ερμηνείες από τις οποίες διασώζεται μόνο η εξαιρετική Νούμι Ραπάς, ενώ η άθλια περούκα του Μαρκ Στρονγκ βγάζει μάτια! Κι όμως οι λεπτομέρειες της ληστείας με τις συνεχείς αναποδιές και τα mind games που παίζονται μεταξύ αστυνομίας και δραστών (+ομήρων) θα μπορούσαν να είχαν ενδιαφέρον αν η σκηνοθετική προσέγγιση ήταν πιο ακριβής και μεθοδική. Αντίθετα όμως ο Μπουντρό, επιλέγει μια πιο χύμα και απρόβλεπτη αφήγηση, η οποία βασίζεται κυρίως στην εύθραυστη ψυχολογία των δραστών που θεωρητικά τονίζει τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του σεναρίου. Ενός σεναρίου όμως που εύκολο γίνεται ανάλαφρο και σοβαροφανές χωρίς να υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο.
