Υπόθεση
Η ιστορία του Έλτον Τζον από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του ως την κατάκτηση της κορυφής. Η μεταμόρφωση του Ρέτζιναλντ Ντουάιτ από ντροπαλό πιανίστα στον παγκόσμιο σταρ Έλτον Τζον δεν γίνεται πάντως χωρίς κόπο και κόστος. Κυρίως ανακαλύπτουμε το τραύμα που κουβαλά από τα παιδικά χρόνια του με την έλλειψη αγάπης και τρυφερότητας που «εισπράττει» από τους γονείς του.
Το ταξίδι στα άστρα για τον πληγωμένο Rocketman
Αν και με τη σύμφωνη γνώμη του Ελτον Τζον η ταινία να μην είναι μια «αγιογραφία» που θα κρύβει τα αρνητικά και θα εκθειάζει τα θετικά της ζωής του, το «Rocketer» δεν μπορεί να θεωρηθεί μια πραγματικά καλή ταινία. Ο βασικός λόγος είναι πως δεν ξεφεύγει από τα στάνταρ μιας συμβατικής βιογραφίας που κινείται σε απόλυτα προβλέψιμα μονοπάτια. Κάποιες ανέκδοτες backstage ιστορίες, ο εθισμός σε ναρκωτικά και αλκοόλ όταν η φήμη του εκτοξεύεται, η βιτρίνα με τα εξωτικά και φανταχτερά κοστούμια και χτενίσματα, η αγωνία του να κρύψει την ομοφυλοφιλία του κάνοντας ακόμη και ένα ψεύτικο γάμο για τα μάτια του κόσμου, η ανασφάλεια και το βάρος του καλλιτέχνη που κάποια στιγμή βρίσκεται μόνος στη σκηνή και τη ζωή. Ο Φλέτσερ δεν μπορεί να αναδείξει το μεγαλείο της μουσικής αυτής ιδιοφυίας.
Στην πραγματικότητα δεν ξέρει καν πως να την προσεγγίσει. Αρκείται σε μια στυλιζαρισμένη αποθέωση της ομολογουμένως εντυπωσιακής σκηνικής παρουσίας του βρετανού σταρ που όμως από ένα σημείο και μετά καταντά κουραστική (στην πραγματικότητα το φιλμ είναι ένα μιούζικαλ με αμέτρητα μουσικοχορευτικά). Μπορεί να είναι εξαίσιες οι σκηνές που αιωρείται ο Έλτον Τζον πάνω από το πιάνο του, συμπαρασύροντας το κοινό αλλά δεν αρκούν προκειμένου να μαλακώσει τα δραματικά κομμάτια της ιστορίας – οι σκηνές με τους γονείς ξεχειλίζουν από μελό συγκίνηση και ακραία επίδειξη κακίας και σκληράδας εκ μέρους τους- και να ενδυναμώσει την ιστορία του δειλού αγοριού από τη βρετανική μικροαστική τάξη που έγινε μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της μουσικής και της ποπ κουλτούρας γενικότερα.
Προβληματική και η ερμηνεία του Έτζερτον που αναλώνεται σε επιφανειακές γκριμάτσες και καπρίτσια που ταιριάζουν ίσως στον μουσικό σταρ αλλά δυσκολεύεται να εμβαθύνει στον πραγματικό χαρακτήρα του. Ακόμη και στις σκηνές που τα βάζει με τους γονείς του, η συμπεριφορά του είναι μια από τα ίδια ακόμη κι όταν αφήνει ένα δάκρυ να κυλάει στο μάγουλο του.
