Ο Aσγκερ Χολμ, αστυνομικός, τηλεφωνητής στα επείγοντα περιστατικά της Άμεσης Δράσης, απαντάει το ένα μετά το άλλο τηλεφωνήματα ρουτίνας σε μια βάρδια που μοιάζει τυπική. Μέχρι που η κλήση μιας γυναίκας, η οποία μπορεί να έχει απαχθεί, θα δώσει στη βραδιά μια αναπάντεχη τροπή.
Η ταινία που αποτελεί την υποψηφιότητα της Δανίας για τα Όσκαρ και βρίσκεται μάλιστα και στην βραχεία λίστα των 9 ταινιών πριν από την τελική πεντάδα, είναι ένα συναρπαστικό θρίλερ δωματίου που ξετυλίγει τις αρετές του σταδιακά, μεθοδικά και με εξαιρετική αφηγηματική λιτότητα.
Όπως κι ο Στίβεν Νάιτ στο προ 5ετίας «Σε λάθος χρόνο» (με τον Τομ Χάρντι να οδηγεί στη διάρκεια μιας νύχτας και να ψάχνει τη λύση στο πρόβλημα του μέσω των τηλεφωνικών συνομιλιών) έτσι κι ο σουηδός Μέλερ καταπιάνεται με μια ιστορία που αρχικά μοιάζει μικρή και ασήμαντη αλλά εξελίσσεται σε παραβολή για την έννοια της ενοχής και, κυρίως, γύρω από το φαίνεσθαι και το είναι της πραγματικότητας.
Ο «Ένοχος» πίσω από το ψυχρό δωμάτιο του τηλεφωνικού κέντρου της Άμεσης Δράσης κρύβει ένα έγκλημα με στοιχεία τραγωδίας που φέρνει στην επιφάνεια τα ψυχολογικά τραύματα ενός εύθραυστου ήρωα (όπως διαπιστώνουμε ο Άσγκερ βρίσκεται σε δυσμένεια για ένα συμβάν που τον έχει οδηγήσει στη θέση του κατηγορουμένου σε δίκη που ξεκινά την επόμενη μέρα) και μαζί την παροιμιώδη παράδοση της σκανδιναβικής σχολής θρίλερ.
Με ένα σενάριο χτισμένο από τα πιο απλά υλικά, με θαυμαστή αυτοπεποίθηση, γνώση των αφηγηματικών του εργαλείων και επιπλέον μια ανατριχιαστικά ρεαλιστική ερμηνεία από τον πρωταγωνιστή του Γιάκομπ Σέντεργκρεν, ο Μέλερ κατορθώνει να σπάσει τα εμπόδια της θεατρικότητας και να φτιάξει ένα ευφυές έγκλειστο δράμα χαρακτήρων του οποίου η λύση έρχεται με τον πιο αναπάντεχο και συγκινητικό τρόπο.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
