Bel Canto

Μια διάσημη Αμερικανίδα σοπράνο, ταξιδεύει στη Νότια Αμερική για να δώσει ένα πριβέ κονσέρτο για τα γενέθλια ενός πλούσιου Ιάπωνα βιομήχανου. Στην συνάθροιση παρευρίσκονται πολιτικοί και διπλωμάτες, όταν ξαφνικά τη βίλα καταλαμβάνουν αντάρτες που απαιτούν την απελευθέρωση των φυλακισμένων συντρόφων τους. Έγκλειστοι στο ίδιο σπίτι επί ένα μήνα, όμηροι και απαγωγείς θα αναγκαστούν να βρουν κοινούς κώδικες επικοινωνίας.

Ο Πολ Γουάιτζ του «About a boy» σαν να βρίσκεται έξω από τα νερά του με αυτό το υπερφίαλο και άκρως φιλόδοξο δράμα ομηρίας που ξεκινά σαν θρίλερ, μεταλλάσσεται σε σαπουνόπερα και καταλήγει σε δράμα μεγατόνων. Κι όμως όσο κι αν φαίνεται τραβηγμένη από τα μαλλιά μια ιστορία σαν αυτή συνέβη στα αλήθεια.

Ήταν στη Λίμα του 1996 (εδώ στο στόρι συντελείται σε μια απροσδιόριστη χώρα της Λατινικής Αμερικής και μόνο στο φινάλε βλέπουμε κάπου στην άκρη μια σημαία του Περού να ανεμίζει) όταν αντάρτες έπιασαν εκατοντάδες ομήρους με αίτημα τους την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων και στον ένα μήνα που κράτησαν οι διαπραγματεύσεις δέθηκαν τόσο πολλοί με τους κρατούμενους τους ώστε οι τελευταίοι μετά από το τραγικό φινάλε μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για αυτούς.

Η ταινία όμως είναι άλλο πράγμα. Οι σκηνές που η Τζούλιαν Μουρ τραγουδά όπερα δεν είναι πειστικές, πολλά από τα εσωτερικά ζητήματα (όλη η δράση εκτυλίσσεται σε μια έπαυλη) λύνονται με χαρακτηριστική ευκολία και άνεση, κάποιοι χαρακτήρες λένε τις ατάκες τους με υπερβάλλοντα στόμφο. Εκεί που το έργο κάπως ξεφεύγει από την υπόλοιπη αφέλεια είναι στο πως αποδίδονται οι ερωτικές σχέσεις που γεννιούνται μέσα στο ασφυκτικό αυτό περιβάλλον. Με την δέουσα αγωνία, την απαιτούμενη λαχτάρα, την προβλεπόμενη θλίψη όταν όλα τελειώσουν με τις βροντές των όπλων.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης