Το δωμάτιο των θαυμάτων

Το 1927 η εκ γενετής κωφή Ρόουζ ψάχνει να βρει τη θεατρίνα μητέρα της που την έχει παρατήσει. Το 1977 ο μικρός Μπεν, που έχει χάσει από ένα ατύχημα την ακοή του, αναζητάει τον πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Κατά ένα περίεργο, μαγικό τρόπο οι δρόμοι των δύο παιδιών θα συναντηθούν.

Ένα παραμύθι, μοιρασμένο σε δύο κόσμους – ένα ασπρόμαυρο, βωβό κι έναν έγχρωμο, φασαριόζικο, τοποθετημένοι και οι δύο στη Νέα Υόρκη, με χρονική απόσταση μισού αιώνα και μια κοινή βάση: την αδυναμία των μικρών πρωταγωνιστών να «ακούσουν» τους μεγάλους.

Ή την απροθυμία, αν προτιμάτε, των ενηλίκων να επικοινωνήσουν με τα παιδιά. Ο Χέινς λατρεύει τις παράξενες ιστορίες. Μετά το πιο βατό «Carol» (αν και η ιστορία της Πατρίσια Χάισμιθ ήταν αρκετά παράξενη και προχωρημένη για την εποχή της), το «Wonderstruck» είναι τίγκα στις παραξενιές, τα θαύματα, τα μαγικά τρικ, τα μελαγχολικά μυστικά. Οι δύο μικροί πρωταγωνιστές είναι σαν να έχουν πέσει από άλλο πλανήτη.

Με διαρκείς αναφορές σε μια διαχρονική παιδικότητα που πηγάζει είτε από αποφθέγματα του Όσκαρ Γουάιλντ είτε από κομμάτια του Ντέιβιντ Μπάουι, ο Χέινς πασχίζει να δώσει στο παραμύθι του happy end ώστε να μπορέσουν να βρουν οι ήρωες του το μέρος που ανήκουν, την «οικογένεια» που αναζητούν. Απλόχερη συγκίνηση, γλυκές εικόνες, αινιγματικές φωτογραφίες, vintage μελαγχολία, μελοδραματικές νότες είναι τα καλούδια που κρύβει στο κουτί των θαυμάτων ο Χέινς αλλά δεν είναι διατεθειμένος να το μοιραστεί με όλους. Οι πιο κυνικοί θα αποχωρήσουν, οι πιο ευαίσθητοι δεν θα μπορέσουν να συγκρατήσουν τα δάκρυα τους.