Έρχεται το Plisskën: Ερωτήσεις & απαντήσεις για το Φεστιβάλ που ανοίγει μουσικούς ορίζοντες
Υπάρχει εξήγηση που για τους μουσικόφιλους που αναζητούν ν’ ακούσουν νέους ήχους, ν’ αφουγκραστούν το σημερινό (αλλά και το αυριανό) soundtrack της πόλης, ν’ ανοίξουν τους μουσικούς τους ορίζοντες και να περάσουν πολύ ωραία επίσης σε μια πλήρη χορταστική – και σαφώς μουσική έξοδο – υπάρχει λοιπόν εξήγηση που τα Χριστούγεννα έρχονται πιο νωρίς – συγκεκριμένα 1η και 2 Δεκεμβρίου. Με μια λέξη: Plisskën, με τρεις: Winter Plisskën Festival, με λίγο περισσότερες: το φεστιβάλ στην 7η έκδοσή του που δίνει σε λίγες μέρες ραντεβού στο κέντρο της πόλης. Απαντήσεις σε Plisskën-ικές ερωτήσεις ακολουθούν:
#Τι θα δούμε, τι θ’ ακούσουμε;
Περισσότερα από 40 ονόματα, σχήματα και καλλιτέχνες, μουσικούς , συγκροτήματα παραγωγούς, DJs, που καλύπτουν εντυπωσιακό φάσμα ήχων και τάσεων στα μουσικά, πχ σημειώνω από έναν ποστ-ροκ με ψυχεδελικές προεκτάσεις τόνο ως τον πιο urban, drum’ n bass και αυτής ακριβώς της στιγμής ευρηματικό «ρυθμό», από δυναμική electronica με βλέψεις σε πειραματισμούς ως απροσδόκητες τέκνο συνυπάρξεις. Ένα λούνα παρκ απο ήχους και μουσικές που οι καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο (Αμερική, Καναδά, Αγγλία, Νέα Ζηλανδία, Γερμανία, Ισραήλ, Ολλανδία και όχι μόνο) σε καλούν στις σκηνές του φεστιβάλ να δοκιμάσεις.
#Πολλά καινούργια ακούω, σωστά;
Καινούργια, αλλά και παλιά. Κλασικά και εμβληματικά. Αν νομίζεις ότι μόνο νέα ονόματα βρίσκουν στέγη στο Plisskën, άλλαξε γνώμη αμέσως. Η Λένα Πλάτωνος ιέρεια του εγχώριου ηλεκτρονικού πειραματικού τοπίου (η δική μας … Λόρι Άντερσον?) θα είναι εδώ, ενώ ο μέγιστος Μουλάτου Αστάτκε από την Αιθιοπία, ο «πατέρας» της Ethio-Jazz, του μοναδικού ηχοχρώματος/ιδιώματος, έμπνευσης και συμβολισμών, τονικότητας και δύναμης εμφανίζεται με τους μουσικούς του (αξέχαστη η βραδιά, που ηταν πάλι εδώ, πριν από λίγα χρόνια στην Τεχνόπολη). Βετεράνοι θορυβοποιοί Καναδοί της ελέκτρο-ροκ όχθης οι Holy Fuck και οι Αμερικανοί Liars που είναι πλέον υπόθεση του Άνγκους Άντριου και της λογικής ‘όποιος μένει κερδίζει’, δίνουν και αυτοί συναυλιακό ραντεβού.
#Από Ελλάδα τι παίζει;
Πρώτης ποιότητας δυνατό και ωραίο θέμα. Από Αμπελόκηπους ως Θεσσαλονίκη και από Αθήνα ως Ιαπωνία (έμπνευση εννοώ) με ιδέες και προτάσεις. Η DEDNEWB είναι το «αγγελικό» πλάσμα που εμπνέεται από τη Ιαπωνική ποπ και ραπ, η Giganta είναι από τις πιο σημαντικές παραγωγούς της ηλεκτρονικής ελληνικής σκηνής με γκελ στο εξωτερικό. Δεν θα ήθελα να χάσω τον DOG2TH για το ενδιαφέρον ανακάτεμα μουσικών στιλ στο δικό του τοπίο (και φόντο Αμπελόκηπους Άθενς), τον Tosin Martyns που γεννήθηκε στη Νιγηρία και μεγάλωσε στην Αθήνα με τις «άφρο» επιρροές του και τον Thomey Bors που συνεργάζεται με τους αεικίνητους και αξιαγάπητους Black Athena, (τους οποίους θα δούμε επίσης) ενώ παίρνει πνοές από τις «ντανς» σκηνές Αμερικής, Αγγλίας, Γαλλίας- αν και δεν υπάρχουν σύνορα στη μουσική. Οι Anopolis έρχονται από την Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης με electro δύναμη, ένα ‘τιμ’ που ακούγεται όλο και περισσότερο τελευταία, ενώ ο Bill Kouligas γνωστός και ο μίστερ PAN (του δισκογραφικού label)- θα βάλει και την Αθήνα στη διαδρομή καθώς κινείται μεταξύ Νέας Υόρκης – Βερολίνου και όπου αλλού οι μουσικές τον καλούν. Για την Λένα Πλάτωνος είπαμε και respect από όλους.
# Προηγούνται οι κυρίες;
Δεν μπορώ να πω αν προηγούνται, αλλά σίγουρα έχουν δυναμικό «παρών». Μπορεί να έχω αναφέρει κάποιες, αλλά αξίζει να τσεκάρεις και τα κορίτσια αυτά: Την Καναδέζα Jessy Lanza με την μινιμαλιστική ποπ ευφορία στη μουσική της, την Joyce Wrice με το σπαρταριστό r’n’b από Σαν Ντιέγκο, Λος Άντζελες μεριά (εκεί που ‘ψήνονται’ μερικά από τα καλύτερα μουσικά θέματα τελευταία), θα έλεγα και την Lady Leshurr με τις πιπεράτες ρίμες και το freestyle αέρα από το Μεγάλο Νησί- αυτά μεταξύ άλλων.
Joyce Wrice
# Τι άλλο παίζει;
Πολλά. Το φεστιβάλ δεν είναι μόνο όσα συμβαίνουν στις σκηνές του- είναι μια ολόκληρη εμπειρία όπως όλα τα φεστιβάλ (που όλο και πυκνώνουν) σε όλο τον κόσμο. Αν οι καντίνες και τα food trucks σε ‘κλέψουν’ από τη σκηνή και τον καλλιτέχνη που παίζει, να ξέρεις, δεν είναι κακός ο καλλιτέχνης, είναι πολύ καλή η καντίνα. Έχει συμβεί.
#Και εντέλει ποιος είναι αυτός ο Plissken;
Την περίμενα την ερώτηση, ειδικά αν δεν είσαι του σινεμά. Αναφορά και τιμή στον Σνέικ Πλίσκεν τον οποίο ενσάρκωσε ο one and only Κερτ Ράσελ στις ταινίες Απόδραση από τη Νέα Υόρκη και Απόδραση από το L. A. του Τζον Κάρπεντερ. Τον Σνέικ Πλίσκεν που δεν μασούσε τα λόγια του και δεν μασούσε γενικά.
Kurt Russel
#Οπότε;
Οπότε αυτό: Ως την 7η χρονιά του φέτος το Plisskën έχει παρουσιάσει πολλούς σημαντικούς καλλιτέχνες και μεγάλα ονόματα –πάνω από 350 ως τώρα- έχει δώσει στην πόλη συναυλιακές στιγμές αξέχαστες και επιστρέφει με την φετινή winter έκδοσή του για να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο. Πειραιώς 127 και γύρω. Όλα όσα θέλεις να μάθεις εδώ: http://www.plisskenfestival.gr/.
