Η χαμένη πόλη του Z

Ο Βρετανός εξερευνητής Πέρσι Φόσετ ταξιδεύει στον Αμαζόνιο το 1906 και ανακαλύπτει αποδείξεις για την ύπαρξη ενός αγνώστου αλλά προχωρημένου πολιτισμού. Σε μία αχαρτογράφητη περιοχή της Βολιβίας, στην καρδιά του τροπικού δάσους o εξερευνητής βρίσκει πολυκαιρισμένα κεραμικά θραύσματα που αποδεικνύουν την ύπαρξη μιας χαμένης πόλης. Όταν επιστέφει στην Αγγλία και ανακοινώνει τα ευρήματα του για την πόλη που αποκαλεί «H ΧΑΜΕΝΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ Ζ» , χλευάζεται από τον υπόλοιποι επιστημονικό κύκλο.

Παρά τη φιλόδοξη απόπειρα καταγραφής μιας περιπετειώδους ζωής με συναρπαστικό τρόπο, η σκηνοθεσία του Τζέιμς Γκρέι- ικανότατου στα κλειστά, σκοτεινά και τραγικά δράματα δωματίου («Μικρή Οδησσός», «Immigrant»)- δεν καταφέρνει να γίνει αληθινά ξεχωριστή παρά τις δυνατές στιγμές της. Ο αμερικανός σκηνοθέτης δείχνει να διστάζει ως προς το ποιο δρόμο τελικά θα ακολουθήσει. Από τη μια τον συγκινεί ολοφάνερα η προσωπικότητα του Φόσετ και επιχειρεί να βουτήξει με την κάμερα στα εσώψυχα του εξερευνητή. Από την άλλη τρώγεται να αναμετρηθεί με επικές καταβάσεις στην κόλαση κορυφαίων δημιουργών («Αποκάλυψη Τώρα», «Φιτζκαράλντο, ο τυχοδιώκτης του Αμαζονίου») αλλά το απύθμενο σκοτάδι δείχνει να τον φρενάρει. Προτιμά λοιπόν να αναδείξει τις τελετουργικές στάσεις ενός ταξιδιού που λαμβάνει στοιχεία εσωτερικής αναζήτησης και να καταγράψει το ηρωικό πνεύμα και την περηφάνεια του ήρωα που δυστυχώς υποδύεται με χλιαρό και επιφανειακό τρόπο ο Τσάρλι Χάναμ, που είδαμε πρόσφατα στο ρόλο του Βασιλιά Αρθούρου. Βλέπεται πάντως με άνεση, έχει στιγμές που μπορεί να σε μαγνητίσει αλλά και κουράσει λόγω της υπερβολικής διάρκειας του.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης