Raw

Στην οικογένεια της Ζυστίν είναι όλοι κτηνίατροι. Και χορτοφάγοι. Στα 16 χρόνια της είναι μια πολλά υποσχόμενη μαθήτρια. Όταν ξεκινάει τις σπουδές της στην κτηνιατρική εισέρχεται σε ένα παρακμιακό, ανελέητο κι επικίνδυνα αποπλανητικό κόσμο. Η πρώτη της εβδομάδα εκεί είναι γεμάτη με περίεργα τελετουργικά. Αποφασισμένη να γίνει αποδεκτή σ’ αυτό τον κόσμο, απομακρύνεται από τις αρχές της και δοκιμάζει ωμό κρέας για πρώτη φορά. Σύντομα θα αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεων της, καθώς η πραγματική της φύση αναδύεται…

Πέρυσι στις Κάνες ήταν η ταινία-αποκάλυψη που προκάλεσε σοκ όχι μόνο με την ωμότητα της εικόνας αλλά και με το εγκεφαλικό…εκτόπισμα της. Πρόκειται για ένα αξιοθαύμαστο σκηνοθετικό ντεμπούτο που εκτός της αδυναμίας της δημιουργού του για το παραγνωρισμένο είδος του σπλάτερ horror movie, αποκαλύπτει κι ένα γνήσιο ταλέντο με ολοκληρωμένη και ιδιαίτερα ψαγμένη πολιτικοκοινωνική άποψη. Η Ζουλιά Ντουκουρνό δεν επιδιώκει απλώς να δοκιμάσει τα όρια αντοχής του θεατή. Η ταινία της είναι μια ιδιοφυής αλληγορία και ένα καυστικό σχόλιο γύρω από την ανελέητη και ανθρωποφαγική δυτική κοινωνία που κάτω από το πρόσχημα της πολιτικής ορθότητας είναι ικανή για τα πιο μεγάλα…τέρατα! Τα ακατανόμαστα καψώνια των παλιών φοιτητών της κτινιατρικής σχολής προς τους «ψαρούκλες» πρωτοετείς είναι απλώς το σύνθημα για να ξεδιπλωθεί ένα ατέλειωτο πάρτυ αιματοχυσίας και παρακμής, όπου το ειρωνικό σχόλιο της σκηνοθέτιδος ευτυχεί να βρει την ιδανική έκφραση του στο ανεπανάληπτο ερμηνευτικό κρεσέντο της καταπληκτικής Γκαράνς Μαριγιέ. Εν κατακλείδι ένα συναρπαστικό χρονικό ενηλικίωσης που με το πρόσχημα της ωμής βίας μιλάει για το σεξουαλικό ένστικτο, τη διαφορετικότητα, τον ηδονισμό, τους δεσμούς αίματος (σικ) και φυσικά την ανακάλυψη της πραγματικής ταυτότητας.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης