Belgica
Δυναμικός ρεαλισμός, μουσική απογείωση, σκηνοθετικό όργιο. Κάποια από τα συστατικά της νέας ταινίας του βέλγου Felix Van Groeningen που είχε υπογράψει πριν από 3 χρόνια το οσκαρικό «Ραγισμένα όνειρα».
Πρόκειται για την ιστορία δύο αδερφών, του Τζο και του Φρανκ. Ο Τζο είχε κάποτε καλλιτεχνικές φιλοδοξίες, αλλά η αγάπη του για τη μουσική τον οδήγησε να ανοίξει ένα μπαρ- το Belgica. Ο Φρανκ είναι ο μεγάλος αδερφός από όλες τις απόψεις. Είναι φιλόδοξος κι αφιερώνεται πλήρως σε ότι κάνει. Περιμένει το δεύτερο παιδί του, έχει σταθερή δουλειά και θέλει ν’ αποκτήσει το δικό του σπίτι. Παρόλα αυτά δεν είναι χαρούμενος με την προβλέψιμη ζωή του. Σε μια επίσκεψη του στο Belgica, έρχεται πιο κοντά με τον αδερφό του κι αποφασίζει να τον βοηθήσει. Για αρκετό καιρό, οι δυο τους είναι το χρυσό δίδυμο της νυχτερινής ζωής της πόλης, αλλά έχουν κλείσει θέσεις σε ένα εθιστικό ταξίδι και ο κόσμος γυρίζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα γύρω τους.
Θυμίζει μουσικό ντοκιμαντέρ χάρη στη σπιντάτη γραφή, το κοφτό μοντάζ και το θαυμάσιο σάουντρακ με το οποίο «ντύνεται» ηχητικά κάθε βράδυ το «Belgica», το hot spot της πόλης με το οποίο τα δύο αδέλφια φαίνεται να έχουν πιάσει το τζακ ποτ. Όμως σχεδόν ποτέ δεν έρχονται τα πράγματα όπως τα οραματίζονται οι εμπνευστές του, σε ένα τόσο εκκωφαντικά λαμπερό και διεγερτικό μέρος όπως το κλαμπ «Belgica».
Ο βέλγος Felix Van Groeningen απλώς αφήνει την κάμερα του να λικνίζεται ανάμεσα στους θαμώνες του και με κλεφτές ματιές, βουτάει στις πιο μύχιες σκέψεις των βασικών χαρακτήρων του εν μέσω της μουσικής των εντυπωσιακών «Soulwax» που σε παρασέρνει. Αχαλίνωτο σεξ, βαρέλια αλκοόλ, τόνοι από ουσίες… Όλα παίζουν στα πίσω δωμάτια, τις τουαλέτες αλλά καμιά φορά και πάνω στη μπάρα του αμαρτωλού μπαρ και χωρίς ηθικολογίες ή διδακτικά μηνύματα ο σκηνοθέτης τα καταγράφει. Από ένα σημείο και μετά όμως η χρήση της επανάληψης κουράζει αρκετά (είναι και τα 128 λεπτά βλέπεις) ενώ το συνεχές άλλοθι για το σπάσιμο της ρουτίνας ή του καθωσπρεπεισμού, γίνεται λίγο…καραμέλα. Ακόμη κι έτσι όμως ο Van Groeningen πετυχαίνει μια θελκτική μίξη ψυχολογικού δράματος χαρακτήρων και αποθέωσης της ζωής που πιστεύει στην αξία της στιγμής. Το φιλμ είναι κινηματογραφημένο σύμφωνα με την οπτική των ηρώων του: σαν να μην υπάρχει αύριο και με οδηγό το κυνήγι της ηδονής ή της λαγνείας σε κάθε ευκαιρία. Ένα φιλμ όμως περιχαρακωμένο στην αμφιβολία του «ταξιδιού» με ένα όχημα που τρέχει με χίλια λίγο πριν οδηγηθεί στη μοιραία κατάληξη, που από την αρχή φαινόταν πως θα ήταν δύσκολο να αποφευχθεί.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
