Μια Αγελάδα στο Παρίσι
Κωμικό road movie με πρωταγωνιστές έναν αφελή αλγερινό αγρότη και την αγελάδα του που ταξιδεύουν με τα πόδια από τη Μασσαλία ως το Παρίσι, με σκοπό να πάρουν μέρος στη διεθνή αγροτική έκθεση.
Ο Fatah, ένας αγρότης από την Αλγερία, έχει μάτια μόνο για την αγελάδα του τη Jacqueline με την οποία ονειρεύεται να διαγωνιστεί κάποια στιγμή στη διεθνή αγροτική έκθεση του Παρισιού. Όταν επιτέλους λάβει την πολύτιμη πρόσκληση – προς έκπληξη όλου του χωριού αφού κανείς δεν φανταζόταν ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο- παίρνει τη μεγάλη απόφαση και φεύγει από την πατρίδα του για πρώτη φορά. Φτάνει με φέρι μποτ στη Μασσαλία και από κεί διασχίζει όλη τη Γαλλία με τα πόδια για να φτάσει στον τελικό προορισμό του. Το ταξίδι όμως θα έχει δεκάδες εκπλήξεις και αναπάντεχες συναντήσεις για τον αθώο Fatah και τη Jacqueline …
Συναισθηματικό, ανθρώπινο και τρυφερό road movie που ποντάρει στη… διαφορετικότητα και το παράδοξο του όλου εγχειρήματος. Για 3 και πλέον βδομάδες που κρατάει η…πεζοπορία του ήρωα των συγχωριανών του Fatah και της αγαπημένης του Jacqueline, γινόμαστε μάρτυρες κάποιων γουστόζικων καταστάσεων που πίσω από την κωμική βιτρίνα τους κρύβουν βαθιά μελαγχολία.
Η επαφή του αθώου, χαμογελαστού και υπεραισιόδοξου ήρωα και της σιωπηλής συνοδοιπόρου του με τον μπερδεμένο, κραυγαλέο και καταθλιπτικό κόσμο της γαλλικής ενδοχώρας είναι σχεδόν αποκαλυπτική. Όχι μόνο για τον ίδιο και τις βεβαιότητες της απλής ζωής του που κλονίζονται για πρώτη φορά (τη γλυκιά σύζυγο του πολιορκεί ο μπερμπάντης της περιοχής ενώ ο ίδιος δυσκολεύεται να της γράψει ένα γράμμα συγνώμης όταν οι φωτογραφίες του σε κατάσταση μέθης «διαρρέουν» στο χωριό του) αλλά και για μια ολόκληρη χώρα. Όταν μια δημοσιογράφος ανακαλύπτει τον Fatah και κάνει ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ για κείνον, η Γαλλία βρίσκεται σε παράκρουση για τον «άθλο του αλγερινού και της αγελάδας του» που διασχίζουν τη χώρα από το νότο ως το βορρά. Πρόκειται για μια απλή σε σύλληψη και εκτέλεση ταινιούλα, που σου προκαλεί το ενδιαφέρον κυρίως για να δεις που το πάει τελικά ο σκηνοθέτης και μέχρι που μπορεί να φτάσει το ταξίδι του ήρωα του και μαζί η κατάληξη της πολιτισμικής αντιπαράθεσης μεταξύ Γαλλίας και Αλγερίας. Είναι φανερή η ειρωνική χροιά του αιχμηρού σεναρίου (ειδικά στις σκηνές που ο ήρωας φιλοξενείται από τον ξεπεσμένο κόμη που πάσχει από κατάθλιψη ή στο πανηγύρι που μεθάει με μηλίτη) για τον τρόπο ζωής των «δυστυχισμένων» γάλλων αλλά και κάπως αφελής η εξωραϊστική απεικόνιση της ζωής στο μικρό αλγερίνικο χωριό όπου η αθωότητα και η καλοσύνη κυριαρχούν.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
