Funny Face

Η Τζο θεωρεί τον κόσμο της μόδας μια ανοησία, έως ότου την ανακαλύψει ο διάσημος φωτογράφος Ντικ Έιβερι και την πείσει να γίνει μοντέλο. Μαζί, βάζουν σκοπό της συνεργασίας τους να μετατρέψουν τον κόσμο της απλής ομορφιάς σε ένα ακαταμάχητο χώρο ευφυίας και κομψότητας επίσης. Η γοητεία του Παρισιού είναι φυσικά αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της… αποστολής!

Γεμάτο φινέτσα, χάρη και παλιομοδίτικη γοητεία το «Funny face» είναι ένα από τα σημαντικότερα χολιγουντιανά μιούζικαλ της χρυσής δεκαετίας του ’50. Η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, διαφέρει αρκετά, διατηρώντας μόνο τέσσερα από τα τραγούδια του θεατρικού. Ο Fred Astaire πρωταγωνίστησε και στο θεατρικό με την αδερφή του Adele Astaire. Η ιστορία της ταινίας βασίζεται ουσιαστικά σε ένα άλλο μιούζικαλ- το Wedding Bells του Λέοναρντ Γκέρσε, ενώ ο αρχικός τίτλος της ταινίας ήταν «Wedding Day». Σε αντίθεση με την προηγούμενη ταινία της, το «Ωραία μου Κυρία», η ίδια η Audrey Hepburn ερμηνεύει όλα τα τραγούδια στην ταινία. Σύμφωνα με την Hepburn έβαλε όρο στους παραγωγούς για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία, να βρίσκεται στο πλευρό της ο Fred Astaire. Τα περισσότερα κοστούμια της ταινίας, σχεδίασε η θρυλική Έντιθ Χεντ, αλλά το φιλμ χρωστάει τη λάμψη του στα φορέματα του Hubert de Givenchy, τον οποίο προσέγγισε με δική της πρωτοβουλία η σταρ για να της σχεδιάσει τα ρούχα που θα φορούσε στο φιλμ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία με σκηνές… μυθικές, όπως αυτή που η Audrey Hepburn τρέχει στα σκαλιά του Λούβρου με ένα κατακόκκινο φόρεμα ή ακόμη κι όταν ψαρεύει με ένα κοστούμι κι ένα καπέλο ή όταν περπατάει απλώς στον Κήπο των Τουιλερί με το μαύρο φόρεμα.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης