Τρούμαν

Ο Τομά που έχει μεταναστεύσει εδώ και πολλά χρόνια στον Καναδά επιστρέφει στη γενέτειρα του τη Μαδρίτη, για να συμπαρασταθεί στον παιδικό του φίλο Χουλιάν, ένα πενηντάρη ηθοποιό αργεντίνικης καταγωγής, ο οποίος βρίσκεται στο τελευταίο σταδιο του καρκίνου και ζει μόνος με τον σκύλο του Τρούμαν.

Το «Truman» δεν είναι μια συνηθισμένη ταινία. Μιλάει θεωρητικά για τον απολογισμό της ζωής και τη συνέχιση της με κάθε τρόπο, παίρνοντας ως αφορμή τον επικείμενο θάνατο ενός ηθοποιού που βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο του καρκίνου και ετοιμάζει τις τελευταίες λεπτομέρειες πριν από την «αναχώρηση» του.

Τον Χουλιάν (υπέροχη ερμηνεία από τον Ricardo Darín) προβληματίζει περισσότερο το πως θα «πάρει» την απώλεια του ο Τρούμαν παρά ο δικός του θάνατος. Δεν είναι τυχαίο πως η μόνη σκηνή που τον βλέπουμε να «σπάει» είναι όταν δίνει το σκύλο του δοκιμαστικά για ένα βράδυ στα νέα αφεντικά του. Η ζωή κι ο θάνατος όμως δεν είναι τα κύρια μοτίβα της ταινίας. Η ταινία μιλάει επίσης για τη συντροφικότητα, την ανθρωπιά (τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος), την τέχνη και το θέατρο (πικρό το σχόλιο για τους θεατράνθρωπους στη σκηνή που μιλάει με τον ιδιοκτήτη του θεάτρου), τον έρωτα αλλά πριν και πάνω από όλα μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις και τη φιλία.

«Τόσα χρόνια η φιλία σου μου έμαθε τη γενναιοδωρία. Να δίνω πράγματα χωρίς να περιμένω ανταπόδωση» λέει ο Χουλιάν απρόσμενα στον φίλο του ξαφνιάζοντας τον. Και πριν η σκηνή πάει να γίνει μελό περιμένει το δικό του σχόλιο ρωτώντας τον: «Εσύ τι έμαθες από μένα όλα αυτά τα χρόνια;»

To κοφτό κι αφοπλιστικό «πέρα- δώθε» μεταξύ γέλιου, συγκίνησης και τρυφερότητας θα σας αναστασώσει, είναι βέβαιο. Όμως στο τέλος θα έχετε πολλούς λόγους για να χαμογελάτε καθώς θα φέρνετε στο νου σας σκόρπια αποσπάσματα αυτού του θαυμ;άσιου φιλμ. Μπορεί το σενάριο του «Truman» να μην κουβαλάει κάποια σπουδαία, πρωτότυπη και με ευφυείς ανατροπές ιστορία στις αποσκευές του, όμως διαθέτει σπάνια χαρίσματα που δύσκολα θα βρείτε αλλού.

Σαν τον ντελικάτο χαρακτήρας της (είναι μοναδική η αξιοπρέπεια με την οποία ο Χουλιάν κουβαλάει την αύρα του στο χώρο), τη μεγάλη ψυχή της ή την αυθεντικότητα της: αδιαπραγμάτευτη και πέρα για πέρα ευεργετική. Ευεργετική για όποιον την ερμηνεύσει σωστά και την κάνει κτήμα του. Μια ταινία απλή και μεγαλειώδης ταυτόχρονα. Αυτοί είναι πιστεύουμε και οι βασικοί λόγοι που το «Truman» θριάμβευσε στα ισπανικά Γκόγια με 5 νίκες σε βασικές κατηγορίες και φυσικά σε κείνη της καλύτερης ταινίας.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης