Η Μοδίστρα

Το 1950 σε μια απομονωμένη γωνιά της Αυστραλίας φτάνει μια εντυπωσιακή, καλοντυμένη γυναίκα. Είναι η μοδίστρα Tilly, που επιστρέφει στο σπίτι της ύστερα από απουσία πολλών ετών για να κλείσει τους λογαριασμούς της με το παρελθόν. Η φήμη της «δολοφόνου» την ακολουθεί σε όλη της τη ζωή αλλά δεν μπορεί να θυμηθεί τα γεγονότα που την «χάρισαν» αυτό το παρατσούκλι. Οι κάτοικοι της γενέτειρας της όμως κρατούν το στόμα τους κλειστό γύρω από το συμβάν που οδήγησε στην αποπομπή τη μικρή Tilly…

Οι πολλές και έξυπνες ιδέες δεν λείπουν από αυτό το εναλλακτικό «γουέστερν». Η σκηνοθέτιδα ακολουθεί βήμα-βήμα τα κλισέ του είδους.

Με μια σειρά από εμπνευσμένα ηχητικά μοτίβα που θυμίζουν Μορικόνε, σκηνικές αναφορές στον Λεόνε και το πρότυπο του μοναχικού εκδικητή να δεσπόζει στο χώρο, αυτή η «Μοδίστρα» είναι από τα πλέον πρωτότυπα και ευφάνταστα φιλμ που είδαμε τελευταία στο σινεμά. Με βάση το μυθιστόρημα της Rosalie Ham, η σκηνοθέτις Jocelyn Moorhouse κατασκευάζει μια απειλητική συνωμοσία σιωπής όπου το αφιλόξενο χωριό κρατά καλά τα μυστικά του θαμμένα στο παρελθόν. Έχει όμως και χιούμορ η ταινία που δεν αφήνει κανένα ιερό τοτέμ ανέγγιχτο.

Ακόμη και το σκοπίμως υποβιβασμένο στα γουέστερν ερωτικό στοιχείο, δίνεται με περίσσευμα σαρκασμού στη «Μοδίστρα» καθώς η θεσπέσια Kate Winslet απορρίπτει αρχικά το φλερτ του Liam Hemsworth αφού είναι αφοσιωμένη στο σχέδιο της (sic)! Το πρόβλημα της ταινίας είναι πως είναι άνιση στα βασικά σημεία της και αναποφάσιστη στο τι θέλει να κάνει. Η μαύρη κωμωδία θα κέρδιζε άνετα τη μάχη με το κοινό αλλά η δημιουργός επιμένει να αλλάζει συνεχώς τη φόρμα και τα μέτρα του φιλμ (από το δράμα εποχής περνάει άγαρμπα στο love story ή την κωμωδία), σαν να πρόκειται για βραδυνή τουαλέτα που η σχεδιάστρια της δεν μπορεί να κατασταλάξει στις οριστικές διαστάσεις της!

Κωνσταντίνος Καϊμάκης