Μαζί Σου Κι Ας Πεθάνω

Μια κωμωδία για το σεξ, τον έρωτα, τις σχέσεις και τα ταμπού, ο Μικρός θάνατος είναι μια ταινία ξεκαρδιστική, ειλικρινής και τελικά συγκινητική, για την κρυφή σεξουαλική ζωή πέντε καθημερινών ζευγαριών. Η Μέιβ έχει μια επικίνδυνη σεξουαλική φαντασίωση που ο Πωλ πασχίζει να εκπληρώσει, η Ίβι και ο Νταν ανενεώνουν τη σχέση τους με παιχνίδια ρόλων, η Ροουίνα ανακαλύπτει πως αντλεί ευχαρίστηση από τον πόνο του συζύγου της Ρίτσαρντ, ο Φιλ ζει έναν πρωτόγνωρο έρωτα με τη σύζυγό του Μωρίν στις πιο ήσυχες στιγμές της, ενώ η Μόνικα κι ο Σαμ μπλέκονται σ’ ένα πονηρό και χαοτικό τηλεφώνημα. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Τζος Λώσον επιλέγει μερικούς από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της Αυστραλίας για να εξερευνήσει τις παράξενες, σπαρταριστές και καμιά φορά καταστροφικές καταστάσεις όπου μπορεί να μας οδηγήσει η επιθυμία μας, στο κυνήγι αυτής της φευγαλέας στιγμής σεξουαλικής έκστασης· της στιγμής που οι Γάλλοι αποκαλούν «la petite mort» – ο μικρός θάνατος.

Το ερωτικό στοιχείο είναι το αλατοπίπερο της κωμωδίας. Στις φάρσες του Φεϋντώ ήταν το θέμα της απιστίας και των εξωφρενικών συγκεντρώσεων όλων αυτών των εν δυνάμει απίστων στον ίδιο χώρο, αυτό που προκαλούσε το γέλιο. Στον 21ο αιώνα, είναι λίγο δύσκολο να σοκάρει και να συναρπάσει κανείς με την απιστία, η οποία έχει πάψει πλέον να είναι ταμπού. Αναζητούνται λοιπόν άλλα θέματα. Και στην ταινία αυτή, το στοιχείο της σεξουαλικής διαστροφής και του βίτσιου είναι αυτό που κυριαρχεί.

Το θέμα του βίτσιου προβάλλεται με αρκετή ελαφρότητα, ώστε να μην χαλάει την διασκέδαση του θεατή και να βλέπεται ευχάριστα. Δεν ξέρω, όμως, τι θα λένε οι φεμινιστικοί κύκλοι σχετικά με το θέμα της φαντασίωσης του βιασμού μίας από τις πρωταγωνίστριες. Από άποψη πολιτικής ορθότητας στο συγκεκριμένο θέμα, ας την κρίνουν άλλοι, πιο αρμόδιοι. 

Δεν είναι όμως μια ολοκληρωτικά χαρούμενη κωμωδία, ενώ υπάρχουν και κάποιες υπερβολές, που την καθιστούν όχι τόσο πειστική. Έχει αρκετά δραματικά στοιχεία, ενώ υπάρχουν και συγκινητικές στιγμές, που μεταδίδονται στον θεατή με άνεση, τόσο χάρη στις καλές ερμηνείες, όσο και στην αξιόλογη σκηνοθετική καθοδήγηση. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Έξυπνα φαρσικά ευρήματα, ανατροπές και πικάντικες καταστάσεις σε μια κωμωδία που διαθέτει έναν χαρακτήρα τολμηρό και καμιά φορά και κάπως σκοτεινό, χωρίς όμως αυτό να την αποξενώνει από το ευρύ κοινό.

Γιώργος Σμυρνής