MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΕΜΠΤΗ
28
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Ακούσαμε τον νέο δίσκο της Ελευθερίας Αρβανιτάκη «9+1» πριν κυκλοφορήσει στα δισκοπωλεία

Μια μέρα πριν το νέο άλμπουμ βγει στα δισκοπωλεία, είχαμε την ευκαιρία να το ακούσουμε στα πρώην studio της Φινος Φιλμς που σήμερα στεγάζουν την ANTART Productions.Κείμενο-Φωτογραφίες: Χρήστος Σκυλλάκος

author-image Χρήστος Σκυλλάκος

Σε ένα ιστορικό χώρο για τις τέχνες, μια από τις πιο αγαπημένες φωνές της σύγχρονης ελληνικής έντεχνης μουσικής, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, παρουσίασε το νέο δίσκο της, έχοντας στο νου πως υπάρχει χώρος για δισκογραφία, για ενιαία σύνολα μουσικής κατάθεσης, τώρα που τα χρόνια έχουν κατακερματίσει την μουσική σε ραδιοφωνικές και ιντερνετικές στιγμές.

Όπου ο Χατζιδάκις, ηχογράφησε το μνημειώδες έργο «Οδός Ονείρων», όπου ο Ζαμπέτας, ο Χιώτης, ηχογραφούσαν την μουσική τους λίγο μετά τα νυχτερινά τους μεροκάματα, ο Πλέσσας έγραφε στο πόδι το «Βρέχει φωτιά στην στράτα μου», στα στούντιο της Φίνος που ιδρύθηκαν το 1955, ήρθε η σειρά της Αρβανιτάκη με «9 + 1» κομμάτια, να πιάσει τις δονήσεις του ιστορικού χώρου, και να τις μεταφέρει μέσα από μια παραγωγή σημαντικής ενορχηστρωτικής δύναμης, στο σήμερα.

skyllakos arvanitaki 16.06 studio 1

Ένα έργο, δουλειά κατά βάση του Θέμη Καραμουρατίδη – που είναι και ο κυρίως ενορχηστρωτής του δίσκου – και στίχους της Λήδας Ρουμάνη, μαζί με καταθέσεις διαφόρων φίλων: του Νίκου Πορτοκάλογλου – σε ένα καθαρά λαϊκό ζειμπέκικο-, του Στάθη Δρογώση, του Νίκου Μωραίτη και ένα ντουέτο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που καταφέρνει και αγγίζει μια ευαισθησία σπάνιας ομορφιάς, μυσταγωγικής ατμόσφαιρας και ρέει από την αρχή ως το τέλος γεμάτο γλυκές μελωδίες, στο γνωστό ύφος και την εκφραστική δύναμη της Ελευθερίας αλλά και τα φάσματα του Καραμουρατίδη που έχουμε συνηθίσει από τις δουλειές κυρίως, της Μποφίλιου.

skyllakos arvanitaki 16.06 studio 3

Οι στίχοι, ταξιδεύουν στα προσωπικά μονοπάτια της νοσταλγίας, της αγάπης, της ελπίδας μέσα στον γενικευμένο πόνο της καθημερινότητας. Οι ενορχηστρώσεις, στα χνάρια της όλης αισθητικής του δίσκου, λιτές. Με το πιάνο, τα έγχορδα, το ακορντεόν, το μπουζούκι, τα πνευστά και τα ηλεκτρονικά στοιχεία να εισέρχονται με ευκολία στα αυτιά, να μας πιάνει να κουνιόμαστε στο ρυθμό, να σιγοτραγουδούμε στίχους, να επιβεβαιώνουμε ότι αυτό που ακούμε, μπορεί να μην είναι η πιο πρωτότυπη δουλειά της Ελευθερίας, αλλά σίγουρα είναι μια ολοκληρωμένη, ανθεκτική, συγκλίνουσα, για τα γούστα του κοινού, δουλειά που στηρίζει τον μύθο πως η Ελευθερία – μαζί με την Αλεξίου – είναι η «νονά» της έντεχνης μουσικής των γυναικείων ηχοχρωμάτων.

skyllakos arvanitaki 16.06 studio 4
Και ενώ με την πρώτη ξεχωρίζουν το «Η συνήθεια», το «Τι να σου γράψω», το «Μη με φωνάξεις» και το έντονα ρυθμικό «Μακριά από την τρικυμία», όπου με έπιασε να σκέφτομαι «α ναι, εδώ είμαστε!» θυμίζοντας τις πιο γνωστές επιτυχίες της Αρβανιτάκη, ο μικρούλης δίσκος – που γυρνά για λίγο πάνω από 30 λεπτά – κερδίζει μέσω της ολότητας του, μιας ενιαίας μουσικής υπόκρουσης για συναισθηματικώς ηλιόλουστα πρωινά και έναστρες φωτεινές νυχτιές.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως κρατάει τα ραδιοφωνικά σκήπτρα ψηλά και με βεβαιότητα, χωρίς όμως να αποτελεί μια καλλιτεχνική υπέρβαση

Θα μπορούσαμε να πούμε πως κρατάει τα ραδιοφωνικά σκήπτρα ψηλά και με βεβαιότητα, χωρίς όμως να αποτελεί μια καλλιτεχνική υπέρβαση – δίχως αυτό να αποτελεί, εκ μέρους μου, τάσεις αποδόμησης. Γιατί θα δεχτώ σίγουρα, πως αποτελεί μια καθ’ όλα ποιοτική παραγωγή, γεμάτη εντάσεις και αισθήματα, που μας κερδίζει επί πλέον λόγω της σεμνότητας, της εκφραστικότητας, τους δυναμικούς χρωματισμούς της φωνής της Ελευθερίας Αρβανιτάκη.

Περισσότερα από ΕΙΔΑΜΕ / Συναυλίες
VIMA_WEB3b