Από Μηχανής
Άβυσσος η… τεχνητή νοημοσύνη της γυναίκας σε ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ένας μάγος της ψηφιακής τεχνολογίας προσπαθεί να γίνει Θεός “Από Μηχανής” δια της μηχανής, δηλαδή της δημιουργίας μιας μηχανής με συνείδηση. Το ότι όμως επέλεξε να της δώσει φύλο και μάλιστα θηλυκό, θα δημιουργήσει μερικά “θεματάκια”.
Ένας δισεκατομμυριούχος προγραμματιστής θα φέρει έναν από τους υπαλλήλους του στην πολυτελή κατοικία του για να συμμετάσχει σε ένα πείραμα που θα αφορά την τελευταία του εφεύρεση, ένα εξαιρετικά προηγμένο θηλυκό ρομπότ που διαθέτει τεχνητή νοημοσύνη. Ένα πολύ ιδιαίτερο ερωτικό τρίγωνο ζωντανεύει στη μεγάλη οθόνη, σε έναν αγώνα επιβίωσης, όπου η μηχανή παλεύει να ξεπεράσει σε πονηριά τον άνθρωπο και χρησιμοποιεί κάθε μέσο.
Στο θέμα της γυναίκας, το έργο είναι κάπως δισυπόστατο. Μπορεί κανείς σε αυτό να δει μια κριτική πάνω στην ανδροκρατούμενη κοινωνία και στην μετατροπή της γυναίκας σε αντικείμενο. (Εδώ δεν είναι μόνο μεταφορική, αλλά και κυριολεκτική, καθώς δημιουργείται πραγματικά ένα γυναικείο ρομπότ). Η πλοκή όμως, με τις τυποποιημένες της ανατροπές, δίνει εύκολα και μια δεύτερη ανάγνωση, αυτή που αναπαράγει τα στερεότυπα του υστερόβουλου κι άκαρδου θηλυκού, ακόμα και στο πεδίο της ψηφιακής τεχνολογίας. Διαλέγει κανείς και παίρνει. 
Κινηματογραφικά η ταινία εκμεταλλεύεται το αβανταδόρικο θέμα, που κινείται ανάμεσα στο μαγικό κόσμο της επιστημονικής φαντασίας και τη σαγήνη του αισθησιασμού. Δίνει τολμηρές εικόνες (βλέπε γυμνό), αλλά αποτυπώνει και με γοητευτικό τρόπο τα διάφορα κόνσεπτ της υψηλής τεχνολογίας, που παρουσιάζονται στην ταινία. Το σπίτι του εκκεντρικού μεγιστάνα, στη μέση του πουθενά, περικυκλωμένο από την άγρια φύση, είναι ένα τεχνολογικό θαύμα από μόνο του. Αλλά κι ένας σαδιστικός λαβύρινθος, που παγιδεύει συνειδήσεις, ανθρώπινες και μηχανικές.
Το μοντάζ κάνει καλή δουλειά, παρουσιάζοντας με νεύρο την πλοκή και την εξέλιξη των χαρακτήρων. Οι ερμηνείες είναι καλές. Συγκινητική προσπάθεια να μας πείσει, ότι έχει συναισθήματα κι ότι πρέπει να τη λυπηθούμε κάνει η Alicia Vikander, στο ρόλο του θηλυκού ρομπότ. Μεταμορφωμένος και αγνώριστος, φουσκωμένος σαν παλαιστής ή αρσιβαρίστας ο Oscar Isaac, δίνει μια πολύ πειστική και ιδιαίτερη ερμηνεία, παρουσιάζοντας με πολύ φυσικό τρόπο την ακραία εκκεντρικότητα του μεγιστάνα- μαιτρ της ψηφιακής τεχνολογίας. 
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Ένα έργο που ισορροπεί ανάμεσα στον αισθησιασμό, την επιστημονική φαντασία και τα στερεότυπα για το γυναικείο χαρακτήρα. Έχει πλοκή που μαγνητίζει το ενδιαφέρον κι είναι καλογυρισμένο. Προσφέρεται- και με το παραπάνω- για τους φαν του είδους.
Γιώργος Σμυρνής
