Έμφυτο Ελάττωμα
Κάτι ανάμεσα σε ντετέκτιβ και ρεμάλι της κοινωνίας, ψάχνει να βρει το νήμα σε μια μπερδεμένη αστυνομική υπόθεση. Ακόμα πιο μπερδεμένο είναι όμως το κεφάλι του, σε έναν κόσμο γεμάτο ναρκωτικά την ψυχεδελική εποχή των 60’s, στην νέα ταινία του Paul Thomas Anderson με πρωταγωνιστή τον Joaquin Phoenix.
Κάπου ανάμεσα στο “China Town” και το “Τρόμος και παράνοια στο Λας Βέγκας” το νέο έργο του Paul Thomas Anderson είναι ένα νουάρ που “βυθίζεται” στην ψυχεδελική ατμόσφαιρα της αμερικανικής υποκουλτούρας των ’60s. Κεντρικός ήρωας ο Ντοκ Σπορτέλο, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ τον οποίο επισκέπτεται η πρώην αγαπημένη του, θέλοντας να τον μπλέξει στο σχέδιο απαγωγής του νυν ζάπλουτου μεγαλοεργολάβου εραστή της, τον οποίο η επίσημη σύζυγός του σχεδιάζει να κλείσει σε ένα υπερπολυτελές τρελάδικο προκειμένου να του πάρει την περιουσία!
Είναι το τέλος της ψυχεδελικής δεκαετίας του ’60 στο Λος Άντζελες και ο Ντοκ ξέρει ότι η λέξη ”αγάπη” δημιουργεί συνήθως προβλήματα… Μπλεγμένος σε υποχθόνια κίνητρα και πάθη με πρωταγωνιστές σερφάδες, ροκάδες, έναν επικίνδυνο τοκογλύφο, έναν σαξοφωνίστα σε ρόλο μυστικού πράκτορα, έναν πρώην φυλακισμένο που λατρεύει την Έθελ Μέρμαν και μια μυστηριώδη οργάνωση γνωστή ως ”Χρυσός Κυνόδοντας”, η οποία μπορεί και να είναι απλώς μια κομπίνα που έστησαν κάποιοι οδοντίατροι για να ξεγελάσουν την εφορία.
Μια ιδιαίτερη αστυνομική ταινία, που παίζει με τους κώδικες του νουάρ και της μαύρης κωμωδίας, κυρίως όμως επιχειρεί να αποτυπώσει στη μεγάλη οθόνη τον ιδιόρρυθμο κόσμο ενός μυθιστορήματος με περίεργη γλώσσα και περίεργους χαρακτήρες, σε μια εποχή που λάτρευε τα περίεργα πράγματα. Το ιδιαίτερο κινηματογραφικό στυλ του Paul Thomas Anderson έχει κερδίσει πολλούς θαυμαστές, αλλά εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς.
Στη νέα του ταινία κύρια χαρακτηριστικά του είναι το αφηγηματικό κομφούζιο, η ασαφής πλοκή, που δεν σε παρασύρει στην αγωνία ενός αστυνομικού, ούτε είναι ιδιαίτερα αστεία. Οι κινηματογραφικές εικόνες έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την πλοκή, ενώ οι χαρακτήρες παραείναι ιδιόρρυθμοι σε ένα ιδιόρρυθμο σύμπαν εγκληματικότητας και παραισθήσεων. Κι επειδή μιλάμε για 60’s, μερικές δόσεις αισθησιασμού και σεξουαλικών παθών δεν μπορούσαν να απουσιάζουν.
Η ερμηνεία του προικισμένου Phoenix βγάζει αυτό το “βρόμικο” ενός τσαλακωμένου ιδιωτικού ντετέκτιβ με πάθη και βίτσια. Κι οι υπόλοιποι ρόλοι κινούνται σε ανάλογα επίπεδα εκκεντρικότητας και ανομίας, με ηθοποιούς όπως ο Josh Brolin και ο Benicio Del Toro να κινούνται πολύ αποτελεσματικά μέσα στο πνεύμα του έργου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Δυσνόητη αστυνομική πλοκή και περίεργοι χαρακτήρες σε μια ταινία με ενδιαφέρουσες αισθητικές προτάσεις, αλλά όχι συναρπαστικό στο να το παρακολουθείς. Απευθύνεται σε σινεφίλ, λάτρεις των σκηνοθεσιών του Anderson και οπαδούς της κουλτούρας των 60’s. Ένας κόσμος που αναζητούσε μια νέα ταυτότητα τότε, ακόμα ψάχνει να την βρει, μισό αιώνα αργότερα.
Γιώργος Σμυρνής
