Mitch Woods & His Rocket 88’s @ Half Note: Γιορτινή έξοδος, American-style
Βρεθήκαμε στο Half Note το πρώτο βράδυ της σειράς εμφανίσεων του Mitch Woods και της μπάντας του, των Rocket 88’s, και σας μεταφέρουμε τις “boogie” εντυπώσεις μας.
Κακά τα ψέματα, για τους περισσότερους η περίοδος των Χριστουγέννων είναι συνυφασμένη με ήχους «αμερικάνικους», καθώς η jazz, το swing και οι feelgood ρυθμοί τους θεωρούνται κατεξοχήν μουσικοί εκπρόσωποι του γιορτινού mood. Αν λοιπόν θέλετε να ξεφύγετε από το σύνηθες δίπτυχο χριστουγεννιάτικης εξόδου (μπουζούκια-ρεμπετάδικο) και να δοκιμάσετε αυτό το είδος διασκέδασης είτε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς είτε μία από αυτές τις μέρες, δεν έχετε παρά να περάσετε μία βραδιά στο Half Note. Εκεί, ο Mitch Woods και η ορχήστρα του, οι Rocket 88’s, παρουσιάζουν ένα πρόγραμμα φιλικό προς όλες τις ηλικίες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως στερείται «χαρακτήρα».
Εμείς τους είδαμε στην πρεμιέρα τους στον γνωστό αθηναϊκό «ναό» της τζαζ, την Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου, και το γεγονός ότι ο χώρος ήταν γεμάτος, ίσως δείχνει ότι κάποιοι επέστρεφαν προκειμένου να ξανακούσουν τον “πολύ” (με την καλή έννοια) Woods, καθώς αυτή είναι η πέμπτη φορά που καταλαμβάνει τη σκηνή του Half Note. Όσο για εκείνους που τον έβλεπαν για πρώτη φορά -μεταξύ των οποίων και εμείς- δεν άργησαν να ακολουθήσουν τον ρυθμό του: ο Woods είναι ένας χαρούμενος «τύπος» που στο πρόσωπό του θα μπορούσε κανείς να δει έναν «τρελούτσικο θείο από την Αμερική», στη ζωντάνια και το χιούμορ του οποίου είναι δύσκολο ν’ αντισταθείς. Ήταν ακούραστος στο πιάνο, ενώ η φωνή του έβγαινε «καμπάνα», επιτρέποντας στο κοινό να παρακολουθεί κατά το δυνατό και τους στίχους των τραγουδιών, που είναι γεμάτοι πειράγματα και αυθορμητισμό. Η μπάντα έπαιξε swing, boogie, blues, jazz και rock ‘n’ roll, αποσπώντας κεφάτο ρυθμικό clapping από το κοινό, αλλά και την τραγουδιστική συνοδεία του σε κάποια κομμάτια, υπό την καθοδήγηση του Woods.
Σίγουρα μία από τις πιο αξιοπρεπείς προτάσεις για γιορτινή διασκέδαση, καθώς στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα στριμωχτείτε σε ασφυκτικά κολλημένα τραπέζια, ούτε θα καταθέσετε τα ωραία σας λεφτά σε «φωνές-κορμάρες». Στα “συν” και η άκαπνη ατμόσφαιρα, που για την υπογράφουσα είναι θεμελιώδης για όσους απαιτούν σεβασμό στη διασκέδασή τους, ιδιαίτερα σε αυτή την οικονομική συγκυρία, που και το τελευταίο ευρώ που πληρώνουμε, πρέπει να εκτιμάται έμπρακτα. Εν ολίγοις, ατμόσφαιρα αμερικανικού music hall, σε «παρεΐστικη» έκδοση.
Αργυρώ Σταυρίδη
