I’m a cyborg, but that’s OK

Μετά την τριλογία της εκδίκησης Sympathy for Lady Vengeance, Oldboy και Sympathy for Mr Vengeance, ο PARK Chan-Wook επιστρέφει με μία ρομαντική κομεντί. Η Yeong-gun τρελαίνεται σταδιακά σε ένα εργοστάσιο. Ξυπνά σε άσυλο, έχοντας πειστεί ότι είναι cyborg. Τώρα, με τις μασέλες της γιαγιάς της στο πλάι είναι σε αποστολή, πρέπει να βρει τη γιαγιά της, να σκοτώσει σαν θηλυκός Εξολοθρευτής τους γιατρούς και τους νοσοκόμους που την κρατούν αιχμάλωτη και να ανακαλύψει το νόημα της ύπαρξης. Για να πετύχει το στόχο της πρέπει να φορτίσει τον οργανισμό της, για αυτό και αρνείται κάθε είδους τροφή, από φόβο μη χαλάσει τον εσωτερικό της μηχανισμό, και γλείφει μπαταρίες. Τι γίνεται όμως με τη συμπάθεια που νιώθει, ένα από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα; Η σκηνή με το ουράνιο τόξο είναι εμπνευσμένη από έργο του Δανού φωτογράφου Ed vab der Elsken, στην οποία απεικονίζεται ένας κάμπος και στο βάθος ένα γυμνό ζευγάρι να κάνει έρωτα.