Ο σκηνοθέτης των ταινιών Τζέιμς Μποντ και του «1917» μιλάει για την ανάγκη να σωθούν τα θέατρα της Βρετανίας, ενώ παράλληλα επικρίνει τις πλατφόρμες που πλούτισαν εν μέσω κορονοϊού.
Το ομότιτλο μπεστ σέλερ του Ρομέν Πουερτολά είναι η πηγή έμπνευσης για τον σκηνοθέτη Κεν Σκοτ ο οποίος διεκπεραιώνει όσο πιο συμβατικά γίνεται την αποστολή του.
Μια σύνοψη των θετικών και των αρνητικών σημείων για την «Αποκάλυψη» σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, που παρουσιάστηκε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
Κριτική για το έργο Master Class του Τέρενς Μακ Νάλι, που ανεβαίνει στο Θέατρο Μικρό Χορν σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, με τη Μαρία Ναυπλιώτου στο ρόλο της Μαρίας Κάλλας.
Κριτική για το έργο «Το δαχτυλίδι της μάνας» του Γιάννη Καμπύση, που παρουσιάζεται από την ομάδα C. for Circus, σε σκηνοθεσία Παύλου Παυλίδη, μέχρι τις 27 Νοεμβρίου στο Tempus Verum – Εν Αθήναις.
Κριτική για την παράσταση «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου, που παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο τη Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2018 στο πλαίσιο της καλοκαιρινής της περιοδείας.
Σκέψεις, στιγμιότυπα, εντυπώσεις από την παράσταση που σκηνοθέτησε ο Σίμος Κακάλας «Greek Freak/ all star game» και έκανε πρεμιέρα στο θέατρο «Ολύμπια», στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τη Δευτέρα 12 Ιουνίου.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για την παράσταση των Vasistas και της Αργυρώς Χιώτη «Θεία Κωμωδία», του Δάντη, που παρουσιάζεται μέχρι τις 7 Μαΐου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
Εντυπώσεις από τα έργα: “Σοφία Λασκαρίδου, μια αγάπη μεγάλη” από την ομάδα 4Frontal και τον Παντελή Δεντάκη που παρουσιάζεται στο Θέατρο 104 και “Αμάραντα” της bijoux de kant, σε κείμενα Παύλου Μάτεσι και Γλυκερίας Μπασδέκη, που φιλοξενεί το Θέατρο Faust.
Εντυπώσεις από τα έργα: “Αφέντης και Δούλος” του Λέοντος Τολστόι σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη που παρουσιάζεται στο Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου και “Η δύναμη του σκότους”, επίσης του Λέοντος Τολστόι, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη και Γιώργου Χατζηνικολάου, που φιλοξενεί το Σύγχρονο Θέατρο.
Σαν βγεις στον πηγαιμό για τις τροπικές ζούγκες του Αφγανιστάν (μην γκουγκλάρετε άδικα, δεν υπάρχουν) να εύχεσαι να είναι ΓΕΛΟΙΟΣ ο δρόμος, γεμάτος φαντασία, γεμάτος αντιφάσεις και παράδοξα, πειρατές και πνιγμένους, παπαγάλους και παπάδες, παλαιστές, παρανοϊκούς και παραστρατημένους, παρθένους, παρενδυτικούς, πλασιέ και πέργκολες, πολεμικούς ανταποκριτές και — χοτ ντογκ.Πηγή: Gkoultoura.gr
Εντυπώσεις από τα έργα: “Το Θωρηκτό” σε σκηνοθεσία-ερμηνεία Ασπασίας-Μαρίας Αλεξίου και Βασίλη Βηλαρά που παρουσιάζεται στο Bios και “Μύτη” των Patari Project, σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου, που φιλοξενεί το θέατρο Πόρτα.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για την παράσταση «Ακυβέρνητες Πολιτείες – Η Λέσχη» του Στρατή Τσίρκα, σε σκηνοθεσία Εφης Θεοδώρου, στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για την παράσταση «Νίκη», που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χρήστου Χωμενίδη και παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».
