Editors

«Μήδεια ζεις, εσύ μας οδηγείς» είχα τιτλοφορήσει «Το Τέταρτο Κουδούνι» της περασμένης Πέμπτης μ' αφορμή τις τρεις παραστάσεις της «Μήδειας» του Ευριπίδη ή έργων εμπνευσμένων απ' την «Μήδεια» που παίχτηκαν, παίζονται ή θα παιχτούν φέτος το χειμώνα στις αθηναϊκές σκηνές -«Μήδεια» του Ευριπίδη στο «Bios», «Λευτεριά στη Μήδεια» του Χάρη Μπόσινα στο «Olvio», «Δε με χωρά ο τόπος/Μήδεια» του Αντώνη Κουτρουμπή στην «14η Μέρα». «Αυτά προς το παρόν και βλέπουμε», κατέληγα.Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης

Στην Ουκρανία κρύβουν μια αράχνη και τον ιστό της μέσα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, στην Καταλονία εκτός από δέντρο στολίζουν και έναν κορμό κάνοντάς τον να μοιάζει με ζώο, στη Νορβηγία οι άνθρωποι κρύβουν τις σκούπες για να μην τις πάρουν οι μάγισσες, σε κάποια χωριά της Ουαλίας η μασκότ των ημερών είναι ένα κρανίο αλόγου και σε κάποια χωριά της Ιταλίας, τα δώρα μοιράζει η Μπεφάνα, μια καλοσυνάτη μάγισσα. Α, και στην Ιαπωνία, το χριστουγεννιάτικο γεύμα είναι για πάρα πολλούς Ιάπωνες, το τηγανητό κοτόπουλο της αλυσίδας KFC η οποία για την ημέρα έχει ένα ιδιαίτερο πακέτο το οποίο περιλαμβάνει τούρτα σοκολάτα και σαμπάνια.Από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση

Σήμερα, όλη μέρα, 20 υπερδραστήριοι food bloggers (μέσα κι εγώ!), θα βρίσκονται στις κουζίνες τους και θα μαγειρεύουν για όλους εσάς! Για όσους επιθυμούν να συνεισφέρουν στην προσπάθειά μας να ενισχύσουμε τους Δρόμους Ζωής και το έργο τους. (www.dromoi-zois.gr.)Aπό την Εμμανουέλλα Κόκκαλη

Το Εθνικό μας Θέατρο συμμετείχε, «με πρόσκληση», λέει, «του υπουργείου Πολιτισμού της Ρωσίας», στο ετήσιο Διεθνές Φόρουμ Πολιτισμού που πραγματοποιήθηκε στην Αγία Πετρούπολη από 2 έως 4 Δεκεμβρίου -'ντάξει, δεν το λέω για κακό. Μέχρι και με την «αναπληρώτρια Πρωθυπουργό της Ρωσικής Κυβέρνησης» Όλγκα Γκολοντέτς φωτογραφήθηκε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Σωτήρης Χατζάκης που, φυσικά, το εκπροσώπησε. Ε, ρε, δόξες! (Καλά, ο Πούτιν κι ο Μεντβέντιεφ είχαν πολλές δουλειές, την άλλη φορά).Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης

Ο Bέλγος καλλιτέχνης Phil Akashi αποτίει φόρο τιμής στον Νέλσον Μαντέλα δημιουργώντας μία μεγαλειώδη τοιχογραφία- πορτρέτο του αγωνιστή της ελευθερίας με 27.000 γροθιές φορώντας ένα γάντι του μποξ, στο οποίο έχει ενσωματώσει μια σφραγίδα με τους κινέζικους χαρακτήρες 自由 που σημαίνουν 'ελευθερία'.

«Μακμπέθ» σχεδίαζε σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις για τον φετινό χειμώνα ο Αιμίλιος Χειλάκης. Επωμιζόμενος τον επώνυμο ρόλο. Και σχέδια προοπτικής διετίας ετοιμαζόταν να ανακοινώσει μαζί με το θέατρο που θα τα στέγαζε -σας τα 'γραφα στο «Τέταρτο Κουδούνι» ήδη απ' τις 21 του περασμένου Μαρτίου. Δεν του 'ρθαν βολικά τα πράγματα: δεν κατάφερε να κλείσει το «Αλκυονίς» με το οποίο συζητούσε, δεν κατάφερε να κλείσει άλλα θέατρα που σκέφτηκε, κατόπιν ο Τσέζαρις Γκραουζίνις, με τον οποίο τους είχε συνδέσει ο έξοχος «Οιδίπους τύραννος» το καλοκαίρι του 2012, αποχώρησε αυτοβούλως απ' τη δουλειά για άγνωστους σε μένα λόγους και τα σχέδια ναυάγησαν.Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης

Πήγαμε κι εμείς λοιπόν να κάνουμε ποδαρικό στη Νέα Παραλία, η οποία παραδόθηκε προς χρήση στους Θεσσαλονικείς την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου, μετά από 2,5 χρόνια έργων. Πανέμορφη...Ο Ελληνάρας, βέβαια, πρόλαβε μέσα σε μισή ημέρα λειτουργίας της, να αφήσει δεξιά-αριστερά άδεια ποτήρια καφέ, χαρτούρα, αποτσίγαρα, πακέτα και μισοφαγωμένες σοκολάτες...από την Στέλλα Δημάκη

Ο Νίκος Στεργίου είναι συντηρητής αρχαιοτήτων και διατηρεί το blog "fatherscape", μια "διαδικτυακή χρονοκάψουλα για τον νεογέννητο γιο του", όπως γράφει ο ίδιος.Στο παρακάτω πρόσφατο δημοσίευμά του στο blog, μοιράζεται την εμπειρία του από τα κακώς κείμενα σε σχέση με το νέο Μουσείο της Θήβας αλλά και με τη διαχείριση της "βαριάς βιομηχανίας" του τουρισμού στην Ελλάδα...

Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι θα εστιάσουν το ενδιαφέρον τους στη δουλειά του Ισαάκ Κορντάλ στο πρώτο και πιο άμεσο επίπεδο του μηνύματος: μικροσκοπικοί υπάλληλοι γραφείου, γκρίζοι από το χρώμα του τσιμέντου που ο ισπανός καλλιτέχνης χρησιμοποιεί για να τους δημιουργήσει, βλέπουν με απόγνωση το περιβάλλον γύρω τους να καταστρέφεται και στέκονται αβοήθητοι και χαμένοι σφίγγοντας τους χαρτοφύλακές τους και κοιτάζοντας τυφλά πίσω από τα χοντρά τους γυαλιά...Από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση

Χειμώνας έρχεται, η συζήτηση περί θέρμανσης έχει... αναθερμανθεί (και όχι μόνο στην Ελλάδα: ο περισσότερος κόσμος δεν ξέρει ότι στην Ιαπωνία η έννοια «κεντρική θέρμανση» δεν έχει ακριβώς νόημα και καθένας κάνει ό,τι καταλαβαίνει για να ζεσταθεί) οπότε ένα βίντεο που πέτυχα τις προάλλες στο YouTube ίσως φανεί χρήσιμο –σε κάθε περίπτωση η ιδέα που παρουσιάζει είναι πρωτότυπη, εξαιρετικά φτηνή και, αν πιστέψουμε τον εμπνευστή της, αρκετά αποτελεσματική τουλάχιστον για μικρούς χώρους.Από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση

H Οξφόρδη απεφάνθη: η λέξη της χρονιάς είναι το 'selfie'. Αλίμονο! Ακόμη και οι Οξφορδιανοί γοητεύθηκαν από τα εκατομμύρια duck-faces και τα ηδυπαθή βλέμματα που στολίζουν αντίστοιχα προφίλ στα social media.Από τη Βασιλική Κοτζιά

«Έγραψαν ότι παζαρεύουμε το θέατρο 'Άλμα'. Δεν είναι αλήθεια αλλά δεν διαψεύστηκε ποτέ» δήλωσε σε συνέντευξή του στην Έφη Μαρίνου, που δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο νεόκοπος θεατρικός επιχειρηματίας Φάνης Κιρκινέζος του «Ακροπόλ» -ο οποίος, ωσαύτως, δήλωσε και Μ-Λ ΚΚΕ. Και συμπλήρωνε πως «μερικές φορές» υπάρχει παραπληροφόρηση εκ μέρους του Τύπου. Α, ναι;Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης

Εμπρός στο δρόμο που άνοιξε ο Σωτήρης ο Χατζάκης! Το ΚουΘουΒουΕ -του Γιάννη Βούρου, πλέον- εξαπέλυσε ανά τας οδούς και τας ρύμας της Θεσσαλονίκης την -Σαλονικιά, άλλωστε- Ζωζώ Σαπουντζάκη, τον Άκη Σακελλαρίου και τους λοιπούς της διανομής- για να προδιαφημίσει την παράστασή του που προορίζεται για τη Σκηνή « Σωκράτης Καραντινός» (τι έχουν να δουν ακόμα τα μάτια του Καραντινού...) της Μονής Λαζαριστών, ονόματι «Με μουσικές εξαίσιες... με φωνές...!». Ναι, ναι, το καβαφικό.Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης

Οι συνταγές με παράγωγα χαρουπιού, είναι μόδα. Αλλά τέτοιες μόδες, νόστιμες και θρεπτικές, μπορούμε να τις ακολουθούμε άφοβα!

Οι γευσιγνωσίες στο Not just greek salad έχουν «παρεΐστικη» διάθεση. Ο πεζόδρομος της Βαλαωρίτου στο Κολωνάκι εξάλλου, είναι ιδανικός για κάτι τέτοιο!Aπό την Εμμανουέλα Κόκκαλη

Μένη εδώ, Μένη εκεί, Μένη και παραπέρα... Σας έγραφα στο προηγούμενο «Τέταρτο Κουδούνι» για τη Βασίλισσα της Βραδιάς στις πρεμιέρες του ΚουΘουΒουΕ. Την κα Μένη Λυσαρίδου, πρόεδρο του Δ. Σ. του Θεάτρου. Η οποία πρωταγωνιστεί, άνευ αποχρώντος λόγου και αιτίας, στις δεκάδες φωτογραφίες λάιφ στάιλ από πρεμιέρες που μας στέλνει το ΚουΘουΒουΕ. Τη γλωσσόφαγα τη γυναίκα...Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης

Έχω την εντύπωση ότι πολλοί μη γονείς χρήστες του Ίντερνετ συμμερίζονται την αμηχανία μου όταν βλέπω γονείς, συνομηλίκους και μη, να δημοσιεύουν φωτογραφίες και ποστ σχετικά με τα παιδιά τους: από τη μια πλευρά καταλαβαίνω βεβαίως ότι είναι απολύτως φυσιολογικό να θέλει κανείς να μοιραστεί τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του με τους ανθρώπους που θεωρεί δικούς του αλλά από την άλλη αισθάνομαι το ίδιο που αισθάνομαι όταν βλέπω ανθρώπους να παθιάζονται με άλλα πράγματα που μου είναι απολύτως αδιάφορα· ο λόγος που δεν αισθάνομαι άσχημα γι αυτό είναι επειδή είμαι σίγουρος ότι κάπως έτσι πρέπει να αισθάνονται κι αυτοί κάθε φορά που εγώ αναρτώ κάτι σχετικό με κάποιο από τα πολύ συγκεκριμένα ενδιαφέροντά μου.Από τον Γρηγόρη Μηλιαρέση

Ένα πιάτο με υπέροχη όψη, ζουμερό, χρωματιστό, χαρούμενο. Ένα κανονικό φαγητό, όχι για τη λιγούρα ή να σου κοπεί προσωρινά η όρεξη. Αλλά ένα φαγητό για την οικογένεια, για να γεμίσει το τραπέζι, να το ευχαριστηθείς! Μια υπέροχη συνταγή για όσους αγαπούν τις πιπεριές και την γλυκοπικάντικη γεύση τους αλλά και αρκετά εναλλακτική και ενδιαφέρουσα για όσους έχουν βαρεθεί τα κλασικά κανελόνια με τον κιμά.Από την Εμμανουέλα Κόκκαλη

Η ζωή είναι αγρίως απίθανη, είπε. Την πίστεψα. Άφησα αυτά της τα λόγια οδηγό στο Rien ne va plus και την μεταφορά του στη σκηνή. Το χάρισα στην μοναχική φιγούρα που καταβάλλεται από τους δαίμονές της και φεύγει από τα πάντα, την Λουίζα, και έτσι άρχισα το ταξίδι στον κόσμο της Καραπάνου.του Οδυσσέα Ι. Κωνσταντίνου

Θεσσαλονίκη. Η νύχτα πέφτει πάνω από την πόλη, οι αίθουσες γεμίζουν, το Φεστιβάλ -54ο Ιnternational Film Festival -σήκωσε αυλαία με το Only Lovers Left Alive και Jim Jarmusch και αγαπήσαμε τα βαμπίρ, τις κιθάρες, τους έρημους δρόμους του Ντιτρόϊτ, τα αυτοκίνητα, τα κατακόκκινα ποτήρια του κονιάκ, τις κιθάρες (ξανά), την Ταγγέρη, το χιούμορ, το σπίτι του Τζακ Γουάιτ, τα βινύλια... και όλοι, ο ένας μετά τον άλλο, χωρίς καμία αντίσταση υποκύψαμε την αληθινή γοητεία του Τζιμ Τζάρμους. Τίποτε ψεύτικο, καμία πόζα, ούτε ένα ράγισμα _ορατό τουλάχιστον_ από τη φήμη που κι αυτό το underground σύστημα αξιών εξασφαλίζει στα δικά του λαμπερά αστέρια. Πόσο πολύ δικαιωμένος μπορεί να νοιώσεις, έχοντας λατρέψει όλα αυτά τα χρόνια τις ταινίες, τη μουσική του, την αύρα του; Πάρα πολύ!Από τη Μαρία Μαρκουλή

Έλεος! Όχι άλλες λάιφ στάιλ φωτογραφίες απ' τα κρατικά Θέατρα _ Εθνικό και ΚουΘουΒουΕ. Όχι άλλες! Έλεος!Ειδικά απ' το ΚουΘουΒουΕ, βομβαρδισμός: δεκάδες οι φωτογραφίες του «κοινωνικού» ρεπορτάζ που 'ρχονται απ' τις πρεμιέρες. Μ' όλους αυτούς τους _ συχνά αμφιλεγόμενους... _ καλεσμένους _ πολιτικούς, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες...Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης

Δύο ιδιωτικές συλλογές σπάνιων αφισών και δύο ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι σενάριο ταινίας. Οι οίκοι Guernsey's και Swann και η Reinhold-Brown Gallery ετοιμάζουν μεγάλες δημοπρασίες, με αντικείμενο χιλιάδες πόστερ που είχαν συγκεντρώσει ευλαβικά δύο φανατικοί συλλέκτες από την προπολεμική Γερμανία και Αυστρία και που θεωρούνταν χαμένα για αρκετές δεκαετίες.Aπό τη Βασιλική Κοτζιά

Τον Μάιο του 2011, η σκηνοθέτις Βαρβάρα Δούκα παρουσίασε στην Τεχεράνη τους "Πέρσες" του Αισχύλου με 14 Ιρανούς ηθοποιούς στο Διεθνές Φεστιβάλ ΙΙFUT, στα φαρσί, στην ιστορική μετάφραση του πέρση ποιητή Fuad Rouhani. Φέτος η παράσταση αυτή μεταφέρεται στο θέατρο Εν Αθήναις με 8 νέους άντρες ηθοποιούς να υποδύονται όλους τους ρόλους, αυτή τη φορά στα ελληνικά στην μετάφραση του Παναγιώτη Μουλλά. Τόσο η Βαρβάρα Δούκα, όσο και η θεατρολόγος Τζωρτζίνα Κακουδάκη, που ανέλαβε τη δραματουργική επεξεργασία, μάς μεταφέρουν τα όσα έζησαν στο Ιράν και μάς εξηγούν το όραμά τους γι ατην παράσταση...

Αν βάλεις κάτω τον Lou Reed, είναι σαν να αναλύεις την τετραγωνική ρίζα του rock' n' roll. Εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έδωσαν χαρακτήρα σε αυτή την γλυκόπικρη υπόθεση όπως έχει εξελιχθεί η μουσική βιομηχανία. Το σίγουρο για τον Λου είναι ότι παραμένει άριστος χειριστής του μαγικού ραβδιού του rock' n' roll, διασώζοντάς του, αν μη τι άλλο, την πληγωμένη αξιοπρέπειά του. Στην πρόσφατη συναυλία των Love στη Αθήνα χρειάστηκε ο ευφυής, την ώρα εκείνη, d. j. να διαλέξει το "Satellite of Love" του Lou Reed για να δώσει την ευκαιρία στο συνεπαρμένο κοινό να ξεκινήσει τη διαδικασία αφομοίωσης των όσων έζησαν τις προηγούμενες δύο ώρες και ενώ επί μία ώρα το γκρουπ έκανε αλλεπάλληλα encore. Αυτό άλλωστε κάνει εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια ο Reed φέρνοντας το rock' n' roll στα δικά του μέτρα μέσα από τον άγριο δρόμο που διάλεξε.

Στο σπίτι μας πιτσιρικάς δεν είχαμε δίσκους του Μάνου, αλλά σχεδόν όλους τους Μίκη Θεοδωράκη. Ήταν η αδυναμία της μητέρας μου ο Μίκης και οι τραγουδιστές και τραγουδίστριές του. Τον Μάνο τον...κρυφάκουγε ο πατέρας μου στ' ακουστικά, μάρκας Sennheiser, ηχογραφώντας τα προγράμματα του Τρίτου Προγράμματος σε κασσέτες.Από τον Γιάννη Αλεξίου

Είχα την τύχη να μεγαλώσω με την προ-γιαγιά μου, τη γιαγιά της μαμάς μου! Μια δυνατή γυναίκα, πάντα χαμογελαστή μέχρι το τέλος, ακριβώς 7 μήνες πίσω. Είχε αρχοντική ομορφιά, μικρά σκιστά μάτια, έντονα ζυγωματικά, λεπτά χείλη, γλυκό χαμόγελο. Φορούσε πάντα τη βέρα της και το δαχτυλίδι του αρραβώνα στο ίδιο δάχτυλο κι ένα πολύ-πολύ λεπτό ρολόι αντίκα στον καρπό.Από την Εμμανουέλα Κόκκαλη

Άνεργος δημοσιογράφος κοντά στα τέσσερα χρόνια, και κάνοντας άσχετες δουλειές για να επιβιώσω, η απόδραση από την Ελλάδα μού φαινόταν η μόνη διέξοδος από όλα τα προβλήματά μου. Προορισμός: Βερολίνο. Η απόφαση πάρθηκε και ας μη γνώριζα τη γλώσσα. Έπρεπε να γίνουν όλα σωστά...Γράφει ο Θοδωρής Κατσαρός, συγγραφέας και σκηνοθέτης της παράστασης Η Κούκλα της Βιτρίνας