Είναι η δεύτερη φορά που οι 10 Μικροί Νέγροι ανεβαίνουν στο ίδιο θέατρο, και τις δύο σηματοδοτώντας μια καινούρια αρχή. Η πρώτη ήταν 56 χρόνια πριν, Οκτώβρη του 1963, σε σκηνοθεσία Κωστή Λειβαδέα. Την περίοδο 2019-2020, το έργο υποδέχεται, σε σκηνοθεσία Ρέινας Σ. Εσκενάζυ, ο Νέος Ακάδημος, φτιαγμένος από την αρχή με όλες τις σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές, καινούρια αισθητική και αναθεωρημένη χρηστικότητα του χώρου.
Οι «10 Μικροί Νέγροι» κυκλοφόρησαν στο εξωτερικό για πρώτη φορά το 1939 και στην συνέχεια παίχτηκαν στο θέατρο και τον κινηματογράφο με τεράστια επιτυχία, καθώς η συναρπαστική και ταυτόχρονα συγκινητική πλοκή κρατά καθηλωμένο το κοινό από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
Στην βρετανική ακτή του Ντέβον, υπάρχει ένα ιδιόκτητο νησάκι, που λόγω της μορφής του ονομάζεται το Νησί του Νέγρου. Ο αρχικός ιδιοκτήτης του, ένας πάμπλουτος αμερικάνος, έχει χτίσει σε αυτό μία υπέροχη έπαυλη. Ο τωρινός ιδιοκτήτης αποτελεί μυστήριο, καθώς υπάρχουν μόνο συγκεχυμένες πληροφορίες γι’ αυτόν.
10 άνθρωποι που δεν γνωρίζονται και που φαινομενικά δεν έχουν κανένα κοινό στοιχείο μεταξύ τους, προσκαλούνται να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο στην έπαυλη. Η μόνη πρόσβαση στο νησί γίνεται με βάρκα, ο βαρκάρης είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να πηγαινοέρχεται όταν ο καιρός είναι καλός. Όλοι όσοι βρίσκονται στην έπαυλη, ενημερώνονται από το πρώτο βράδυ πως θεωρούνται ένοχοι, (ο καθένας) για ένα έγκλημα που έχει μείνει κρυφό και για το οποίο έχουν καταφέρει να μείνουν ατιμώρητοι από την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Καθώς ο καιρός χαλάει και τα μαύρα σύννεφα της καιταιγίδας καλύπτουν απειλητικά το νησί, οι 10 άνθρωποι που βρίσκονται στην έπαυλη δεν μπορούν να ξεφύγουν.
Το μυστήριο για το ποιος τους κάλεσε εκεί, παύει να τους απασχολεί όταν ξαφνικά ο πρώτος από αυτούς «πέφτει» νεκρός. Η αρχή μας σειράς μυστήριων θανάτων, που φαίνεται να είναι εμπνευσμένοι από ένα παλιό παιδικό ποίημα, ωθεί τον φόβο και τις υποψίες στα άκρα! Ποιος είναι άραγε ο επόμενος; Και ποιος είναι αυτός που έχει πάρει τον νόμο στα χέρια του και, στυγνά, τιμωρεί με θάνατο;
