Ένα ήσυχο μέρος
Ζευγάρι και στη ζωή οι Εμιλι Μπλαντ και Τζον Κραζίνσκι υποδύονται τους βασικούς ρόλους στο εντυπωσιακό θρίλερ που σκηνοθέτησε ο δεύτερος, ενώ συνυπογράφει και το σενάριο!
Μια τετραμελής οικογένεια πρέπει να μάθει να ζει στην απόλυτη σιωπή, από τη στιγμή που κάποια μυστηριώδη πλάσματα καταδιώκουν και εξοντώνουν κάθε ζωντανό οργανισμό που παράγει οποιοδήποτε ήχο.
Ευχάριστη- πολύ ευχάριστη- έκπληξη αυτό το καλοφτιαγμένο και καθηλωτικό θρίλερ που φέρνει στο ίδιο κάδρο τον παραδοσιακό τρόμο που προέρχεται από ένα πλάσμα αγνώστου ταυτότητας, την περιπέτεια καταστροφής, την υπαρξιακή αγωνία και το άγχος της γονικής ευθύνης απέναντι στο μεγάλωμα των παιδιών.
Ο Κραζίνσκι εδώ ξεπερνάει τον εαυτό του. Ηθοποιό που γνωρίσαμε σε ανάλαφρες κομεντί ή τηλεοπτικές σειρές, σκηνοθέτη μέτριων φιλμ και σεναριογράφο της αποτυχημένης ταινίας του Γκας Βαν Σαντ «Γη της Επαγγελίας», ο Κραζίνσκι καταφέρνει εδώ να συνδυάσει όλες του τις ιδιότητες σε ένα πραγματικά εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Το «Ησυχο μέρος» είναι μια υποβλητική και επιβλητική δημιουργία που αξιοποιεί ιδανικά το σεναριακό εύρημα της σιωπής – κι ο παραμικρός ήχος μπορεί να προκαλέσει το θάνατο στα μέλη της οικογένειας που επικοινωνούν μεταξύ τους με τη νοηματική ή με γραμμένες φράσεις- , προσαρμόζοντας τα πάντα (οι ερμηνείες, η αφήγηση, ο μηχανισμός του σασπένς, τα ειδικά εφέ, τα κλισέ του είδους) πάνω σε αυτό το σχήμα. Κυρίως όμως πετυχαίνει να γίνει πειστικό στις δύσκολες – αν όχι αντίξοες- συνθήκες αναπαράστασης ενός χαοτικού και τρομακτικού κόσμου και να οδηγήσει το αλληγορικό συμβολισμό του (η απειλή της οικογένειας) σε υψηλά καλλιτεχνικά επίπεδα.
Ο Κραζίνσκι δεν δίνει πληροφορίες ούτε για την προέλευση του εξωγήινου (;) εχθρού, ούτε για τις συνθήκες που οδήγησαν στην καταστροφή της ανθρωπότητας. Αυτή η επιλογή του όχι μόνο δεν αποδυναμώνει το φιλμ αλλά αντιθέτως του χαρίζει ένα επιπρόσθετο κομμάτι γοητείας, εντείνοντας κι άλλο την απειλή και το φόβο της επιβίωσης. Γνωρίζοντας μάλιστα ότι η ώρα του τοκετού πλησιάζει για την ηρωίδα – η Έμιλι Μπλαντ είναι βέβαιο ότι μπορεί να παίξει τα πάντα- καταλαβαίνει κανείς το κόκκινο που χτυπάει η αγωνία καθώς ο παραμικρός ήχος του νεογέννητου μπορεί να αποδειχτεί μοιραίος…
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
