Θεατής: Ρούφους Γουέινραϊτ / Επίλογος Φεστιβάλ Αθηνών 2015

Η βραδιά στο Ηρώδειο δεν ήταν απλά ξεχωριστή. Διέθετε μια παραστατική ποικιλία χάρη στην πολυμεσική έμπνευση του διάσημου Αμερικανο-καναδού τραγουδοποιού, ο οποίος κατάφερε να συνταιριάξει το οπερετικό τραγούδι με τη φωτογραφία, την κινούμενη εικόνα με τη ζωντανή περφόρμανς. Για τη σύμπραξη αυτή επιστρατεύθηκαν δυο αξιόλογοι καλλιτέχνες, ο εικαστικός – κινηματογραφιστής Φραντσέσκο Βετζόλι και η διάσημη φωτογράφος Σίντι Σέρμαν.

Η παράσταση, χωρισμένη σε δύο μέρη, ταξίδεψε αρχικά το κοινό στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της όπερας, με μια διάθεση όμως απλοποίησης από την ελιτίστικη διάσταση. Η «οπτικοποιημένη» εκδοχή της όπερας “Prima Donna” βασίστηκε σε πρωτότυπο υλικό, τις συνεντεύξεις της θρυλικής Μαρίας Κάλλας, δημιουργώντας μια πανδαισία ιστορικών και προσωπικών στιγμών της μεγάλης ντίβας με αντίστοιχη καταγραφή του συναισθηματικού της κόσμου. Οι σοπράνο Τσέλια Κοστέα και Βασιλική Καραγιάννη, ο τενόρος Antonio Figueroa, με τη σύμπραξη της μαγικής Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου, απογείωσαν τις μελωδίες της συμφωνικής μουσικής, συνοδεύοντας την πορεία – γνωριμία της Κάλλας.

Στο δεύτερο μέρος η βελούδινη φωνή του Ρούφους Γουέινραϊτ σε συνδυασμό με μια γοητευτική του αφέλεια –δε σταμάτησε στιγμή να απευθύνεται στον κόσμο θέλοντας να τον κάνει ενεργό συνοδοιπόρο στο μουσικό ταξίδι– ίσως και αμηχανία καθότι τραγουδούσε σε ένα γεμάτο και αγαπημένο του μέρος, όπως πολλές φορές επανέλαβε, ξεσήκωσαν το κοινό, που παραδόθηκε στα εκφραστικά τραγούδια του ίδιου αλλά και σε άλλες κλασικότερες μελωδίες του Μπρόντγουεϋ, μη προσωπικές, που είχαν προβάδισμα σε σχέση με τις μεγάλες του επιτυχίες. Τα οπερετικά κομμάτια συχνά επέστρεφαν αποδεικνύοντας ότι αποτελούν τη μεγάλη αγάπη του Ρούφους. Η σύντομη αλλά δυναμική εμφάνιση της Νένας Βενετσάνου, δώρισε στο κοινό δύο ελληνικές μελωδίες, με ήχο καθαρό (α καπέλα), που επιβεβαίωσαν τη χαρισματική φωνή της. Συγκινητική ήταν και η αναφορά του καλλιτέχνη στους πρόσφυγες στους οποίους αφιέρωσε ένα από τα τραγούδια του, κάνοντας το μουσικό ταξίδι μέρος του αγώνα για μια καλύτερη ζωή.

Ένα ταξίδι που στο τέλος ο θεατής βγήκε γοητευμένος από την ευτυχή συγκυρία οπερετικής μουσικής και ποπ κουλτούρας σε ένα θέαμα τολμηρά συνδυαστικό αλλά ξεκάθαρα ισορροπημένο τόσο ακουστικά, όσο και αισθητικά.

* Ο Αχιλλέας Καραδημητρίου, δημοσιογράφος, παρακολούθησε την παράσταση και μοιράστηκε τις σκέψεις του συνυπογράφοντας το παρόν.