MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΕΜΠΤΗ
28
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Πόσο πορνογραφικό είναι το Nymphomaniac του Trier;

Μία από τις πιο πολύκροτες ταινίες της χρονιάς είναι αναμφισβήτητα το Nymphomaniac του Δανού σκηνοθέτη Lars Von Trier. Ακούστηκαν πολλά για το πόσο πορνογραφική είναι, την τεράστια διάρκεια που είχε αρχικά, το πετσόκομμα που υπέστη στο μοντάζ και άλλα πολλά.

author-image Γιώργος Σμυρνής

Η ταινία του Trier θα προβληθεί σε δύο μέρη διάρκειας δύο ωρών. Μία μεταμεσονύχτια προβολή του πρώτου μέρους έχει ήδη πραγματοποιηθεί στους κινηματογράφους της Αθήνας από το Σάββατο, ενώ πραγματοποιήθηκε και η δημοσιογραφική προβολή του.

Κατ’ αρχάς: Η ταινία ξεκινάει με μια δήλωση από την πλευρά του σκηνοθέτη, ο οποίος ουσιαστικά αποποιείται της ευθύνης για το τελικό αποτέλεσμα. Δηλώνει ότι οι περικοπές της ταινίας του έγιναν με τη συγκατάθεση του, αλλά χωρίς καμία συμμετοχή του ιδίου σε αυτές. Είναι σαν να λέει: δε θέλω να έχω καμία ευθύνη για το αποτέλεσμα. Σύμφωνα με πληροφορίες, θα κυκλοφορήσει και ολόκληρο το Nymphomaniac (των 5,5 ωρών) αρκετούς μήνες αργότερα. Εκτός από τη μεγαλύτερη του διάρκεια, θα είναι και πιο αποκαλυπτικό, με περισσότερα κοντινά πλάνα στα επίμαχα σημεία.

Δεν ξέρουμε λοιπόν, πόσο έχει περικοπεί το πορνογραφικό στοιχείο από αυτό που αρχικά είχε σκεφτεί να δημιουργήσει ο Trier. Μένει να το δούμε, αν και εφόσον κυκλοφορήσει ολόκληρη η κόπια του Nymphomaniac.

Από αυτό που είδαμε, υπάρχει το πορνογραφικό στοιχείο, χωρίς να είναι το κυρίαρχο στο έργο. Κυριαρχεί το soft πορνό, ενώ υπάρχουν και λίγες σκηνές (στιγμές θα έλεγα) σκληρού πορνό. Παράλληλα, βέβαια, υπάρχουν εικόνες γεννητικών οργάνων και όχι μόνο στις ερωτικές σκηνές. Υπάρχει και αρκετό γυμνό- εννοείται. 
nympho-645 1Η δομή της ταινίας και οι προτεραιότητες της είναι διαφορετικά από του πορνό.

Από τους διάσημους πρωταγωνιστές της ταινίας, μέχρι στιγμής είδαμε να κάνουν σεξ μόνο η νεαρή Jo (Stacy Martin) και ο Shia LaBeouf (μόνο όμως με τη Jo). Γνωστοί πρωταγωνιστές, όπως η Uma Thurman ή ο Christian Slayter, η Connie Nielsen και ο Stellan Skarsgård δεν κάνουν τίποτα. Ούτε η έκφυλη νεαρή φιλενάδα της Jo απεικονίζεται σε ερωτικές σκηνές, παρότι από την ταινία γίνεται φανερό ότι είναι ακόμα πιο σεξουαλικά ενεργή από τη Jo (μέχρι που ερωτεύεται κάποιον). Έτσι, η απεικόνιση του σεξ αφορά μόνο ένα άτομο, τη Jo, η οποία έχει μια ιδιαίτερη ψυχολογία και σεξουαλική συμπεριφορά.

Η ταινία εστιάζει στο χαρακτήρα της νυμφομανούς πρωταγωνίστριας. Η Jo (Charlotte Gainsbourg) βρίσκεται σε μια οριακή φάση- όπως φαίνεται- της ζωής της. Βρίσκεται σακατεμένη (δεν ξέρουμε από τι) στο δρόμο. Ένας άντρας, ο Seligman, της δίνει άσυλο και τη βοηθάει. Αυτή του λέει την ιστορία της. Διάφορα φιλοσοφικά, αριθμολογικά, ψυχαναλυτικά, θρησκευτικά και ηθικά χαρακτηριστικά εμφανίζονται στο διάλογο των δύο ανθρώπων. Μέσα από αυτόν τον διάλογο δίνεται το πάτημα κάθε φορά στη Jo να θυμάται πτυχές της ζωής της: Άλλες είναι ερωτικές, άλλες δραματικές (όπως η αρρώστια του πατέρα της), θυμάται τα παιδικά της βιώματα κτλ.

Παράλληλα, είναι μία γυναίκα, η οποία κάνει πάρα πολύ σεξ (μέχρι και με 10 διαφορετικούς εραστές τη μέρα, ενώ δουλεύει κανονικά οκτάωρο στη δουλειά της, όπως εξομολογείται στο Seligman). Αλλά συνήθως αυτό που νιώθει είναι το κενό. Μια αναισθησία και μια σεξουαλική εμμονή, η οποία καταστρέφει ζωές άλλων ανθρώπων και την κάνει να νιώθει «κακός άνθρωπος». Η προσπάθεια να μπούμε στην ψυχή της πρωταγωνίστριας και τα ηθικά- ψυχολογικά ζητήματα που τίθενται βρίσκονται στο επίκεντρο. Και το σεξ είναι σημαντικό στην ταινία. Επίσης, ο Trier –όπως και άλλοι μεγάλοι κινηματογραφιστές- επινοεί διαρκώς τρόπους για να μεταφέρει σχήματα της λογοτεχνίας (πχ μεταφορά, παρομοίωση κ.α.) στον εικονικό κόσμο του σινεμά.

Και για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα, το να συγκρίνεις έναν σκηνοθέτη πορνό με τον Trier είναι σαν να συγκρίνεις έναν μπογιατζή με τον Πικάσο. Και μάλιστα, αδέξιο μπογιατζή. Ακόμα και σε μια ταινία, που ο Trier ήθελε να βάλει σε πρώτο επίπεδο το σώμα και τον ερωτισμό και να τα δείξει όλα στο φακό, η κινηματογράφησή του είναι υψηλού επιπέδου. Στο παρελθόν ο Trier έχει δηλώσει, σε μια συνέντευξή του, ότι τον ενδιέφερε το πορνό, αλλά δεν του άρεσε ο τρόπος, με τον οποίο γυρίζονταν πορνοταινίες. Έδειχναν κυρίως το σώμα (και τα επίμαχα σημεία του) και ελάχιστα τα πρόσωπα. Αυτό στο Nymphomaniac δε συμβαίνει. Το πρόσωπο προβάλλεται κυρίως, για να φανούν η απόλαυση, η παθητικότητα, η αδιαφορία, οι συναισθηματικές μεταπτώσεις. Άλλωστε, η πρωταγωνίστρια, είναι μια γυναίκα που κάνει ασταμάτητα σεξ, αλλά τις περισσότερες φορές νιώθει λίγα πράγματα.

Συμπερασματικά, το Nymphomaniac σίγουρα είναι μια προκλητική ταινία με αρκετό σεξ, ακόμα και στην πετσοκομμένη της εκδοχή. Όμως, ο χαρακτηρισμός  «πρόκληση για την πρόκληση» την αδικεί. Κι έπειτα, η πρόκληση δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Ολοκληρωμένη πάντως εικόνα θα έχουμε  με την προβολή και του Β Μέρους.

Περισσότερες πληροφορίες και κριτική για το Nymphomaniac part 1

Γιώργος Σμυρνής

Περισσότερα από Ιστορίες
VIMA_WEB3b