Η Πύλη της Κόλασης του Γιάννη Καλαβριανού στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

“Η Πύλη της Κόλασης”, το έργο που γράφει και  σκηνοθετεί ο Γιάννηε Καλαβριανός έχει ως αφετηρία δύο θυελλώδεις ερωτικές ιστορίες:

Η πρώτη συνέβη τον 19^ο αιώνα και συντάραξε το Παρίσι. Δύο από τους σημαντικότερους γλύπτες του κόσμου, ο Αύγουστος Ροντέν και η Καμίγ Κλωντέλ ερωτεύονται. Ο Ροντέν, που διατηρούσε παράλληλα άλλη μόνιμη σύντροφο, ανακαλύπτει και εμπνέεται από την ιστορία ενός άλλου παράνομου ζευγαριού του 13^ου αιώνα. Ήταν ο Πάολο και η Φραντσέσκα, που έζησαν με τη σειρά τους έναν κρυφό έρωτα για 9 χρόνια, γιατί η Φραντσέσκα ήταν παντρεμένη με τον αδερφό του, που τελικά θα τους δολοφονήσει.

@Ελίνα Γιουνανλή

Ο Ροντέν θα δημιουργήσει μερικά από τα πιο εμβληματικά γλυπτά όλων των εποχών, τον Σκεπτόμενο, την Πύλη της Κόλασης και το Φιλί, που απεικονίζει τους αγκαλιασμένους Πάολο και Φραντσέσκα, λίγο πριν δολοφονηθούν. Και θα γίνει διάσημος. Αντίθετα, η πατριαρχική εποχή θα διαλύσει το ταλέντο και τον ψυχισμό της Κλωντέλ και θα την κλείσει σε ψυχιατρείο για 30 χρόνια.

Τέσσερις ερμηνευτές, στην πιο εικαστική μέχρι τώρα παράσταση του σκηνοθέτη, δημιουργούν έναν κόσμο για την αφύπνιση του ανθρώπινου πνεύματος, την προσπάθειά του να νικήσει τον χρόνο και την ασταμάτητη φόρα του να αναζητά τον έρωτα. Δηλαδή, την αλήθεια.

@Ελίνα Γιουνανλή

Οι ιστορίες είναι σαν να υπάρχουν κάπου και να μας περιμένουν να τις αφηγηθούμε.  Ολόκληρη η τέχνη είναι σαν να αιωρείται ασχημάτιστη κάπου. Μέχρι που ένα χέρι να κάνει την αρχή. Ήξερα πως ήθελα να φτιάξω μια παράσταση για τον χρόνο, για το τι αφήνουμε πίσω ως ανάμνηση του περάσματός μας από τη ζωή, για τους ανθρώπους που δυσκολεύονται, για τα κορίτσια και τα αγόρια που παντρεύτηκαν χωρίς να ξέρουν καλά καλά το γιατί και για εκείνα που ερωτεύτηκαν και κυνήγησαν τον έρωτά τους ως το τέλος. Είχα τα θέματα, αλλά δεν είχα την ιστορία. Όταν είδα στο Μουσείο Ορσέ, τον πίνακα του Αλεξάντρ Καμπανέλ, όπου ο παράνομοι εραστές Πάολο και Φραντσεσκα πέφτουν την ίδια στιγμή νεκροί και στο βάθος έβλεπα την Πύλη της Κόλασης του Ροντέν, που επίσης έζησαν με την Καμίγ Κλωντέλ έναν αντίστοιχο καταδικασμένο έρωτα, ήξερα πως βρήκα επιτέλους την ιστορία μου.  Το ότι τα πραγματικά γεγονότα ξεκίνησαν στο Μουσείο Ορσέ, εκεί ακριβώς όπου γεννήθηκε και η ιδέα της παράστασης, ήταν μια απίστευτη σύμπτωση που τα έδεσε όλα. Δύο ιστορίες από τον 13 και τον 19^ο αιώνα που είναι τελικά μία. Αυτή της αιώνιας ανθρώπινης περιπέτειας.