Ένα δωμάτιο πένθους, ο λόγος του Ευριπίδη, μια παράσταση της “Εκάβης” κινηματογραφημένη στην Ισπανία το 1998, μια γυναίκα, οι απώλειες με σάρκα και οστά. Έχει αρχή και τέλος η ανθρώπινη ύπαρξη; Ποιος ήσουν πριν και ποιος είσαι τώρα;
Μια γυναίκα, η Εκάβη, κλεισμένη σε ένα δωμάτιο, με ό,τι της έχει απομείνει, παρακολουθεί τηλεόραση. Μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, μνήμες και φωνές ξυπνούν, πρόσωπα εμφανίζονται και συνομιλούν μαζί της. Κάθε συνάντηση είναι μια ακόμη προσπάθεια να τακτοποιήσει τον κόσμο της. Μέχρι που όλο το κατασκευασμένο περιβάλλον της ζωής της αποδομείται. Η λύση στις συμφορές της θα έρθει από μια εκδίκηση ή από μια φυγή;
To 1998, η Margarita Borja, Ισπανίδα συγγραφέας, ποιήτρια και σκηνοθέτις, παρουσιάζει στο νησί Ταμπάρκα της Ισπανίας, σε δική της διασκευή την «Εκάβη» του Ευριπίδη, με τον τίτλο HÉCUBA, NÓMOS Y MÚSICA DE LAS CIUDADANAS, γεγονός που ενθουσίασε το κοινό κι αποτέλεσε έναν σημαντικό σταθμό στην πορεία της δημιουργού της. «Η Εκάβη σε ένα ελληνικό νησί» εμπνέεται από εκείνη την ιστορική παράσταση κι από το κείμενο της “Εκάβης” του Ευριπίδη. Ένα κείμενο που «μιλάει» ακόμα και σήμερα, για όσα μάς απασχολούν, μάς θυμώνουν, μάς συγκινούν και μάς προβληματίζουν.
Στην παράσταση προβάλλονται αποσπάσματα από την παράσταση HÉCUBA, NÓMOS Y MÚSICA DE LAS CIUDADANAS της Margarita Borja κι ακούγονται αποσπάσματα από το κείμενό της.
