Η παράσταση που προέκυψε από την δουλειά των μαθητών, με τίτλο «Οι Aπαρατήρητοι» έχει βασιστεί στο ομώνυμο βιβλίο της Αγγελικής Σπανού (Εκδ. Πόλις), για τους ανθρώπους που βρίσκονται συνεχώς μπροστά μας χωρίς να μαθαίνουμε ποτέ το όνομά τους.
Νέα παράταση παραστάσεων θα πάρει η παρουσίαση του σεμιναρίου υποκριτικής, υπό την υποκριτική και σκηνοθετική καθοδήγηση της Ελένης Σκότη. Η παράσταση θα συνεχιστεί από την Τρίτη 8 Μαρτίου μέχρι και την Τρίτη 12 Απριλίου.
Λίγα λόγια για το έργοΈχεις προσέξει ποτέ τα χέρια της ταμία στο σουπερμάρκετ που ψωνίζεις; Ξέρεις το όνομα του ντελιβερά που σου φέρνει την παραγγελία σου; Είναι ερωτευμένη η κυρία στα διόδια; Πώς αντέχει την μπόχα η οδοκαθαρίστρια; Τι σκέφτεται μια τηλεφωνήτρια όταν τελειώνει η βάρδια; Βαριέται μια ταξιθέτρια βλέποντας την ίδια παράσταση κάθε βράδυ; Ποιος έχει πιο πολύ στρες, ο παρκαδόρος στο πλοίο ή ένας τραυματιοφορέας; Πόσα μαθαίνει ένας θυρωρός σε μεγάλο κτίριο; Και τι ζωή είναι αυτή;
Υπάρχει πόνος, έλλειψη, απελπισία ή μόνο ανία, μοναξιά και εσωτερική ακινησία; Συνηθίζεται η πλήξη ή γίνεται όλο και πιο ανυπόφορη; Αντέχεται η απόσταση από τους άλλους και ο καταναγκασμός της επανάληψης; Και όλοι αυτοί, οι απαρατήρητοι, πώς μας βλέπουν; Τι σκέφτονται για εμάς; Πόσα και πόσο άλλαξαν μέσα στην πανδημία; Οι απαντήσεις θα δοθούν στη σκηνή. Εκεί θα γίνουν ορατοί και θα ακουστούν. Θα αποκαλυφθούν και θα μας αποκαλύψουν. Για λίγη ώρα από απαρατήρητοι θα είναι πρωταγωνιστές σε ένα έργο αληθινό όσο η ζωή τους.
“Το βιβλίο μου “Απαρατήρητοι” ( εκδ. Πόλις) ήταν η αφορμή. Η αιτία ήταν ότι θέλαμε να κάνουμε μια άσκηση ενσυναίσθησης, να ταυτιστούμε με τους ανθρώπους που συναντάμε καθημερινά και δεν ξέρουμε το όνομά τους, να ανακαλύψουμε μέσα μας το πιο κρυφό κομμάτι μας και να το εκθέσουμε με την σκηνοθετική καθοδήγηση της Ελένης Σκότη. Δεν ξέρω πια πόσες φορές ξαναγράφτηκαν τα κείμενα, μέσα στα δυο χρόνια που κράτησαν τα μαθήματα- πρόβες στο εργαστήριο, με τις ανατροπές που έφερνε η πανδημία στο θέατρο, στη ζωή και στη ζωή μας. Δεν θυμάμαι τι έγραψα εγώ, τι προέκυψε στην πρόβα, τι εμπνεύστηκε η Σκότη και τι ενέπνευσε στους ηθοποιούς. Δεν έχει, τελικά, σημασία. Μετράει, όμως, ότι όλοι αφεθήκαμε να μας μεταμορφώσει η Ελ. Σκότη βλέποντας στους "Απαρατήρητους" -μέσα από μια ακραία ευαισθησία- κάτι που δεν ήταν ορατό σε μένα και στους ηθοποιούς – ίσως δεν είναι ούτε στους ίδιους.
