Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών σε ένα αφιέρωμα στον Γιάννη Χρήστου, στο Μέγαρο
Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσιάζει, την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020, με αφορμή τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Γιάννη Χρήστου, ένα μουσικό αφιέρωμα στον Έλληνα συνθέτη.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τον αιφνίδιο θάνατο του Γιάννη Χρήστου τον Ιανουάριο του 1970, το Μέγαρο και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμούν τη μνήμη του σπουδαίου έλληνα συνθέτη της Διασποράς με ένα συμφωνικό αφιέρωμα την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020 στις 8:30 το βράδυ, στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης.
Τι θ’ ακούσουμε από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών
Ο Μίλτος Λογιάδης, καταξιωμένος ερμηνευτής του Γιάννη Χρήστου, θα διευθύνει την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών σε τρεις συνθέσεις του πρωτοπόρου δημιουργού του 20ού αιώνα που παρουσιάζονται σπάνια. Θα ακουστούν η εμβληματική Μουσική του Φοίνικα, η Συμφωνία αρ. 1, με τραγούδι για γυναικεία φωνή και ορχήστρα, πάνω στο ποίημα του Τ.Σ. Έλιοτ «Eyes that last I saw in tears» και τα αριστουργηματικά Έξι τραγούδια σε ποίηση Τ.Σ. Έλιοτ για μεσόφωνο και ορχήστρα. Τα φωνητικά μέρη θα ερμηνεύσει η διακεκριμένη μέτζο Ειρήνη Τσιρακίδου.
Εισαγωγική ομιλία
Για τους κατόχους εισιτηρίων, έχει προγραμματιστεί δωρεάν εισαγωγική ομιλία πριν την έναρξη της συναυλίας (ώρα: 19.45), με εισηγητή τον μουσικό και μουσικολόγο Κωστή Ζουλιάτη που σκηνοθέτησε το κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ «Anaparastasis: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου (1926 – 1970)» και έχει ερευνήσει σε βάθος το έργο αλλά και τη διαδρομή της σύντομης ζωής αυτού του μεγάλου στοχαστή της τέχνης.
Γιάννης Χρήστου
Ο Γιάννης Χρήστου θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μεταπολεμικής μουσικής avant-garde με διεθνή ακτινοβολία και αναγνώριση. Γεννήθηκε στην Ηλιούπολη του Καΐρου στις 8 Ιανουαρίου 1926, καταγόταν από εύπορη οικογένεια και μεγάλωσε στην κοσμοπολίτικη ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας. Υπήρξε μαθητής της διάσημης πιανίστριας Τζίνας Μπαχάουερ. Σπούδασε φιλοσοφία στο Καίμπριτζ φοιτώντας δίπλα σε φιλοσόφους όπως οι Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν και Μπέρτραντ Ράσσελ, ενώ είχε ξεκινήσει αρχικά με σπουδές οικονομικών.
Είχε επίσης μελετήσει σε βάθος θρησκειολογία, κοινωνική ανθρωπολογία, Ιστορία της Τέχνης, ενώ είχε ασχοληθεί και με τον αποκρυφισμό, τον μυστικισμό και τη μεταφυσική. Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στην Ιταλία, εντρυφώντας παράλληλα στην αναλυτική ψυχολογία. Επέστρεψε αργότερα στην Αίγυπτο, όπου άρχισε να εργάζεται συστηματικά ως συνθέτης. Στα 1960, την εγκατέλειψε λόγω των πολιτικών εξελίξεων επί Νάσερ, και εγκαταστάθηκε αρχικά στη Χίο και κατόπιν στην Αθήνα.
Συνέθεσε ορχηστρικά και συμφωνικά έργα, ορατόρια, λειτουργίες και κινηματογραφική μουσική. Έγραψε μουσική για αρχαίο δράμα συνεργαζόμενος με το Εθνικό Θέατρο και με το Θέατρο Τέχνης. Εμπνευσμένος πρωτοπόρος για την εποχή του, δημιούργησε «μεταμουσικές» συνθέσεις επιτυγχάνοντας πρωτοφανείς και υπερβατικούς συνδυασμούς της μουσικής με διάφορες μορφές τέχνης, ηχητικά και σκηνικά αντικείμενα καθώς και μαγνητοταινίες. Έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα –κατά μοιραίο τρόπο την ημέρα των γενεθλίων του– στις 8 Ιανουαρίου 1970.
