MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΕΜΠΤΗ
25
ΑΠΡΙΛΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ - ΣΙΝΕΜΑ

11 κριτικοί κινηματογράφου επιλέγουν τις καλύτερες ταινίες του 2019

H πλέον αναμενόμενη στιγμή της χρονιάς έφτασε και η ενδεκάδα των κριτικών που μας συντρόφευσε και το 2018, μας δίνει τις πιο αγαπημένες ταινίες της χρονιάς. Ιδού:

author-image Κωνσταντίνος Καϊμάκης

Λήδα Γαλανού (Flix.gr | Η Εφημερίδα των Συντακτών)
  • Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορσέζε
  • Κάποτε στο… Χόλιγουντ του Κουέντιν Ταραντίνο
  • Πόνος και Δόξα του Πέδρο Αλμοδόβαρ
  • Παράσιτα του Μπονγκ Τζουν-χο
  • Ένας Ελέφαντας Στέκεται Ακίνητος του Χου Μπο
  • Η Ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου
  • Οι Αδελφοί Σίστερς του Ζακ Οντιάρ
  • Πολύ Αργά για να Πεθάνουν Νέοι της Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ Καστίγιο
  • Η Ανιές με τα λόγια της Βαρντά της Ανιές Βαρντά
  • Ντιέγκο Μαραντόνα του Ασίφ Καπάντια

Ενας Ελέφαντας Στέκεται Ακίνητος

Η Λήδα Γαλανού έγραψε για το «Ενας Ελέφαντας Στέκεται Ακίνητος» του Χου Μπο:

«Στα πλάνα του, συνήθως μεσαία, ο κεντρικός ήρωας είναι νετ, το δεύτερο ή τρίτο πρόσωπο στο βάθος είναι φλου, οι διάλογοι ξετυλίγονται χωρίς οι ήρωες να κοιτάζονται, υπογραμμίζοντας φευγαλέες συναντήσεις, συζητήσεις χωρίς αξία, χωρίς νόημα, μια συμβολική απομόνωση που καταγράφεται, προσεκτικά και συγκεκριμένα, σε κάθε κάδρο. Την ίδια ώρα, η ταινία δεν έχει ίχνος σκόνης, ίχνος επιτήδευσης. Είναι ακόμα και νεανική, με τους τέσσερις ήρωες να θυμίζουν ένα υπαρξιακό κόμικ καθώς, ο καθένας με το αξεσουάρ του, ένα σακίδιο, ένα ρόπαλο, ένα φαντεζί μπουφάν, ένα σκυλάκι, αγωνίζονται να σώσουν όχι τον κόσμο γενικώς, αλλά τον δικό τους κόσμο, μέσα σε μια φρικτή πόλη – ανθρωποδιώχτη, γεμάτη καχυποψία και απαξίωση. Οι τέσσερις ήρωες συνδέονται σεναριακά από μια ντροπαλή ζεστασιά, μια αγάπη που κρύβεται γιατί ξέρει πως το μόνο που θα δεχτεί είναι χτυπήματα. «Κοιτάζεις την απέναντι πλευρά,» λέει σε μια στιγμή της ταινίας ο παππούς Γουανγκ, «και πιστεύεις ότι εκεί η ζωή είναι καλύτερη. Όμως δεν μπορείς να πας, οπότε μαθαίνεις να ζεις εδώ». Κι όμως, αυτή η βαθιά πεσιμιστική μελαγχολία, είναι, ταυτόχρονα, υπνωτιστική, μαγευτική, δεν είναι μαύρη, έχει χρώματα παστέλ. Είναι μια σε βάθος εξερεύνηση της σύγχρονης Κίνας, του σύγχρονου κόσμου, αλλά δοσμένη με γλυκύτητα και ανθρωπιά, ένα μοίρασμα της θλίψης που, κάποιες στιγμές, όπως στο αφοπλιστικά αθώο φινάλε, βρίσκει μικρά διαλείμματα κανονικότητας και παρέας».

Αποτέλεσμα εικόνας για Άντα ΔαλιάκαΆντα Δαλιάκα (Έθνος)
  • Παράσιτα του Μπονγκ Τζουν-χο
  • Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορσέζε
  • Ιστορία Γάμου του Νόα Μπόμπακ
  • Κάποτε στο… Χόλιγουντ του Κουέντιν Ταραντίνο
  • Η Ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου
  • Το Πορτρέτο Μιας Γυναίκας Που Φλέγεται της Σιελίν Σιαμά
  • Το Παιχνίδι Με Τη Φωτιά του Λι Τσανγκ-ντονγκ
  • Toy Story 4 του Τζος Κούλεϊ
  • Πόνος και Δόξα του Πέδρο Αλμοδόβαρ
  • Marianne & Leonard Λόγια Αγάπης του Νικ Μπρούμφιλντ

Κάποτε στο… Χόλιγουντ

Η Άντα Δαλιάκα έγραψε για το «Κάποτε στο…Χόλιγουντ»:

«Γύρω από την ανατριχιαστική αστική μυθολογία της δολοφονίας της Σάρον Τέιτ που σφαγιάστηκε από ακολούθους του διαβόητου Τσαρλς Μάνσον στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης της, ο Ταραντίνο συνθέτει πολυμήχανα ένα ακόμη ρεβιζιονιστικό φιλμ που μπλέκει πραγματικότητα και μυθοπλασία. Που θέλει ν’ απονείμει δικαιοσύνη και ν’ αποτίνει φόρο τιμής – πάντα με όρους pulp αισθητικής, έξτρα ενισχυμένης εδώ – σε μια γνήσια «κινηματογραφική τραγωδία» που ταυτίστηκε με τις πιο μελανές σελίδες βίας της Αμερικής. Σε μια ταινία που περικλείει τεχνηέντως μια άλλη ταινία μέσα της, δομημένη σε άλλοτε υπαρξιακά φιλοσοφημένα και άλλοτε απλώς σπαρταριστά επεισόδια, με πυκνότητα αισθητικής προσέγγισης».

Θοδωρής Δημητρόπουλος (news247.gr)
  • Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται της Σελίν Σιαμά
  • Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει του Μπάρι Τζένκινς
  • Transit του Κρίστιαν Πέτζολντ
  • Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορσέζε
  • Σκιά του Ζανγκ Γιμού
  • Αλίτα: Ο Άγγελος της Μάχης του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ
  • Ευτυχισμένος Λάζαρος της Αλίτσε Ρορβάκερ
  • Παράσιτα του Μπονγκ Τζουν-χο
  • Τα Άγρια Αγόρια του Μπερτράν Μαντικό
  • Ιστορία Γάμου του Νόα Μπάουμπακ

Transit

O Θοδωρής Δημητρόπουλος γράφει για το «Transit»:

«Καθηλωτική ιστορία φαντασμάτων που πλέκει περίτεχνα και επιβλητικά, στοιχεία κατασκοπικού θρίλερ και σαρωτικού ρομάντζου. Όμως στην ταινία του Πέτζολντ τίποτα δεν είναι στη θέση του: τόσο οι άνθρωποι όσο κι η ίδια η Ιστορία βρίσκονται σε διαρκή μετακίνηση, με μια ασαφή ελπίδα επιβίωσης ενάντια σε έναν εχθρό που απλώς, διαρκώς, υπάρχει».

Ρόμπυ Εκσιέλ (Flix.gr)

Η Πτώση της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας

Ο Ρόμπυ Εκσιέλ έγραψε για την «Η Πτώση της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας»:

«Κατά βάθος, ο Αρκάν ξέρει ότι η φιλοσοφία, την οποία έχει κατάδηλα μελετήσει εξονυχιστικά και δεν παραλείπει να επικαλείται συχνά δια στόματος του αντιήρωά του, είναι απλώς θεωρία, ενώ το χρήμα είναι πράξη. Γνωρίζει πως το ένα συνιστά θέμα άποψης, ενώ το άλλο είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Και είναι βέβαιος πως όσο δεν αλλάζει η συνθήκη αυτή, που δεν προβλέπεται για τις επόμενες δέκα τουλάχιστον χιλιετίες, καμία αυτοκρατορία δεν πρόκειται να ξανασηκωθεί στα πόδια της».

Γιάννης Ζουμπουλάκης (Το Βήμα/ Τα Νέα)

(Να επισημανθεί ότι είναι κατά σειρά Α προβολής στις αίθουσες)

  • Το παιχνίδι με την φωτιά του Λι Τσανγκ Ντονγκ
  • Η ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου
  • Εξόριστος συγγραφέας του Αλεξέι Γκέρμαν
  • Δύση ηλίου του Λάζλο Νέμες
  • Οι αδελφοί Σίστερς του Ζακ Οντιάρ
  • Ενας ελέφαντας στέκεται ακίνητος του Χου Μπο
  • Joker του Τοντ Φίλιπς
  • Το πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται της Σελίν Σιαμά
  • Παράσιτα του Μπονγκ Τζουν Χο
  • Οι σκιές του Μπρούκλιν του Εντουαρντ Νόρτον

Οι αδερφοί Σίστερς

Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης έγραψε για το «Οι αδερφοί Σίστερς»:

«Με «οδηγό» το απολαυστικά βιτριολικό μυθιστόρημα του Πάτρικ Ντε Γουίτ (εκδόσεις Μεταίχμιο), ο Γάλλος σκηνοθέτης του «Προφήτη» και του «Ντιπάν», δημιούργησε ένα εφιαλτικά σκληρό αλλά συγχρόνως σκαμπρόζικο γουέστερν, που με βαρόμετρο την ιστορία δύο φονιάδων αδελφών (Χοακίν Φίνιξ, Τζον Σ. Ράιλι) γίνεται η  «λοξή» ματιά ενός ευρωπαίου καλλιτέχνη πάνω στην αμερικανική Δύση του προπερασμένου αιώνα, το φόντο της οποίας, κάποτε, ήταν σήμα κατατεθέν στον κλασικό  αμερικανικό κινηματογράφο».

Κωνσταντίνος Καϊμάκης  (monopoli.gr)
  • Παράσιτα του Μπονγκ Τζουν-χο
  • Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορσέζε
  • Οι αδελφοί Σίστερς του Ζακ Οντιάρ
  • Κάποτε στο… Χόλιγουντ του Κουέντιν Ταραντίνο
  • Το Παιχνίδι Με Τη Φωτιά του Λι Τσανγκ-ντονγκ
  • Αν η οδός Μπιλ μπορούσε να μιλήσει του Μπάρι Τζένκινς
  • Ένας Ελέφαντας Στέκεται Ακίνητος του Χου Μπο
  • Δύση Ηλίου του Λάζλο Νέμες
  • Joker του Τοντ Φίλιπς
  • Η βασίλισσα της καρδιάς της Μέι ελ-Τούκι

Η βασίλισσα της καρδιάς

Ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης  έγραψε για τη «Bασίλισσα της καρδιάς»:

«Δύσκολες ερωτικές καταστάσεις από εκείνες που ίσως μόνο οι σκανδιναβοί μπορούν να διαχειριστούν με ανεπιτήδευτη δεξιότητα και ψυχραιμία.Η «Βασίλισσα της καρδιάς» δεν στέκει μόνο στο ερωτικό στοιχείο του φιλμ (το οποίο αποδίδεται με μερικές ρεαλιστικότατες σκηνές) αλλά αναπτύσσει ένα προβληματισμό από την ηθική αλήθεια και την συναισθηματική ένταση μιας τέτοιας σχέσης, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο καυτό θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων».

Άκης Καπράνος (Κανάλι Ένα 90,4/ Lifo)

Ο Ιρλανδός

Ο Άκης Καπράνος έγραψε για τον «Ιρλανδό»:

«Ο Σκορσέζε αποχαιρετά τις ψευδαισθήσεις του. Κλείνει πένθιμα τον «Ιρλανδό», όχι μόνο επειδή είναι ο σκηνοθέτης του «Τελευταίου Πειρασμού» και της «Σιωπής», όχι μόνο επειδή λατρεύει τον Βισκόντι όσο λατρεύει τον Μπρεσόν (άλλοι με «βαρετές ταινίες») αλλά και γιατί αυτή η νεκρώσιμη ακολουθία αφορά τόσους πολλούς. Ο Μάρτι δεν είναι πια παιδί, οι μαφιόζοι δεν είναι πια μυθικοί, οι ιδεολογίες είναι μια πλάνη, το σινεμά δεν είναι πια το ίδιο, θεοί δεν υπάρχουν, κι αν υπάρχουν είναι εξίσου συνένοχοι μ’ εμάς, ο Φρανκ Σίραν (όπως και ο Τζίμι Χόφα) μπορεί να αφήνει την πόρτα μισάνοιχτη πριν κοιμηθεί, αλλά το θέμα έχει κλείσει. It is what it is. Έτσι τελειώνει ο Ιρλανδός: όχι με μια θεαματική έκρηξη αλλά με έναν λυγμό: Την ενηλικίωση μας».

Λουκάς Κατσίκας (Περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ – cinemagazine.gr)
  • Το Παιχνίδι με τη Φωτιά του Λι Τσανγκ-ντογκ
  • Πόνος και δόξα του Πέδρο Αλμοδόβαρ
  • Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορσέζε
  • Συνώνυμα του Ναντάβ Λαπίντ
  • Οι αδελφοί Σίστερς του Ζακ Οντιάρ
  • Η βασίλισσα της καρδιάς της Μέι ελ-Τούκι
  • Κάποτε στο… Χόλιγουντ του Κουέντιν Ταραντίνο
  • Beanpole toy του Κάντεμιρ Μπάλαγκοφ
  • Παράσιτα του Μπονγκ Τζουν-χο
  • Το Πορτρέτο Μια Γυναίκας που Φλέγεται της Σελίν Σιαμά

Το Παιχνίδι με τη Φωτιά

O Λουκάς Κατσίκας έγραψε για το «Το Παιχνίδι με τη Φωτιά»:

«H εξιστόρηση μιας ερωτικής εμμονής, μια αντανάκλαση των ταξικών αντιπαραθέσεων της σύγχρονης Κορέας – μέσα από τα όνειρα και τις επικίνδυνες ψευδαισθήσεις ενός νεότερου μέλους της εργατικής τάξης, ένας πανούργος στοχασμός πάνω στο πώς η αλήθεια διαστρεβλώνεται και μετασχηματίζεται για να χωρέσει κάθε φορά στις δικές μας βολικές μυθοπλασίες και ταυτόχρονα ένα κινηματογραφικό παιχνίδι ανάμεσα στις λίγες βεβαιότητες και τις πολλαπλές αμφισημίες αυτού που αποκαλούμε ζωή. Ένα μικρό αριστούργημα που συμπληρώνεται, σαν μαγικό παζλ, στο μυαλό του θεατή, ώρες και μέρες αφού το έχει παρακολουθήσει».

Γιώργος Κρασσακόπουλος (Flix.gr)
  • Παράσιτα του Μπονγκ Τζουν-χο
  • Το Παιχνίδι με τη Φωτιά του Λι Τσανγκ-ντογκ
  • Πόνος και δόξα του Πέδρο Αλμοδόβαρ
  • Η Ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου
  • Ιστορία Γάμου του Νόα Μπόμπακ
  • Κόκκινη Εκλειψη του Μπέντζαμιν Ναϊστάτ
  • Τα Άγρια Αγόρια, του Μπερτράν Μαντικό
  • Joker του Τοντ Φίλιπς
  • Σύνορα του Αλί Αμπάσι
  • Ένας Ελέφαντας Στέκεται Ακίνητος του Χου Μπο

Παράσιτα

Ο Γιώργος Κρασσακόπουλος έγραψε για τα «Παράσιτα»:

«Ενα φιλμ βαθιά πολιτικό για θεατές που μπορούν να δουν κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων και δεν θέλουν το σινεμά τους να αντικαθιστά το θρησκευτικό κήρυγμα ή τον πολιτικό προσηλυτισμό. Μοντέρνο κι ευρηματικό, καυστικό και σαρδόνιο, ιδιοφυές και οργισμένο, το «Parasite» είναι μια σπουδαία και σκληρή ταινία που σε κάνει να γελάς πικρά στην αποκάλυψη της εικόνας μιας κοινωνικής πραγματικότητας που είτε το θέλεις είτε όχι σε αφορά.»

Πόλυ Λυκούργου (Flix.gr)
  • Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορσέζε
  • Το Πορτρέτο Μια Γυναίκας που Φλέγεται της Σελίν Σιαμά
  • Η Ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου
  • Ενας Ελέφαντας Στέκεται Ακίνητος του Χου Μπο
  • Ιστορία Γάμου του Νόα Μπόμπαχ
  • Οι Αδελφοί Σίστερς του Ζακ Οντιάρ
  • Παράσιτα του Μπονγκ Τζουν-χο
  • Ντιέγκο Μαραντόνα του Ασίφ Καπάντια
  • Τransit του Κρίστιαν Πέτσολντ
  • Rocketman του Ντέξτερ Φλέτσερ

Η Ευνοούμενη

Η Πόλυ Λυκούργου έγραψε για τον «Ιρλανδό»:

«Για μένα δεν είναι μόνο η ταινία της χρονιάς, αλλά και της δεκαετίας. Ο Μάρτιν Σκορσέζε επιστρέφει σε αυτό που γνωρίζει τόσο καλά – το σκοτεινό, επικίνδυνο κι ανατριχιαστικά γοητευτικό σύμπαν του γκανγκστερικού είδους. Ομως από το πρώτο μονοπλάνο δηλώνει τις προθέσεις του: το πάρτι τελείωσε κι ο λογαριασμός ήρθε στο τραπέζι των Καλών Παιδιών. Στα 77 του χρόνια, θέλει να μάς πει διαφορετικά την ιστορία των Κακόφημων Δρόμων της καριέρας του. Κάτι πιο θλιμμένο και σοφό. Μία ελεγειακή παραβολή της ανθρώπινης θνησιμότητας. Μία εξομολόγηση ενοχών, μία τελευταία ανάσα σπαραχτικής μεταμέλειας, μοναξιάς και ματαιότητας. Την πιο σκοτεινή καρδιά δεν την έχει η μαφία, ο καπιταλισμός, η εξουσία. Αλλά ο χρόνος».

Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)
  • Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορσέζε
  • Ένας Ελέφαντας Στέκεται Ακίνητος του Χου Μπο
  • Παράσιτα του Μπονγκ Τζουν-χο
  • Το Πορτρέτο Μιας Γυναίκας που Φλέγεται της Σελίν Σιαμά
  • Η Ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου
  • Πόνος και Δόξα του Πέδρο Αλμοδόβαρ
  • Δύση Ηλίου του Λάζλο Νέμες
  • Κάποτε στο… Χόλιγουντ του Κουέντιν Ταραντίνο
  • Joker του Τοντ Φίλιπς
  • Το Παιχνίδι με τη Φωτιά του Λι Τσανγκ-ντονγκ

Η Δύση Ηλίου

Ο Χρήστος Μήτσης έγραψε για τη «Δύση Ηλίου»:

«Με σκηνοθετική επιδεξιότητα που συνταιριάζει περίπλοκες ιδέες και αφηγηματικές λεπτομέρειες, ο Νέμες στέκεται στο σημείο όπου η υπαρξιακή αναζήτηση μιας γυναίκας συναντά την τοιχογραφία μιας εποχής και μια ιστορία ενηλικίωσης το συλλογικό παλμό ενός ολόκληρου πολιτισμού. Απευθυνόμενος σε απαιτητικούς θεατές, πειραματίζεται αφηγηματικά, υιοθετεί έναν καίριο πολιτικό λόγο και δοκιμάζει τα όρια της ιστορικής ταινίας, αποσπώντας έτσι το βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Βενετίας».

Περισσότερα από Επίκαιρα
VIMA_WEB3b