Το έργο «Άρης» βασίζεται στη ζωή και τους αγώνες του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, του Άρη Βελουχιώτη, που ταυτίστηκε με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη γερμανοϊταλική κατοχή.
Ο Άρης Βελουχιώτης επέδειξε εξαιρετικές οργανωτικές και στρατιωτικές ικανότητες, συμβάλλοντας σημαντικά, ως πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, στη διεξαγωγή του ένοπλου αγώνα κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Τα παραπάνω, αποδεδειγμένα και σε μια σειρά σημαντικές μάχες (όπως π.χ. στο Γοργοπόταμο), οδήγησαν στη μυθοποίηση του Άρη Βελουχιώτη. Επιλέγοντας τη στράτευση με το ΚΚΕ, αναδείχτηκε σε πραγματικό λαϊκό ηγέτη. Αντιτάχθηκε στη Συμφωνία της Βάρκιζας, την οποία χαρακτήρισε λαθεμένη, γεγονός που τον οδήγησε στη διαγραφή του από το ΚΚΕ, ενώ το 2011, έγινε η επίσημη πολιτική αποκατάστασή του.
Ο Άρης, κυκλωμένος από τους διώκτες του, έξω από τη Μεσούντα, θα ανοίξει ο ίδιος την πόρτα της αιωνιότητας. Θα περάσει στην αθανασία της συλλογικής μνήμης και συνείδησης, δίνοντας το τέλος με το ατομικό του περίστροφο. Ο Άρης πέρασε στην «αθανασία». Μαζί του στο θάνατο τον ακολούθησε και ο πιστός του αντάρτης, ο Τζαβέλας. Η τελευταία πράξη του δράματος γράφτηκε με τον κανιβαλισμό και τη θηριωδία του μεταβαρκιζιανού καθεστώτος. Οι δύο νεκροί σύντροφοι θα αποκεφαλιστούν και τα κεφάλια τους θα μείνουν κρεμασμένα από τις 18 έως τις 20 Ιούνη σ’ ένα φανοστάτη στα Τρίκαλα.
