Ο Νίκολας Κέιτζ είναι ένας αφοσιωμένος πατέρας με ύποπτο παρελθόν στην ταινία Rage σε σκηνοθεσία Paco Cabezas. Η ταινία θα βγει σε λίγες ημέρες και συγκεκριμένα στις 17 Ιουλίου.

«[…]Ιδίως ως μυθιστοριογράφος θ’ ανεδεικνύετο υπέροχος ο Βιζυηνός˙ως ηθογράφος, ως ζωγράφος του εσωτερικού κόσμου ήτο ήδη ρηξικέλευθος και σχεδόν τελειωτής˙ θα εγίνετο δε έξοχος˙εγίνωσκεν όλας τας ατραπούς της ψυχής˙ οι οφθαλμοί εκείνοι οι κλειστοί θα απετύπουν εν αληθή καλλιτεχνική πιστότητι την καλλονήν της ελληνικής φύσεως, τον πολυδαίδαλον βίον έν όλη τη μονοτονία η τραγικότητί του˙εντός του ωχρού εκείνου κρανίου εκινείτο ευρύς και θαυμάσιος κόσμος».(Αριστοτέλης Π. Κουρτίδης, Επικήδειος Βιζυηνού, «Το Άστυ» 17 Απριλίου 1θ96, σ.20.Από την Αγγελική Ξυνού

«[…]Ιδίως ως μυθιστοριογράφος θ’ ανεδεικνύετο υπέροχος ο Βιζυηνός˙ως ηθογράφος, ως ζωγράφος του εσωτερικού κόσμου ήτο ήδη ρηξικέλευθος και σχεδόν τελειωτής˙ θα εγίνετο δε έξοχος˙εγίνωσκεν όλας τας ατραπούς της ψυχής˙ οι οφθαλμοί εκείνοι οι κλειστοί θα απετύπουν εν αληθή καλλιτεχνική πιστότητι την καλλονήν της ελληνικής φύσεως, τον πολυδαίδαλον βίον έν όλη τη μονοτονία η τραγικότητί του˙εντός του ωχρού εκείνου κρανίου εκινείτο ευρύς και θαυμάσιος κόσμος».(Αριστοτέλης Π. Κουρτίδης, Επικήδειος Βιζυηνού, «Το Άστυ» 17 Απριλίου 1θ96, σ.20.Από την Αγγελική Ξυνού

Μια κοινωνία σε μετάβαση, που οι από κάτω (μουζίκοι, δηλαδή δούλοι) παίρνουν τα ηνία και οι από πάνω θα πρέπει να ζήσουν στα συντρίμμια του πλούτου τους που χάνεται, παρουσιάζει ο Άντον Τσέχωφ στον Βυσσινόκηπο, ένα τεράστιο έργο της παγκόσμιας δραματουργίας που ανεβαίνει στο θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη.

Η πάλη των φύλων και η πάλη των τάξεων ενώνονται σε ένα αστικό διαμέρισμα με τελικό νικητή την αγάπη. Αυτή η μαγική ένωση συμβαίνει στο έργο του Χιλιανού συγγραφέα Egon Wolff “Χάρτινα Λουλούδια” που ανεβαίνει στο θέατρο “Ιλίσια” σε σκηνοθεσία του Κώστα Φιλίππογλου.Από τον Γιώργο Σμυρνή

“Η ανθρωπότητα πασχίζει να ενηλικιωθεί, με την κοινωνία στο ρόλο της ταλαίπωρης μάνας και τον πολιτισμό στο ρόλο του πατέρα, που λείπει συνέχεια για δουλειές” λέει η Φρόσω Λύτρα, μια σκηνοθέτιδα με μεγάλο ταλέντο, το οποίο ξεπερνάει μόνο η τεράστια φαντασία της. Η κ. Λύτρα σκηνοθετεί στο θέατρο του Ελληνικού Κόσμου την παράσταση “Αυτό το παιδί” του Γάλλου συγγραφέα Ζοέλ Πομερά. Είναι ένα έργο που μιλάει για τις σχέσεις γονέων- παιδιών και το οποίο, όπως μας λέει η σκηνοθέτιδα, την εξέπληξε ευχάριστα.Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή