Μεγάλοι έρωτες, σαρκικά πάθη και μοιραίες αγάπες που συνιστώνται για πριν και μετά του Αγίου Βαλεντίνου, για ερωτευμένους και μη.
11.02.2016
ΚΥΡΙΑΚΗ
24
ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Μεγάλοι έρωτες, σαρκικά πάθη και μοιραίες αγάπες που συνιστώνται για πριν και μετά του Αγίου Βαλεντίνου, για ερωτευμένους και μη.
Ο έρωτας, η αγάπη ήταν πάντα πηγή έμπνευσης σε όλες τις μορφές τέχνης, στη μουσική, στην ποίηση, στον χορό, στη ζωγραφική ... Άλλωστε τι είναι τέχνη; Είναι η έκφραση συναισθημάτων, αισθήσεων, σκέψεων, ιδεών του καλλιτέχνη. Πώς θα μπορούσε λοιπόν να μην επηρεαστεί η ζωγραφική από τον έρωτα; Από την Ειρήνη Συκά
Από τα πρώτα του βήματα ο κινηματογράφος "ερωτεύτηκε τον έρωτα" αφιερώνοντας αμέτρητα χιλιόμετρα φιλμ στην αποτύπωση της αγάπης σε όλες τις μορφές και σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς.Ο Άγιος Βαλεντίνος μας δίνει μια αφορμή να ξαναθυμηθούμε 14 κορυφαίες ταινίες με κεντρικό θέμα τον έρωτα!
Συνεπής παράσταση. Απόλυτα συνεπής. Σαν «γκροτέσκο καρτούν» δήλωσε ο Γιάννης Χουβαρδάς ότι βλέπει τον «Ριχάρδο Γ΄» του Σέξπιρ, σαν γκροτέσκο καρτούν τον ανέβασε -στην καινούργια, πολύ καλή μετάφραση του Νίκου Χατζόπουλου, σ’ επιδέξια δραματουργική επεξεργασία που συνυπογράφει ο ίδιος μαζί με την Έρι Κύργια και μ’ όλους τους συντελεστές να υπακούουν στη γραμμή αυτή, τη μεταδραματική.
Στο «Κορίτσι από τη Δανία», η αληθινή ιστορία του εικαστικού Einar Wegener, συγκλονίζει. Ο Wegener ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που στις αρχές του 20ού αιώνα αποφάσισε να προβεί σε αλλαγή φύλου, κάτι αδιανόητο από ιατρικής και κοινωνικής άποψης για εκείνη την εποχή. Πού βρίσκεται όμως η αλήθεια των ιστορικών γεγονότων σε σχέση με την κινηματογραφική εκδοχή του Tom Hooper;
Πώς μια αρχιτέκτονας από τις Φιλιππίνες γίνεται καθαρίστρια στην Ελλάδα; Η Fredalyn Ressurection αφηγείται το εντυπωσιακό χρονικό, λίγο πριν πρωταγωνιστήσει στη νέα παράσταση της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, «Καθαρή πόλη».
Ε, λοιπόν, εξ όσων αντελήφθην, διαβάζοντας την ανακοίνωση/επίπληξή της για την παράσταση «Η ισορροπία του Nash» της -Έντιμης και Συνεπούς- Πηγής Δημητρακοπούλου στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, απ’ την καινούργια σεζόν το Εθνικό Θέατρο οφείλει να υποβάλει προς έγκρισιν το ρεπερτόριό του στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Μα ούτε τα -διπλωματικά- προσχήματα;...
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, Γιώργος Λαζαρίδης, παρουσίασε το νέο πρόγραμμα του Μεγάρου Μουσικής για το εξάμηνο Ιανουάριου- Ιουνίου 2016.
Βόλος (φωτογραφία), Δελφοί, Ελευσίνα, Ιωάννινα, Καλαμάτα, Κέρκυρα, Λάρισα, Λέσβος Μεσολόγγι, Πειραιάς, Ρόδος, Σαλαμίνα, Σάμος, Τρίπολη -κατ’ αλφαβητική σειρά: δεκατέσσερις (!) είναι, τελικά, οι πόλεις που υπέβαλαν φάκελο διαγκωνιζόμενες στον αγώνα δρόμου/πρόκρισης για το χρίσμα της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 2021 -που ’ναι, τότε, η σειρά μας να το λάβουμε, μοιράζοντάς το, όπως έχει καθιερωθεί, με μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα -την Ρουμανία εν προκειμένω.
Ε, λοιπόν, γηράσκω αεί διδασκόμενος. Ήξερα ότι ο Τσέχοφ, μετά το γενέθλιο -και των παιδικών και εφηβικών χρόνων του- Ταγκανρόγκ και την Μόσχα της πρώτης νεότητάς του, σπίτι δικό του στο Μελίχοβο, έξω απ’ την Μόσχα, είχε, αρχικά.
Aνακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα 88α βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου στο Samuel Goldwyn Theater του Λος Άντζελες.Τις υποψηφιότητες ανακοίνωσαν οι σκηνοθέτες Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο και Άνγκ Λι, ο ηθοποιός Τζον Κραζίνσκι και η Πρόεδρος της Ακαδημίας Σέριλ Μπουν Άιζακς.
Δευτέρα πρωϊ σήμερα και σα να βρήκαν όλα την εξήγησή τους. Με τον πιο σκληρό και αποκρουστικό τρόπο. Θα μπορούσε να ήταν μια ακόμη μεταμόρφωση, ένα ch-ch-ch-changes. Δεν θα μπορούσε;Πηγή: www.mariamarkouli.com
Έξι θεατρικοί συντάκτες κι ένας blogger ξεχωρίζουν – ο καθένας με τον προσωπικό του τρόπο - τις παραστάσεις που άφησαν το αποτύπωμα τους από την περασμένη σεζόν.
Μεγάλες ή μικρές παραγωγές, αλλά σίγουρα πολυαναμενόμενες, έρχονται τους επόμενους μήνες στις αθηναϊκές σκηνές.
Σίγουρα δεν είναι σύνηθες αλλά συνέβη. Την παράσταση φέτος δεν έκλεψαν οι ηθοποιοί αλλά οι άνθρωποι πίσω από τις παραστάσεις και κάτω από τη σκηνή. Οι εξελίξεις στο θεατρικό τοπίο ήταν αναπάντεχες και κυριολεκτικά παρασκηνιακές. Γι' αυτό είναι και η ανασκόπηση είναι προσωποκεντρική. Γι' αυτό και βάζουμε φωτογραφίες δίπλα στα γεγονότα. Οι πρωταγωνιστές του 2015 σε μια περιπετειώδη, για τα θεατρικά πράγματα, χρονιά.
Ξεχωρίζουμε τις 10 κορυφαίες κινηματογραφικές στιγμές που χαρακτηρίζουν τη χρονιά που μας αφήνει.
Διάβασα, με κάποια απορία, σε δελτίο Τύπου του ΚΘΒΕ ότι «μετά από δύο δεκαετίες, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης επιστρέφει στις αίθουσες του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, στο πλαίσιο μιας νέας συνεργασίας που ξεκινά.
Μια δυσάρεστη είδηση που αναδημοσιεύουμε από το Tέταρτο Κουδούνι
Οδηγός επιβίωσης γέλιου εν μέσω χειμερινής περιόδου!
Η Επιχείρηση Kill Loukos η οποία προαναγγέλθηκε με κουίζ από στήλη σχολίων των «Νέων» στις 21 Νοεμβρίου κι η έναρξή της κηρύχτηκε επίσημα -και πανηγυρικά, ήτοι πρωτοσέλιδα- στις 25 Νοεμβρίου απ’ την -αριστερή! (κι εδώ η απορία κι η έκπληξη -η ψυχρολουσία θα ’λεγα...)- «Εφημερίδα των Συντακτών»...
Έβλεπα τους «Καπουλέτους και Μοντέκους» της Λυρικής τις προάλλες στο Μέγαρο -μια παράσταση καλόγουστη αλλά ρουτίνας, τελικά, κατά τη γνώμη μου, μέτρια, όπου το εύρημα του σκηνοθέτη Αρνό Μπερνάρ να τοποθετήσει την όπερα του Μπελίνι σ’ ένα μουσείο μου φάνηκε προσχηματικό, χωρίς αντίκρισμα, να μην έχει λειτουργήσει κι όπου οι άντρες της, ομολογουμένως, εξαιρετικής φωνητικής απόδοσης, χορωδίας που κλήθηκαν, καπελωμένοι με κάτι κακοκολλημένες περούκες, να κινούνται υπέρ το δέον και να συμμετέχουν ερμηνευτικά στα δρώμενα, έβγαλαν, προφανώς ακαθοδήγητοι, τον χειρότερο εαυτό τους έως και προκαλώντας γέλιο, με αποκορύφωμα τη σύγκρουση Καπουλέτων και Μοντέγων στο τέλος της πρώτης πράξης -και σκεφτόμουνα: κανένας, μα κανένας πια σκηνοθέτης όπερας δε θεωρεί τον εαυτό του άξιο του ονόματος αν δε σκηνοθετήσει και τα καθαρά μουσικά μέρη της όπερας.
Δεν είχα διαβάσει -κακώς!- τον Χρήστο Οικονόμου του οποίου έχουν ανεβάσει (;) ως πράξη θεατρική (;) -λέξεις, ουσιαστικά, χωρίς νόημα για την περίσταση...-, με τον τίτλο «Blackout» δυο διηγήματα.Πηγή: Το Τέταρτο Κουδούνι
Η Μπιενάλε της Αθήνας 2015-2017 «ΟΜΟΝΟΙΑ» ξεκίνησε το επίσημο πρόγραμμά της και από τις 18 έως τις 29 Νοεμβρίου θα «κατοικεί» την ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας.
Πήγαινα σφιγμένος. «Είχε σταματήσει να κάνει θέατρο», «έχει κάνει πλήρη στροφή», «είναι πολύ πολιτικοποιημένος», «είναι ακτιβιστής», «το θέατρό του είναι κάτι άλλο πια»...
Η τρίτη και τελευταία εκδοχή του γεωοπολιτικού φεστιβάλ παρασταστικών τεχνών της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, εστιάζει στην καρδιά της Κεντρικής Ευρώπης, στις πατρίδες του χαμένου κομμουνισμού.
Μετά από οκτώ χρόνια απουσίας ανοίγει και πάλι στο «-1» του Rex για να «αιφνιδιάσει και να εξοργίσει» το κοινό της.
(Ουφ, έφυγε πια ο ΣεΜπτέΒριος, έφυγε κι ο ΟκτώΜβριος. Ανακουφίστηκα... Όλος ο κόσμος, μια σκηνή...)
Το φθινόπωρο!!! Αδικημένη εποχή γιατί έρχεται μετά το λαμπερό καλοκαίρι. Πιο μουντή, προάγγελος του χειμώνα, με υπέροχο φως και έντονα, υπέροχα χρώματα που εμπνέει τους καλλιτέχνες να την αποτυπώσουν ...
Παιδιά μεταναστών πρωταγωνιστούν στην διαδραστική παράσταση της Ραφίκα Σουίς, μια διαδρομή στην ιστορία της ελληνικής κρίσης της Ελλάδας που ανεβαίνει στο Ίδρυμα Κακογιάννη.
Χάρηκα. Που τις τελευταίες μέρες, τρέχοντας πάντα από θεάτρου εις θέατρον, κουρασμένος πια κι όχι και τόσο ανθεκτικός στα προσφερόμενα, μπορεί να ’δα και παραστάσεις που δε μου άρεσαν ή και που μ’ απογοήτευσαν αλλά είδα, αυτή τη φορά, κι αρκετές που με αναζωογόνησαν. Οπότε... και ξανά προς τη δόξα τραβώ.
Και εκεί που λέμε ότι το συναυλιακό καλοκαίρι τέλειωσε, ο χειμώνας μας φέρνει και πάλι μουσική. Είτε έχουμε τις συνηθισμένες εβδομαδιαίες εμφανίσεις Ελλήνων καλλιτεχνών σε διάφορες γνωστές σκηνές τις πόλης, είτε έχουμε μοναδικές συναυλίες από διεθνώς καταξιωμένους μουσικούς, το πρόγραμμα μας μπορούμε να το γεμίσουμε, εφόσον μας το επιτρέπει η διάθεση, ο χρόνος και το budget.
Μιλάμε με τρεις καλλιτέχνες που «κυνηγούν» το όνειρο της τέχνης τους με έδρα την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.Τι σημαίνει να είσαι Ελληνας, καλλιτέχνης και μετανάστης; Τρεις νέοι δημιουργοί ο Πέτρος Κλαμπάνης, ο Γιώργος Καραηλίας και ο Μιχαήλ Φωτόπουλος ενσαρκώνουν τρεις διαφορετικές εκδοχές μετανάστευσης, υπενθυμίζοντας πως και οι καλλιτέχνες συγκαταλέγονται ανάμεσα στα «φωτεινά μυαλά» που έχουν ή συνεχίζουν να εγκαταλείπουν την Ελλάδα.
Με αφορμή την έκθεση «Πόλεμος – Κατοχή – Αντίσταση – Απελευθέρωση» στην Νέα Δημοτική Πινακοθήκη στο Μεταξουργείο που συνεχίζει ως το τέλος Οκτωβρίου.
Είδα και το «6 a.m. How to Disappear Completely» των «Blitz» στην «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών».
Από το Pac-Man, το Super Mario και το Tetris μέχρι το Gravity και το Inception, από την Björk μέχρι τον will.i.am των Black Eyed Peas, από τον Steve Jobs και τον Steve Wozniak μέχρι την Επαυξημένη Πραγματικότητα και τη βιομηχανική επανάσταση του 3D printing, η πρωτοποριακή έκθεση Digital Revolution παρουσιάζει την επίδραση της ψηφιακής τεχνολογίας στην εξέλιξη των Τεχνών, του design, της μουσικής, της μόδας, του κινηματογράφου και των videogames. Το μέλλον είναι εδώ και είναι φτιαγμένο από αλγόριθμους και pixels.Η έκθεση ξεκινά στις 20 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει έως τις 10 Ιανουαρίου 2016
«H Εθνική Λυρική Σκηνή ρίχνει τους προβολείς της στη σπουδαία ιστορική της διαδρομή, επιλέγοντας να παρουσιάσει, ως κορμό του φετινού προγράμματος της, έργα που έγραψαν ιστορία και αγαπήθηκαν ιδιαιτέρως από το αθηναϊκό κοινό στη σκηνή του θεάτρου Ολύμπια». Αυτή είναι, διάβασα στο σχετικό δελτίο Τύπου, η φιλοσοφία του φετινού ρεπερτορίου του κρατικού λυρικού μας Θεάτρου.
