Το καλοκαίρι της πανδημίας ήταν μια απτή απόδειξη πως όχι μόνο δεν υπήρξε μέριμνα και σχέδιο για την διάσωση του πολιτισμού, αλλά τίποτα περισσότερο από μονομερείς και σπασμωδικές κινήσεις.
Τι χρειάστηκε για να παρουσιαστούν αυτό το καλοκαίρι συναυλίες υπακούοντας σε όλα τα μέτρα υγειονομικής ασφάλειας; Οι διοργανωτές και παραγωγοί που το πέτυχαν, εξηγούν.
Η νέα ταινία της Αγγελικής Αντωνίου, το ντοκιμαντέρ «Αγνωστοι Αθηναίοι» καταγράφει επί έξι χρόνια την καθημερινότητα των αδέσποτων σκύλων του κέντρου και μαζί μια πόλη που αλλάζει μέσα στην αβεβαιότητα. «Είμαστε όλοι αδέσποτοι» λέει η ίδια.
Μια σύνοψη των θετικών και των αρνητικών σημείων για την παράσταση «Λυσιστράτη» σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου που ανεβαίνει στο Σχολείον της Ειρήνης Παπά.
Λίγες ώρες πριν ξεκινήσει το πρώτο meeting event του Διεθνούς Δικτύου για το Θέατρο Ντοκιμαντέρ συνομιλούμε με εκπροσώπους του για την καλλιτεχνική φύση και τις προκλήσεις ενός είδους που ανθεί στην ελληνική σκηνή εδώ και μια δεκαετία.
Αφού παρακολουθήσαμε τις φετινές παραγωγές δύο ΔΗΠΕΘΕ που κατηφόρισαν και στα ανοιχτά αθηναϊκά θέατρα, μεταφέρουμε εντυπώσεις κι εκτιμήσεις για τον, εν δυνάμει, ρόλο τους.
Το πιο σκληρό καλοκαίρι που έχει ζήσει ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός τελειώνει κι αφήνει πίσω του συντρίμμια. Και όχι μόνο.
Η Βίκυ Βολιώτη νιώθει πως διανύει μια περίοδο έτοιμη να πιάσει τη ζωή από τα μαλλιά: Δεν διστάζει ν' αντιμετωπίσει τους φόβους της, είναι αισιόδοξη, αισθάνεται πως μπορεί να στηρίξει τους άλλους στις δύσκολες στιγμές τους.
Η Κατερίνα Βρανά είναι πάρα πολύ cool τύπισσα. Γιατί έχει πιστέψει πως τίποτα στη ζωή δεν είναι αδύνατον.
Αν η παραμονή σας στην ελληνική περιφέρεια παρατείνεται, έχουμε 18 προτάσεις για αντισυμβατικές επισκέψεις σε εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους.
Αν το θέατρο συνήθιζε να έχει μακρινό ορίζοντα προγραμματισμού, η πανδημία έχει φέρει τα πάνω κάτω. Και ο θεατρικός χειμώνας που έρχεται ορίζεται βάσει πολλών επιφυλάξεων.
Το, χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, πρόγραμμα του φθινοπωρινού Ηρωδείου αναβαθμίζει η αναμενόμενη άφιξη της Μόνικα Μπελούτσι. 'Ολες οι παραστάσεις που θα φιλοξενηθούν τις προσεχείς εβδομάδες στο ρωμαϊκό θέατρο - covid επιτρέποντος.
Η εμπειρία παρακολούθησης δύο δρώμενων του Εθνικού Θεάτρου στο πλαίσιο του προγράμματος «'Ολη η Ελλάδα, ένας πολιτισμός» απέκτησε μιαν άλλη βαρύτητα.
Στην εκπνοή του φετινού σπαραγματικού Φεστιβάλ Επιδαύρου, ο δημοσιογράφος Φώτης Απέργης και συγγραφέας του λευκώματος «Η Κάλλας, ο Κουν, ο Μινωτής και τα μαγειρευτά της Κάκιας» εντρυφεί στους άρρηκτους δεσμούς των ανθρώπων του θεάτρου και της οικογένειας Λιακόπουλου, του ιστορικού «Λεωνίδα».
Αν χρειάζεστε παραπάνω κίνητρα για να επισκεφθείτε το Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας – πέραν από το ότι είναι η μοναδική πολιτιστική διοργάνωση που συμβαίνει σχεδόν ακέραια στην Ελλάδα – σας βρήκαμε αρκετά.
Ιέρεια του χορού, ιέρεια της Φύσης ή και τα δύο; Η δημιουργός του προγράμματος «Anamnesis» καταλαμβάνει φέτος την Αρχαία Ζώνη της Αλεξανδρούπολης - την γεννέτειρα της - στην αυγουστιάτικη Πανσέληνο και μιλάει για το όραμα της να συνδέεται με τα μνημειακά και φυσικά τοπία της χώρας.
Μια σύνοψη των θετικών και των αρνητικών σημείων για την παράσταση «Οιδίπους» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά που περιοδεύει στην Αθήνα και στην ελληνική περιφέρεια.
Ανοίγουμε τον φάκελο των ΔΗΠΕΘΕ συνομιλώντας με τους καλλιτεχνικούς διευθυντές των πιο δραστήριων οργανισμών ανά την Ελλάδα για το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στο ελληνικό πολιτιστικό τοπίο.
Από κτήριο-φάντασμα, σε τοπόσημο της πόλης: Η ανάπλαση του Πύργου Πειραιά όπως την δρομολογεί ο νικητής του διεθνούς διαγωνισμού, το αρχιτεκτονικό γραφείο Pila.
Μια σύνοψη των θετικών και των αρνητικών σημείων για την παράσταση «Περιμένοντας τον Γκοντό» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα που περιοδεύει στην Αθήνα και στην ελληνική περιφέρεια.
Δεν γίνεται – θα πουν κάποιοι – να ασκείς κριτική στο ΥΠΠΟ και να πληρώνεσαι από το Εθνικό Θέατρο. Ο Αργύρης Ξάφης, πάντως, πιστεύει ότι έτσι πρέπει να γίνεται. 'Οπως όλα δείχνουν βρίσκεται σε μια πολύ ανήσυχη φάση.
Το πρόγραμμα εκδηλώσεων του ΥΠΠΟ «Όλη η Ελλάδα, ένας πολιτισμός» προτείνει 122 αρχαιολογικούς χώρους σε όλη την ελληνική επικράτεια. Εμείς διακρίνουμε τους δέκα λιγότερο προβεβλημένους εντός λεκανοπεδίου πριν τους επισκεφθούμε ως παραστασιακούς χώρους.
Η Κόρα Καρβούνη προσπαθεί να αγαπάει και να συγχωρεί τον εαυτό της. Βέβαια, καμιά φορά το ξεχνάει.
Αυλές, ταράτσες και πρώην βιομηχανικοί χώροι φτιάχνουν ένα μικρό χάρτη έξι θεατρικών προορισμών στην Αθήνα.
Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού θεάτρου. Ονειρευόταν να γίνει σκηνοθέτης κινηματογράφου. Παίρνει τη μηχανή του και φεύγει προς άγνωστο προορισμό – αρκεί να έχει θάλασσα.
Πιστεύει ότι είναι περισσότερο θεατρίνος και λιγότερο ηθοποιός. Η δουλειά του, λέει, έχει λιγότερο «ποιώ ήθος» και περισσότερο μαστοριλίκι. Εκεί επενδύει. Για τον Σπύρο Παπαδόπουλο ο χαρακτηρισμός του θεατρίνου είναι τίτλος τιμής, παράσημο.
Η πρόσφατη περικοπή των καλλιτεχνικών μαθημάτων επιλογής στο Λύκειο από το υπουργείο Παιδείας αναδεικνεύει την ελλειπή συμπερίληψη της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης από το ελληνικό σχολείο. Δάσκαλοι, καθηγητές, θεατροπαιδαγωγοί, κινηματογραφιστές εξηγούν γιατί αυτή η τακτική ελλοχεύει σοβαρούς κινδύνους.
Ένας πλήρης οδηγός των περιοδειών που ξεκινούν το ταξίδι τους αυτές τις μέρες ανά την Ελλάδα. Και οι τάσεις που καταγράφονται και δίνουν τον τόνο για το θεατρικό φθινόπωρο που έρχεται.
Το μικρό ημερολόγιο παρακολούθησης της πρώτης παράστασης μετά από τέσσερις μήνες, εν μέσω πανδημίας.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς εντοπίζει πέντε φράσεις του έργου που λειτουργούν σαν οδοδείκτες της νέας του σκηνοθεσίας πάνω σ' ένα από τα σπουδαιότερα κείμενα της αρχαίας γραμματείας.
Ο Δημήτρης Λιγνάδης, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, δεν θέλει να ανήκει σε καμία συλλογικότητα - εκτός από την ΑΕΚ. Αν όμως τον ρωτήσουν αν είναι εργάτης της τέχνης, τότε ναι, θα απαντήσει καταφατικά.
Οι εκλογές στο Σωματείο των Ελλήνων Ηθοποιών έσπασαν μερικά ρεκόρ. Πώς αυτά μπορούν να γίνουν νέα εργαλεία διεκδικήσεων στις εργασιακές σχέσεις του θεάτρου;
Η πρώτη έρευνα εν μέσω πανδημίας για τις προθέσεις του ελληνικού κοινού στο ζωντανό θέαμα - με τίτλο «Χαρτογραφώντας το μέλλον του ζωντανού θεάματος» - όπως τη διενήργησε η εταιρεία LongLust. Τα αποτελέσματα είναι αποκαλυπτικά.
Άνθρωποι που εκτιμούμε για το ταλέντο τους μας κάνουν να τους εκτιμήσουμε διπλά: Αφηγούμενοι πως έβαλαν στη ζωή τους σκύλους και γάτες, ζώα συντροφιάς, και τους επέτρεψαν να την αλλάξουν ολοκληρωτικά. Προς το καλύτερο, εννοείται. Γιατί ο πολιτισμός (κι) εκεί φαίνεται.
Παρά την επιδημική κρίση, το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας όχι μόνο θα διεξαχθεί κανονικά επιδεικνύοντας εξαιρετικά αντανακλαστικά, αλλά θα παρουσιάσει και σπουδαίες μετακλήσεις.
Καθώς οι εκλογές του ΣΕΗ βρίσκονται σε εξέλιξη και ο θεατρικός κλάδος διανύει τις χειρότερες ημέρες της σύγχρονης ιστορίας του, η συζήτηση για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων σ' έναν κατακερματισμένο χώρο μοιάζει επιτακτική.
