Το project είναι μία συλλογική δουλειά των φοιτητών και φοιτητριών του 3ου έτους του Β’ Εργαστηρίου Ζωγραφικής με υπεύθυνο Καθηγητή το Γιώργο Χαρβαλιά βασισμένη σε μια ιδέα του Νίκου Καζή στο πλαίσιο της άσκησης του ακ. έτους 2018-19 «Άνθρωπος και Παιχνίδι» του Επικ. Καθηγητή Νίκου Αρβανίτη.
Η εικαστικός Ουρανία Αναστασιάδου (Μέλος Ε.Ε.Π. του Τ.Ε.Τ της Α.Σ.Κ.Τ.) γράφει σχετικά με το project:
Μοιάζει η διαδικασία της καταβρόχθισης να συγκινεί πολλούς καλλιτέχνες όλων των κατευθύνσεων. Ειδικότερα στην ιστορία της τέχνης του κινηματογράφου τελέστηκαν πολλά δείπνα: Η Γιορτή της Μπαμπέτ του Γκάμπριελ Άξελ, Ο Μάγειρας, ο Κλέφτης, η Γυναίκα του κι ο Εραστής της τού Πίτερ Γκρίναγουεϊ, Πρόσκληση σε Γεύμα από έναν Υποψήφιο Δολοφόνο του Ρόμπερτ Μουρ, Δείπνο του Όρεν Μούβερμαν, Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας και η Viridiana του Λουίς Μπουνιουέλ κ.ά.
Νίκος Καζής
Ο οικοδεσπότης του δείπνου
Ο Νίκος Καζής, οικοδεσπότης του δείπνου της Άκρης της Γλώσσας, είναι γέννημα θρέμμα αγροτικής οικογένειας και στο κύτταρο του κατοικοεδρεύει η παλιά έννοια του φιλοξενείν κατά την οποία όταν ερχόταν ο ξένος, η μάνα έτρεχε στο κουζινάκι κι άνοιγε φύλλο για πίτα και όρμαγε στην κούρνα να σφάξει την κότα για να θεραπεύσει με κοτόσουπα τα τραύματα του επισκέπτη. Ο Καζής έφερε την κουλτούρα της κυρα-Γιαννούλας στην πόλη και για τουλάχιστον 30 χρόνια θεραπεύει τα τραύματα των φίλων του και των αγαπημένων του με πληθωρικά τραπεζώματα προβάλλοντας επί τραπέζης την πεποίθηση ότι ο ίδιος αξίζει να αγαπηθεί.
Στο ερώτημα που τέθηκε για την εικαστική απόδοση της έννοιας του Παιχνιδιού, ο νέος εικαστικός απάντησε με ένα Δείπνο.
Το δείπνο/παίγνιο τελέστηκε ως δομημένη δραστηριότητα αλληλεπίδρασης με κανόνες και προαποφασισμένα χρονικά όρια, με κύριον όρο την τήρηση της απόλυτης σιωπής.
Κατ’ επέκταση, το δείπνο διεξήχθη στο πλαίσιο ενός τελετουργικού με σωματικές και βλεμματικές αλληλεπιδράσεις, πόζες, στησίματα και σιωπηλά ακκίσματα. Το μέσον του παιχνιδιού ήταν μία άυλη ένδειξη ότι η τροφή αποτελεί το πρώτο ερωτικό αντικείμενο. Οι συμμετέχοντες παριστάνουν/ ή μήπως είναι (;) φελινικές περσόνες χάριν του στόχου, αυτού της συνεύρεσης χωρίς γλωσσικές σχέσεις, μίας συνεύρεσης με εκφράσεις και στάσεις που επέχουν θέση ομιλίας. Η ναρκισσιστική εικόνα του σώματος μεταμφιέζεται με τις εκφράσεις του προσώπου και τις κινήσεις του σώματος.
Η επικοινωνία γίνεται δυνατή, στηρίζεται στην εικόνα, υπόβαθρο του ναρκισσισμού, ο χρόνος διασταυρώνεται με το χώρο. Μύηση στην επιθυμία και άμυνα εναντίον των επιθυμιών δομούν την εικόνα προστατεύοντας την ακεραιότητα του ναρκισσισμού. Οι ευνουχισμοί των συνδαιτυμόνων σημαίνουν αποχωρισμό, η απουσία γλώσσας γίνεται η συμβολική αναφορά της μη-σχέσης. Ομοτράπεζοι γαντζωμένοι στην όψη υψώνουν φαντασιακούς τοίχους ηδονικά περιφερόμενοι ή καθισμένοι στο ίδιο τραπέζι, κατασπαράσσοντας το σώμα και το αίμα του Καζή.
Ο Νίκος Καζής καταθέτει τη φιλμική καταγραφή μίας ερωτικής ψευδοκανιβαλικής ικανοποίησης. Για να γιατρέψει απεγνωσμένα το αρχαϊκό Τραύμα.
Στο δείπνο σερβιρίστηκαν τα παρακάτω πιάτα:
1. Ευφραίνον
2. Σούπα Αμαρανθοειδών
3. Περιστερίδες Εγκυμονούσες
4. Γλώσσαι Αιγών Συκοφαντημένες
5. Ακρόδρυα
6. Γνωστικά Συσπλαγχνευόντων
Το φιλμ θα προβληθεί την Δευτέρα 21 Οκτωβρίου στις 19.30 στη Σχολή Καλών Τεχνών (Αίθουσα De Kiriko).
Στην ταινία συμμετείχαν με αλφαβητική σειρά: Αδαμίδου Αγγελική, Αθανασίου Εύα, Αρβανίτης Νίκος, Γιαννακοπούλου Χρυσάνθη, Δάλλας Αλέξης, Δασκαλόσογλου Στεφανία, Καζής Νίκος, Κολοβού Αθηνά, Κραστά Χριστιάνα, Οικονόμου Θοδωρής, Προεστού Έλενα, Ρίζου Εύα, Τριχιάς Θοδωρής, Χριστοδούλου Βασίλης
Βιντεοσκόπηση: Πολιτοπούλου Ελένη, Φιλιππίδη Χρυσάννα
Μοντάζ & Επιμέλεια Ήχου: Φιλιππίδη Χρυσάννα
