Η υπόθεση της ταινίας
Ενας τετραπληγικός δισεκατομμυριούχος προσλαμβάνει για βοηθό του έναν πρώην κατάδικο που είναι ελεύθερος υπό όρους και μια ιδιαίτερη σχέση αρχίζει να αναπτύσσεται.
Ενα ριμέικ των «Αθικτων»
Αρκετά πιστό ριμέικ των «Άθικτων» χτισμένο με την αναμενόμενη ανθρωπιά, κωμική χροιά αλλά και τρυφερή διάσταση που αρμόζει σε μια δραμεντί σαν αυτή. Οι βασικές διαφορές είναι πως οι συγκινητικές σκηνές του αμερικανικού ριμέικ είναι ακόμη πιο προβλέψιμα μελό, ότι δίνεται ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στις σκηνές δράσης με το αυτοκίνητο ή το αλεξίπτωτο (όλα για την αδρεναλίνη) και το φινάλε είναι ένα happy end χολιγουντιανού τύπου.
Ευτυχώς η χημεία των Κράνστον και Χαρτ έχει θετικό αντίκτυπο στη θέαση του φιλμ που κυρίως στοχοποιεί τη σοβαροφάνεια και την παντοδυναμία του χρήματος ενώ δεν περνά απαρατήρητη η διαπίστωση ότι ο Κέβιν Χαρτ δεν είναι τόσο ψηλός όσο ο Ομάρ Σι (αντίθεση που έκανε ακόμη πιο βαθύ το χάσμα που χώριζε το φτωχό αλλά καταφερτζή μαύρο από τον καθηλωμένο στο αναπηρικό καροτσάκι πλούσιο λευκό εργοδότη του).
Εν κατακλείδι, παρακολουθείται άνετα αλλά δεν προσθέτει τίποτα στο μύθο της αρχικής ταινίας πέρα από το ότι μας ενημερώνει μετά τους τίτλους τέλους πως ακόμη και σήμερα οι δύο άντρες παραμένουν καλοί φίλοι.
