Η ιστορία διαδραματίζεται στο μικρό διαμέρισμα μιας δασκάλας σε κάποια πόλη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης την περίοδο των σχολικών εξετάσεων, με πρόσωπα τη δασκάλα και τέσσερις μαθητές της. Οι τέσσερις νέοι εμφανίζονται ξαφνικά με δώρα στο σπίτι της δασκάλας τους την ημέρα των γενεθλίων της. Ο στόχος όμως δεν είναι να της ευχηθούν αλλά να βρουν τρόπο να της πάρουν το κλειδί για να κλέψουν και να
αλλάξουν τα γραπτά τους, που είναι κλειδωμένα στο σχολείο, ώστε να εξασφαλίσουν έτσι την είσοδο τους στο πανεπιστήμιο. Στην απόφαση για την πράξη τους αυτή οδηγήθηκαν νιώθοντας θύματα ενός παράλογου και αρτηριοσκληρωτικού συστήματος. Όταν της αποκαλύπτουν τον πραγματικό λόγο της επίσκεψης τους, το μικρό διαμέρισμα θα μεταβληθεί σε πεδίο μετωπικής σύγκρουσης που θα αρχίσει με αντιπαράθεση αξιών, θα περάσει στη ψυχολογική βία, θα εξελιχθεί σε ομηρία και θα καταλήξει…
Οι νέοι της «Αγαπητής Ελένας», όντας εγκλωβισμένοι σε ένα ασφυκτικό πλέγμα κανόνων θα επιχειρήσουν με τη σειρά τους τον εγκλωβισμό-εκβιασμό της δασκάλας τους. Θα απαιτήσουν έτσι με δραματικό τρόπο λύσεις για τα προσωπικά τους αδιέξοδα. Όμως η απρόσμενη σθεναρή απάντηση που θα ορθωθεί μπροστά τους θα τους ξαφνιάσει. Δεν είχαν υπολογίσει το βάρος, τη σημασία και το βάθος των πιστεύω και των εμπειριών ζωής της αντιπάλου τους. Οι ακλόνητες απόψεις της, βασισμένες σε ένα ισχυρό σύστημα ιδεολογικών πεποιθήσεων και ηθικών κανόνων, γνώμονα για τη στάση ζωής μιας ολόκληρης γενιάς, δεν θα καταρρεύσουν παρά μόνο αν καταρρεύσει η ίδια της η υπόσταση. Μια σύγκρουση μέχρις εσχάτων όμως, δεν έχει ποτέ νικητές. Έχει μόνο νικημένους. Νικημένους, που -εν προκειμένω- θα συνειδητοποιήσουν για ακόμη μια φορά πως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο άτομο με προσωπικές φιλοδοξίες, ούτε μόνο κοινωνικό όν που επινοεί και εφαρμόζει κανόνες.
Είναι πάντα και τα δύο και κυρίως είναι άνθρωπος.
Η «Αγαπητή Ελένα» της ρωσίδας θεατρικής συγγραφέως Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια, είναι έργο γραμμένο στην Σοβιετική Ένωση του ’80, την περίοδο δηλαδή της αποσύνθεσής της, όπου ο μεγάλος κύκλος του σοσιαλιστικού πειράματος υπό το βάρος των αδιεξόδων και της διαφθοράς πλησίαζε στην ολοκλήρωσή του, ενώ το άγνωστο μέλλον μιας μετά-εποχής ήταν προ των πυλών. Πρόκειται για ένα έργο που είναι άκρως επίκαιρο στην Ελλάδα του σήμερα, που εν μέσω κρίσης, αναζητά να προσδιορίσει τη μετά τη μεταπολίτευση εποχή, όντας στη δίνη γρήγορων εξελίξεων, πρωτόγνωρων συνθηκών, προσωπικών αδιεξόδων για το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας και ενός απίστευτου μωσαϊκού προτεινόμενων λύσεων.
