Ο Κωνσταντίνος Κερεστετζής μετά την διαμονή του στην Κωνσταντινούπολη και την ολοκλήρωση των έργων εκεί, επισκέφθηκε το Άγιον Όρος σε μια μακράς διάρκειας επίσκεψη, που κρατάει μέχρι σήμερα. Στη νέα του δουλειά, αποτυπώνει στιγμές της μοναχικής ζωής.
«Όσες φορές ανέβηκα στο Άγιον Όρος πάντα μια βαθιά υπαρξιακή αγωνία και ανάγκη με οδηγούσε εκεί προς αναζήτηση της βοήθειας εκείνης, που θα μου έδειχνε τον δρόμο που θα έπρεπε να πάρω.Εκεί βρέθηκα την άνοιξη του 2012 μετά από μια πολύμηνη και απέλπιδη προσπάθεια για να μπορέσω να ισορροπήσω και να ησυχάσω μέσα μου. Η προηγουμένη έκθεση με θέμα την Κωνσταντινούπολη με είχε κυριολεκτικά εξαντλήσει στην προσπάθεια να την πραγματώσω με τρόπο πειστικό. Έτσι, ακόμα και μια πρόσκληση στην Βενετία δεν μπορούσε να μου δώσει καμιά ελπίδα και χαρά. Καταλάβαινα ότι χρειαζόμουν πλέον την βοήθεια του Όρους, ένιωθα βαθιά μέσα μου ότι ήταν ο μόνος τρόπος που πραγματικά θα μπορούσε να με αναπαύσει. Και έτσι και έγινε. Έμεινα εκεί περίπου τρεις μήνες ζωγραφίζοντας ασταμάτητα και συνάμα ακολουθούσα τις συμβουλές των μοναχών για την προσευχή. Αυτή η τόσο ιδιαίτερη συνθήκη ήταν τόσο ζωογόνα και καθαρτική, που μπόρεσα τελικά να βρω τον άξονα μέσα μου και να σταθώ ξανά στα πόδια μου ως άνθρωπος και ως ζωγράφος. Τα έργα που προκύψαν σε αυτό το διάστημα είναι έργα αναζήτησης αυτής της άμεσης και απροσποίητης αίσθησης του εαυτού και της φύσης με τρόπο βιωματικό, απαλλαγμένο από φιλολογίες περί πνευματικότητας και συμβολισμούς. Είναι απλά τοπία του Αγίου Όρους καμωμένα με ταπεινότητα και αγάπη προς δόξα θεού.»
