«Μια κωμωδία με τρεις γυναικείους ρόλους, έξι αντρικούς, τέσσερις πράξεις, ένα τοπίο, πολλές λογοτεχνικές συζητήσεις, λίγη δράση και πέντε καντάρια έρωτα».
Στην κεντρική του σκηνή το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, επέλεξε για φέτος να ανεβάσει ένα έργο με το οποίο ο Τσέχωφ γνώρισε θρίαμβο και καθιερώθηκε ως κορυφαία μορφή της ρωσικής δραματουργίας.
«Ο Γλάρος» του Άντον Τσέχωφ, που γράφτηκε το 1890, μιλάει για τη ματαιωμένη ζωή, για τα λιμνάζοντα ύδατα μιας αδιάκοπης δραστηριότητας που επιστρατεύεται για να κρύψει τον τρόμο του κενού, όταν η ζωή στερείται της καθαρότητας ενός απολύτως προσωπικού και ανεπανάληπτου λόγου για να την ζεις.
Στον Γλάρο κανείς δεν κάνει αυτό που θέλει. Όλοι νομίζουν πως κάτι τους εμποδίζει κάτι τους φταίει που ποτέ δεν είναι αυτοί οι ίδιοι. Σε όλους φταίει ότι ζουν χωρίς καθαρό στόχο. Ακόμη κι όταν νομίζουν ότι έχουν, σπανίως είναι πραγματικά δικός τους.
«Εμείς οι ρώσοι λατρεύουμε το παρελθόν μας, μισούμε το παρόν και φοβόμαστε το μέλλον. Πόσο λυπηρό θα ήταν να ξεχνούσαμε οτι το παρελθόν που φοβόμαστε μεταβάλλεται σιγά σιγά στο παρόν που απεχθανόμαστε και στο παρελθόν που λατρεύουμε.»
Α.Π.Τσέχωφ
Μετάφραση: Ξένια Καλογεροπούλου
Δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία: Θοδωρής Αμπαζής
Σκηνικά – Κοστούμια: Κώστας Ζαμάνης
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Κίνηση: Τζένη Αργυρίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελεάνα Τσίχλη
Ακούγονται τα ποιήματα: «Αίσθηση» και «παιδικά χρόνια» του Αρθούρου Ρεμπό σε μετάφραση Στρατή Πασχάλη.
Στην παράσταση ακούγονται έργα των: Μότσαρτ, Σοστακόβιτς, Στράους, Λούις Τζόρνταν, Τζόνι Τζειμς και Μπρέντα Λι.
