Κυνήγι γειτόνων

Σε ένα ήσυχο χωριό της Γαλλίας αποφασίζουν να ζήσουν οι Σιμόν και Αντελαϊντ με τα παιδιά τους, εγκαταλείποντας το μικροσκοπικό τους διαμέρισμα στο Παρίσι. Κι ενώ θεωρούν αρχικά ότι βρήκαν το νόημα στη ζωή τους που αναζητούσαν τόσο καιρό, έρχεται μια ανατροπή που θα τους κάνει να αναθεωρήσουν.

Ο διαφορετικός τρόπος ζωής μεταξύ παριζιάνων και επαρχιωτών, οι χτυπητές αντιθέσεις και κυρίως η απομόνωση που φέρνει ησυχία αλλά και έντονους κινδύνους (κυρίως από τους κλεισμένους στις παραδόσεις και εμμονές ντόπιους) είναι στοιχεία της φάρσας που σκιτσάρει το σκηνοθετικό δίδυμο για να προσφέρει το γέλιο στο θεατή.

Κι αυτό έρχεται μεν αρκετά συχνά – με αρκετές επαναλήψεις πάντως και με κάποια παρωχημένα τρικ αφήγησης- αλλά όχι και με τη δέουσα μελέτη προκειμένου να δοθεί στην ηθογραφία ο αποτελεσματικός και εύστοχος λόγος κοινωνικής κριτικής τον οποίο επικαλείται το σενάριο.

Η γαλλική κωμωδία παλιάς κοπής ίσως να βρει πάντως το κοινό της ειδικά στα θερινά σινεμά όμως μαρτυρά και η εισπρακτική επιτυχία που γνώρισε στη Γαλλία αλλά και στο πρόσφατο φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας που κέρδισε το βραβείο κοινού.