Η παράσταση «Οργισμένα νιάτα» σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά επιστρέφει από 4 Απριλίου και κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 20:30 για έναν τρίτο κύκλο παραστάσεων, στο θέατρο Αγγέλων Βήμα.
Το έργο αυτό του τότε 26χρονου και πρωτοεμφανιζόμενου John Osborne ανέβηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στις 8-5-1956 στο Royal Court Theatre του Λονδίνου και χαρακτηρίστηκε ως «η νάρκη που τίναξε στον αέρα την θεατρική πραγματικότητα με τα κομμάτια της να ξαναπέφτουν σε μία γη που ποτέ πια δεν θα ήταν η ίδια.».
Οι βασικές τομές που το έργο, με αρχικό τίτλο Look Back in Anger, εισήγαγε ήταν ότι μετέφερε την θεατρική δράση από τα συνηθισμένα σαλόνια «στην κουζίνα», έφερε στο θεατρικό προσκήνιο εικοσάρηδες πρωταγωνιστές σε μνημειώδεις ρόλους και έβαλε τους θεατές μπροστά στα προβλήματα μιας ολόκληρης μεταπολεμικής γενιάς που η έλλειψη κάθε προοπτικής μετά από έναν παγκόσμιο πόλεμο την είχε φέρει σε σημείο κοινωνικής έκρηξης.
Ακόμη, κατέγραψε την απεικόνιση της ζωής αυτής της γενιάς με λόγο άμεσο, ωμό, αλλά και τρυφερό, έως και απροσδόκητα ποιητικό, βάζοντας στο τραπέζι μαζί θέματα εντελώς διαφορετικά, όπως το σεξ, ο πόλεμος των τάξεων, η θρησκεία, η πολιτική, ο τύπος, η νοσταλγία για την Αγγλική ταυτότητα που χανόταν, και -όλα αυτά- με έναν τρόπο πρωτοφανή για την εντελώς απροσποίητη απλότητα, την ορμή, την αλήθεια και την γνησιότητά του.
Με αυτό του το έργο, ο Osborne επηρέασε και άνοιξε δρόμο για συγγραφείς του βεληνεκούς των Harold Pinter, David Hare, Simon Stevens, Sheilagh Delaney, Arnold Whesker και άλλων πολλών.
Υπόθεση:
Στο Look Back in Anger, η γενιά των «οργισμένων» εκπροσωπείται από τέσσερις νέους. Τον Τζίμμυ, που μιλάει με το στόμα και την ψυχή του ίδιου του συγγραφέα, άλλωστε το έργο είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό. Ο Τζίμμυ είναι μορφωμένος, ευφυέστατος και ανυπότακτος. Ζει φανερά κάτω από τις δυνατότητές του και αυτό τον συνθλίβει. Ο Τζίμμυ είναι παντρεμένος με την Άλισον, την οποία συνήθως χρησιμοποιεί ως αποδέκτη της ηχηρής αντίδρασής του στην καταγωγή της, στην τάξη στην οποία ανήκει, αλλά στην κοινωνία και τους κανόνες της εν γένει. Η Άλισον είναι μοναχοπαίδι μεγαλοαστικής οικογένειας, μεγαλωμένη στην Ινδία ως μοναχοπαίδι Άγγλου ανωτάτης κοινωνικής θέσης. Ερωτεύτηκε παράφορα τον «διαφορετικό» Τζίμμυ και τον παντρεύτηκε παρά την έντονη άρνηση των γονιών της. Ο Τζίμμυ και η Άλισον, μετά τον γάμο τους ζουν στο περιθώριο, σε μια σοφίτα της κακιάς ώρας.
Σε ένα δωμάτιο δίπλα τους μένει ο Κλιφφ, αδελφικός φίλος του Τζίμμυ, πιο συμβιβασμένος με την κατάσταση από αυτόν, αγνός, πράος, καλόψυχος, με εξισορροπιστική στάση, χιούμορ και πολλή αγάπη για το ζευγάρι. Στην ζωή των τριών εισβάλλει απροειδοποίητα η Έλενα, «φίλη» της Άλισον που έρχεται να την βρει επειδή «θέλει το καλό της». Για το «καλό» της Άλισον, η Έλενα φέρνει από το Λονδίνο τον ευπατρίδη και Άγγλο παλαιάς κοπής πατέρα της Άλισον, για να «σώσει» την κόρη του από τον «αγροίκο» Τζίμμυ. Ο ερχομός, αλλά και τα σχέδια, της Έλενας ανατρέπουν την ζωή στην σοφίτα και οι καταιγιστικές εξελίξεις δεν αργούν.
