«Inside – Outside art @ coronavirus time» της Ελένης Πολυχρονάτου στην EPsilon Art Gallery

H Έκθεση της Ελένης Πολυχρονάτου με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Inside – Outside art @ coronavirus time» θα φιλοξενηθεί από τη Δευτέρα 1/2 έως την Κυριακή 28/2/2021 στην γνωστή EPsilon Art Gallery.

Αφορμή για την ψηφιακή μεταγραφή 16 έργων της Ελένης Πολυχρονάτου και παρουσίασής τους στο κοινό μέσα από την ασφάλεια, αλλά και την απόσταση, ενός ψηφιακού περιβάλλοντος, στάθηκε η περιορισμένη πρόσβαση στις γκαλερί για λόγους υγειονομικής ασφάλειας από την πανδημία. Η ψηφιακή έκθεση των έργων θα είναι διαθέσιμη από 1 έως 28 Φεβρουαρίου 2021 στους δύο ιστότοπους της EPsilon Art Gallery: www.epsilon-artgallery.com και www.epsilonartgallery.blogspot.com

«Τι είναι δυσκολία; Αυτή η ερώτηση κυριαρχούσε στο μυαλό μου κατά την περίοδο της καραντίνας και μπροστά μου ανοίγονταν δυο δρόμοι: Να εγκαταλείψω ή να εργαστώ. Η επιλογή ήταν μονόδρομος και ήταν ένα μήνυμα αυτοσυνειδητοποίησης και αυτοβελτίωσης. Να εργαστώ και μέσα από την δημιουργία να θέτω ξανά και ξανά τις βάσεις μιας καθημερινότητας ήρεμης και θετικής, γεμάτης με υπομονή και –ναι, γιατί όχι- μιας καθημερινότητας χαράς, όχι γιατί είμαι αναίσθητη στο ανθρώπινο δράμα, αλλά γιατί είναι πρωταρχικό καθήκον η φροντίδα της νοητικής μας δομής».

«Ζωγράφιζα, λοιπόν, και κάθε μέρα, κάποιες φορές, ολοκλήρωνα και ένα έργο. Ένα έργο με λόγια ενδυνάμωσης που το υποστήριζαν, ή θα μπορούσα να πω, το έκτιζαν γραμμές ευθείες, κάθετες, οριζόντιες, διαγώνιες, τεθλασμένες, καμπύλες, κύκλοι και χρώματα. Ένας εσωτερικός διάλογος ανάμεσα στη μορφή και το περιεχόμενο ή αλλιώς ένας διάλογος συνεργασίας και αρμονικής συμβίωσης ανθρώπου και φύσης». 

Οι διακεκριμένοι Ακαδημαϊκοί Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, Ομ. Καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης και Πρόεδρος της AICA-Ελλάς, ο Γιάννης Κολοκοτρώνης, Καθηγητής Ιστορίας Τέχνης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΔΠΘ και Ιστορικός Τέχνης και η Μαρία Καμπουροπούλου–Σαββαΐδου, τ. Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου, Εικαστικός και τ. Διευθύντρια Πινακοθήκης Ρόδου, έχουν επίσης γράψει για το έργο της Ελένης Πολυχρονάτου.

Ελένη Πολυχρονάτου, Όλα παραχωρούνται από

«Γνωρίζω την Ελένη Πολυχρονάτου από πάρα πολλά χρόνια. Οι εργασίες της έχουν την ιδιομορφία ότι συνιστούν στην πράξη ένα είδος «Δηλώσεων» με την έννοια που καθιερώθηκε στη σύγχρονη καλλιτεχνική πρακτική με τον όρο Statement. Το χαρακτηριστικό αυτών των δηλώσεων στην Πολυχρονάτου είναι ότι δεν αρκούνται να εγκαταστήσουν με τις λέξεις μια υπευθυνότητα την οποία διατυπώνει, αλλά ότι εικονογραφούν σχέσεις τριγώνων, κύκλων, γραμμών που αλληλοπαρεμβάλλονται και αλληλοδιεισδύουν το ένα στο άλλο.»

«Αυτή η αλληλοπαρεμβολή είναι η επικοινωνία και η αναζήτηση από την καλλιτέχνιδα ώστε το κάθε ένα που δηλώνεται να μην ισχύει από μόνο του αλλά να ισχύει σε συσχετισμό με τον εαυτό του, που είναι όμως, ο κάθε ένας, ένας άλλος. Αυτή είναι η συνθήκη αυτής της εργασίας την οποία θα χαρακτηρίζαμε ως «συντακτική εικονογράφηση» ή ως «συντακτική δομή των εικόνων». Οι συσχετισμοί έχουν ενδιαφέρον κατά τούτο, ότι προτάσσουν εικόνες που δεν είναι αναπαραστατικές οπτικών εντυπώσεων, αλλά που χρησιμοποιούν «συντακτικά» τις οπτικές εντυπώσεις. Η Πολυχρονάτου συντάσσει τις λέξεις ως εικόνες».

«Πολύμορφο και πολύτροπο το εικαστικό έργο της Ελένης Πολυχρονάτου, ξεκινά από την πορεία της γραμμής στη ζωγραφική επιφάνεια για να επεκταθεί στο χώρο με τη μορφή κατασκευών και εγκαταστάσεων. Δημόσιος – ιδιωτικός χώρος, ανακυκλώσιμες ύλες και αισθητική παιδεία ορίζουν τρία βασικά πεδία έρευνας πάνω στα οποία αναπτύσσεται η εννοιολογία των έργων της αλλά και η κοινωνική της δράση. Η εικαστικός, ξεκινώντας από την ψυχολογική εκδοχή των συμβόλων, διερευνά την ισόρροπη σχέση ανάμεσα στο τυχαίο του αυτοσχεδιασμού αλά Μιρό και τη μεθοδευμένη ποιητική ερμηνεία του κόσμου μας αλά Πάουλ Κλέε. Με έργα και δράσεις κοινωνικής ευαισθητοποίησης, μας δείχνει μια σύγχρονη μεταμοντέρνα εκδοχή για την αρχή, το τέλος ή τη διαφύλαξη της ατομικότητας σ’ έναν κόσμο εικονικής πραγματικότητας».

«Τα έργα της Ελένης Πολυχρονάτου, συνδυάζοντας λόγο και εικόνα, αποτελούν πολυεπίπεδες δημιουργίες που ενεργοποιούν τη συνδυαστική σκέψη. Η σχέση εικόνας και λόγου, όπως υποστηρίζει ο Ρολάντ Μπάρτ, μπορεί να είναι είτε σχέση ισοδύναμης επεξεργασίας, όπου και τα δύο μέσα αφηγούνται την ίδια ιστορία, είτε συμπληρωματικότητας – διαδοχικότητας, όπου το ένα μέσο προεκτείνει και εμπλουτίζει τις πληροφορίες του άλλου. Έτσι και στα έργα της Πολυχρονάτου, τα δύο μέσα συνδυάζονται αρμονικά και αναπτύσσουν σχέση οργανικής συμπληρωματικότητας, παραχωρώντας στον θεατή μια πυξίδα για να πλοηγηθεί στη θάλασσα των μηνυμάτων που εκπέμπουν.»

«Η μελωδική σύμπτυξη των γεωμετρικών σχημάτων, γωνίες και καμπύλες, η χρωματική καθαρότητα, τα επανερχόμενα μοτίβα και σύμβολα, οι συμβολικές παραπομπές στα στοιχεία της φύσης, η ανθρώπινη φιγούρα διασκορπίζονται στο χώρο σκιαγραφώντας ένα ψυχικό τοπίο που προσκαλεί και προκαλεί για εξερεύνηση. Η ελευθερία στην πρόσληψη και την ερμηνεία συνιστά και το δώρο της τέχνης της Πολυχρονάτου στο θεατή. Αυτό που προσλαμβάνει κανείς στη στοχαστική θέαση των εκθεμάτων είναι η προσωπική του διαδρομή προς τα ένδον και αντανακλά τη δική του πορεία προς την αυτογνωσία».

Η EPsilon Art Gallery, την οποία ίδρυσε το 2011 στο Λουτράκι Κορινθίας η ζωγράφος Εύη Παντελέων, στη διάρκεια της λειτουργίας της έχει παρουσιάσει μέσω ατομικών και ομαδικών εκθέσεων έργα 150 και πλέον Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, τόσο καταξιωμένων όσο και νέων, που ανήκουν κυρίως στο χώρο της ζωγραφικής και της γλυπτικής (ενδεικτικά: Δημήτρης Μυταράς, Χρόνης Μπότσογλου, Θεόδωρος Παπαγιάννης κ.ά.).

Η EPsilon Art Gallery, η οποία από το 2013 είναι μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αιθουσών Τέχνης (ΠΣΑΤ) που δέχεται ως μέλη Gallery με διαχρονικά σημαντικό πολιτιστικό έργο, έχει ως σκοπό να αναδεικνύει  ότι η ΤΕΧΝΗ αποκαλύπτει ένα διαφορετικό, αισιόδοξο δρόμο και να προσφέρει στους καλλιτέχνες ορίζοντες  ώστε να ανοίγουν το διάλογό τους με το κοινό. Συμμετέχει σταθερά σε Διεθνείς Εκθέσεις Τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα, στις δύο ετήσιες Αrt Athina και Art Thessaloniki και στο εξωτερικό, στις Art Nordic Kopenhagen, Arte Padova, Arte Genova, Affordable Art Fair Hampstead London. 

δρ Ελένη Πολυχρονάτου, Εικαστικός – Θεωρητικός και Ιστορικός Τέχνης ΑΣΚΤ

Η δρ Ελένη Πολυχρονάτου είναι Εικαστικός – Θεωρητικός και Ιστορικός Τέχνης ΑΣΚΤ. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα, στο εργαστήριο της Ζωγραφικής, με δασκάλους τον Δημήτρη Μυταρά, τον Γεώργιο Μαυροειδή και τον Νίκο Κεσσανλή. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, συνέχισε την φοίτησή της στο εργαστήριο Γλυπτικής με δάσκαλο τον Γεώργιο Λάππα.  Παράλληλα παρακολούθησε τα εργαστήρια Αγιογραφίας, Κεραμικής και Ξυλογλυπτικής και τον κύκλο μαθημάτων για την Διδακτική της Tέχνης.

Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της ΑΣΚΤ με καθηγητές τον Δημήτρη Μυταρά, τον Σάββα Κονταράτο και την Ναυσικά Πανσελήνου με θέμα «Έργα Τέχνης Μεγάλης Κλίμακας στον Αστικό και Φυσικό Χώρο Από τη Δεκαετία του ΄60 έως τον21ο Αιώνα».  Ήταν προσκεκλημένη του Μονοετούς Καλλιτεχνικού Διαθεματικού προγράμματος «Επικοινωνία-Τέχνη» στην Ελλάδα, Ιταλία και Γαλλία του Δικτύου FAM (Femme-Art-Méditerranée) που ίδρυσε η Aliki Moschis-Gauguet υπό την αιγίδα της UNESCO (1998-2018) και στις σχετικές Εκθέσεις του ίδιου Δικτύου σε Αλβανία, Τουρκία, Λίβανο και Μαρόκο (2001-2005). 

Έχει μετάσχει σε επιστημονικά συνέδρια με ανακοινώσεις για την Δημόσια, Οικολογική και Περιβαλλοντική Τέχνη, ενώ έχει δημοσιεύσει σε εφημερίδες και περιοδικά σχετικά κείμενα και άρθρα.  Έχει κάνει 12 ατομικές εκθέσεις του έργου της με κύριο θέμα τη διερεύνηση της σχέσης λόγου και εικόνας και έχει λάβει μέρος σε πολλές σημαντικές ομαδικές παρουσιάσεις, στην Ελλάδα και το εξωτερικό στη Γαλλία, Ιταλία, Αλβανία, Τουρκία, Μαρόκο, Λίβανο, Καναδά, Ρουμανία, Ολλανδία. Είναι δημιουργός και υπεύθυνη υλοποίησης του πρότζεκτ «Κρεμάστρες του Δημόσιου Χώρου ή Σύμβολο Αμοιβαιότητας» με την συμμετοχή περίπου πενήντα (50) καλλιτεχνών και την εγκατάσταση/ θεμελίωση του πρότζεκτ σε πέντε (5) Δήμους της Αττικής.  

Η έκθεση «Inside – Outside art @ coronovarius time » είναι η 13η ατομική της έκθεση και η πρώτη στην EPsilon Art Gallery.