17 χειρονομίες λειτουργούν σαν συλλαβές που αρθρώνουν αφηγήσεις κι ερμηνείες. Μια χορογραφική εγκατάσταση που διερευνά τη σχέση εικόνας, μνήμης, κίνησης και θέασης στη στιγμή.
Η νέα δημιουργία της Ίριδας Καραγιάν, “17 gestures forced uttered”, μελετά τη διαδικασία δημιουργίας αφηγήσεων χρησιμοποιώντας ως σημείο αναφοράς τον Δεκέμβριο του 2008. Πέντε ερμηνευτές αναβιώνουν 15 φωτογραφίες από τις πορείες διαμαρτυρίας του 2008 μαζί με άλλες δύο «εκτός θέματος», δημιουργώντας αλληλουχίες από εικόνες και χειρονομίες που επαναλαμβάνονται ρυθμικά στο χώρο, αλλοιώνονται και μετασχηματίζονται.
Πώς επηρεάζεται η αντίληψη του χρόνου μέσω συνάψεων που ελέγχονται και καθοδηγούνται, και τί ενεργοποιείται μέσω της εμπειρίας των θεατών; Το έργο στήνει ένα μηχανισμό που βασίζεται στη μνήμη και χρησιμοποιεί τις εικόνες ως σημείο αναφοράς, τον λόγο ως σημείο εκφοράς και το σώμα ως φορέα νοήματος και μετασχηματιστή που δρα στο παρόν.
Ίρις Καραγιάν
Η Ίρις Καραγιάν είναι χορογράφος. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε διεθνή φεστιβάλ χορού. Το 2010 απέσπασε το 1ο βραβείο χορογραφίας Jarmila Jebrakova award (New Europe Festival 2010), με τα έργα A time to mourn (2009) και Legacy (2010). Το έργο Mothers (2012) επελέγη από το διεθνές δίκτυο Aerowaves (2013) και το Dancenet Sweden (2104) περιοδεύοντας σε πόλεις της Ευρώπης. Το Alaska (2016), παραγωγή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών παρουσιάστηκε στη Στέγη, στη Γαλλία (Dansfabrik, Brest) και στο 23ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Διδάσκει χορογραφία (ΚΣΟΤ, Ραλλού Μάνου) και συνεργάζεται με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Χορός χωρίς διακρίσεις, της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.
