Ο Φώντας είναι “σημαντικός”, είναι “σπουδαίος” κι έχει τον τρόπο και τα μέσα να βγάλει απ’ τη φτώχεια την καθαρίστρια Αριστέα και τον σύζυγό της Βούλη. Ο αιωνίως άνεργος Βούλης -εύστροφος κι ευφάνταστος- κατασκευάζει τον μύθο ενός ανύπαρκτου προσώπου, του Φώντα, κι η Αριστέα πρέπει να τον πιστέψει και να συνεχίσει να «τον ζεί», όσο ο Βούλης υποτίθεται πως ψάχνει τη μεγάλη ευκαιρία για να βγουν μια και καλή από τη φτώχεια. Ξέρει ότι η Αριστέα είναι αδύναμη χωρίς αυτόν κι ακόμα πιο αδύναμη να αναζητήσει λύσεις. Διαισθάνεται ότι, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, έτσι κι εκείνη, αναζητά διέξοδο σε πρόσωπα της φαντασίας, πιστεύοντας ότι αυτά θα εξαλείψουν την αδυναμία τους ή θα τη μεταμορφώσουν σε δύναμη. Εγκλωβισμένος ο ίδιος σε μια ράθυμη και αδιέξοδη ζωή, εγκλωβίζει και την Αριστέα στο μύθο της εξόδου απ’ αυτήν. Έτσι ο Βούλης κυριαρχεί και καταφέρνει να γίνει μια καθωσπρέπει, «οικία» εξουσία. Και να ζει σε βάρος της. Μέχρι που θα κάνει κάποιο λάθος…
