Μουσικές Ταξιαρχίες 30 χρόνια μετά στο Κύτταρο, Παρασκευή 3 Απριλίου
Χέντριξ και Καζαντζίδης 10.000 Watt να κλάσουνε πατάτες οι μπάτσοι και τα Ματ!Οι μαλιάδες ήμασταν μετρημένοι, οι γυναίκες λίγες αλλά προσεγμένες, ο κόσμος πολύς γέμισε ασφυκτικά το «Κύτταρο» τουλάχιστον μια ώρα πριν αρχίσει η συναυλία. Ουρές για να πάρουν τα εισιτήρια στο χέρι όσοι είχαν κρατήσεις από το διαδίκτυο, αλλά και όσοι τα είχαν προπληρώσει σε γνωστές αλυσίδες βιβλιοπωλείων των Αθηνών. Νέα ήθη, νέα έθιμα. Γράφει ο Γιάννης Αλεξίου
Η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου, μέσα στο ιστορικό live κλαμπ της πόλης που κι αυτό έχει αλλάξει από το 1985, ήταν άντρες όπως και τότε στα ροκ στέκια της Αθήνας. Όλοι όρθιοι, δεν υπήρχαν τραπέζια. Μόνο στο πατάρι, δίπλα στον προβολέα, είχε πάρει θέση καθιστός ο Γιάννης Πετροπουλάκης, ο πρώτος μπασίστας των M.G.C. και blueman ως διοργανωτής συναυλιών αργότερα. Άρχοντας της νύχτας! Καθόταν μόνος σαν προάγγελος μιας βραδιάς φορτωμένης με αναμνήσεις.
Στην είσοδο μοιράζονταν καρτ ποστάλ με την αμφί γυμνασμένη μακρυμαλλούσα γριά από το εξώφυλλο της ιστορικής παράνομης κασέτας που έγραφε: Τζίμης Πανούσης Μουσικές Ταξιαρχίες On The Road * 35 Χρόνια * 1980 – 2015 Κύτταρο Live 3-4 & 17-18 Απριλίου.
Πέντε λεπτά πριν τις 11 το βράδυ της Παρασκευής 3 Απριλίου, βγήκε στην σκηνή ο Τζίμης Πανούσης και παρουσίασε την παλιοπαρέα: Δημήτρης Δασκαλοθανάσης – ήρθε από το Παρίσι όπου ζει 25 χρόνια τώρα και παίζει εκεί τις μουσικές του – Γιάννης Δρόλαπας, ένας από τους τρεις καλύτερους κιθαρίστες που βγήκαν στην Ελλάδα (Γιάννης Σπάθας και Δήμης Παπαχρήστου οι άλλοι δύο), Σπύρος Πάζιος, επίσης εξαιρετικός κιθαρίστας, και οι τρεις ιδρυτικά μέλη των Μουσικών Ταξιαρχιών. Μεγάλος απόντας από την αρχική σύνθεση ο ντράμερ Βαγγέλης Βέκιος που απεβίωσε αυτόν τον καιρό και η συναυλία ήταν αφιερωμένη σε αυτόν, αλλά και στο άλλο ιδρυτικό μέλος τον Κώστα Πολίτη που αυτοκτόνησε, δέκα χρόνια μικρότερο τότε του Τζίμη. Στα δύο αυτά εκλιπόντα μέλη ήταν αφιερωμένη η συναυλία, όπως είπε εξ αρχής ο Τζίμης Πανούσης, συνέυρεση με αφορμή τα 30 χρόνια από την θρυλική μουσική παράσταση «Hard Core» στο Κύτταρο, το 1985, η οποία είχε κυκλοφορήσει και σε βινύλιο το 1985, κύκνειο άσμα των Μουσικών Ταξιαρχιών.
Επίσης τραγούδια από την θρυλική παράνομη κασέτα «Disco Tsoutsouni» του 1980, που περιείχε τραγούδια γραμμένα πριν το 1977, εκτός από τις «Νύχτες της Μόσχας» για τα γεγονότα του Χημείου (16 Δεκεμβρίου 1979), τραγούδι που παίχθηκε σε ρυθμό bossa nova στη διάρκεια της βραδιάς, όπως και το «Ζόμπι το ξύπνημα των νεκρών» από την ίδια κασέτα!
Οι Μουσικές Ταξιαρχίες παρατάχθηκαν ετοιμοπόλεμες στην σκηνή με 6 μέλη μέσα σε αποθέωση στο Κύτταρο, όπου δεν έπεφτε καρφίτσα! Οι μπύρες και τα ποτά πήγαιναν κι έρχονταν στους τυχερούς που βρήκαν θέση κοντά στα μπαρ του κλαμπ και τα τσουγκρίσματα δεν είχαν τελειωμό. Η αρχή ήταν καταιγιστική: «Disco Tsoutsouni», «Μουσικές Ταξιαρχίες», «One Song For The Calavrita Place», «Εκλογές», «Πάρε το χαπάκι σου», «Για τη γιορτή της μητέρας», «Γαμάτε γιατί χανόμαστε», «Ερωτικό», «Μια ασπρόμαυρη μικρή φωτογραφία» με τον Αλέκο Αράπη να έχει πάρει τη θέση του μπασίστα στην σκηνή από τον Δημήτρη Δασκαλοθανάση και ο Κώστας ο Πεπέρογλου τη θέση του Βασίλη Κοκκώνη, τωρινού συνεργάτη του Πανούση. Διαδοχικά πέρασαν 9 μουσικοί από την σκηνή, όπως ο κιθαρίστας Στέλιος Φράγκος, ο κημπορντίστας Βασίλης Γκίνος, επίσης τωρινοί μουσικοί του Τζίμη Πανούση.
Η συγκίνηση μεγάλωνε όσο περνούσε η ώρα και το κοινό τραγουδούσε το ένα μετά το άλλο τα τραγούδια μαζί με τις Ταξιαρχίες: «Ο Τεκές», «Γιαγιά Πατίνι», «Κάγκελα Παντού», «Ανακωχή», «Ναγκασάκι», «Ντισκοτσιφτετέλι», «Αχ Ευρώπη», «Το τραγούδι του χειμώνα», «Μάγισσα Μανούλα», «Όχι άλλο Νταλάρα», «Το παρδαλό τζιτζίκι» και κάποια ακόμη. Ένας φώναξε δυνατά: «Γεια σου Τζιμάρα !» και ο Πανούσης απάντησε; «Ο ξάδερφός μου! Φυσιοδίφης!».
Άλλες φωνές που ακούστηκαν δυνατά από το κοινό ήταν «Τζιμάρα γ…την Μέρκελ την π…», «Μπάτσοι Γουρούνια Δολοφόνοι», «Πανιωνάρα», ενώ εξέπληξε ο Τζίμης σε μια στιγμή λέγοντας από το μικρόφωνο «Γ… ο θρύλος και ο Πειραιώς», αν και είναι Ολυμπιακός στα ποδοσφαιρικά του αισθήματα, όμως προφανώς δήλωσε την αντίθεσή του με το ποδοσφαιρικό κατεστημένο!
Η συναυλία τελείωσε με όλο το «Κύτταρο» να χορεύει και να τραγουδά «USA for Marketing», «Νεοέλληνες» και «Σουζάνα» και με τις 9 Μουσικές Ταξιαρχίες επί σκηνής σε ένα πανηγυρικό φινάλε! Τριάντα χρόνια μετά την θρυλική εκείνη εμφάνισή τους στο Κύτταρο – αν και δεν ήταν η πρώτη στο χώρο αυτό – τα πράγματα έχουν αλλάξει και το έθνος δεν «προσκυνά σώβρακα και φανέλες», σύμφωνα με τον στίχο τους στα «Κάγκελα Παντού», ούτε ο Τζίμης και η θρυλική παρέα του είναι οι 25άρηδες της εποχής που ξεκίνησαν στα τέλη του ’70, αλλά οι σημερινοί 60άρηδες, όμως η καρδιά τους το λέει ακόμα!
Σε μια συναυλία χωρίς πρόζα, μόνο με τραγούδια και φυσικά τα θρυλικά βίντεο στην οθόνη, παίχθηκε ζωντανά ολόκληρος ο πρώτος και ιστορικός δίσκος των Μουσικών Ταξιαρχιών, που λογοκρίθηκε στην εποχή του, απαγορεύτηκε ένα διάστημα και ξανακυκλοφόρησε λογοκριμένος με…μπιπ στις επίμαχες λέξεις παρουσιάστηκε τώρα χωρίς λογοκρισία, όπως πάντα επί σκηνής! Το μόνο όνομα άλλου καλλιτέχνη στο οποίο έγινε μνεία στη διάρκεια της συναυλίας ήταν του Μάρκου Βαμβακάρη με αφορμή τον «Τεκέ». Επίσης το μόνο όνομα πολιτικού που ακούστηκε από τα χείλη του Τζιμάκου ήταν όταν είπε: «Τώρα έχουμε Βαρουφάκη, θα γ….Βαρουφάκες» ! Επίσης σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της συναυλίας έπαιξε ο πολύ καλός ήχος.
Ο Τζίμης Πανούσης έβαλε την σφραγίδα του στις Μουσικές Ταξιαρχίες και στην ελληνική ροκ σκηνή του ’80 που ήταν στις δόξες της, αλλά μέχρι σήμερα και δικαίως αυτό αναγραφόταν με κόκκινα γράμματα στις μαύρες μπλούζες που φορούσαν όλα τα μέλη: «Τζίμης Πανούσης Μουσικές Ταξιαρχίες». Πήρα κι εγώ μία φεύγοντας από το Κύτταρο από το memorabilia πωλητήριο στην είσοδο του Κυττάρου, με βινύλια, cd, βιβλία, αυτής της τέλειας παρέας, αυτού του τέλειου συγκροτήματος που θα αγαπάμε μια ζωή. Μουσικές Ταξιαρχίες, μια εποχή ολόκληρη!
O Γιάννης Αλεξίου με τον Τζίμη Πανούση
*Για όσους δεν τους είδαν έχουν μια ευκαιρία ακόμη το Παρασκευο- Σάββατο μετά το Πάσχα, 17 και 18 Απριλίου στο «Κύτταρο», Ηπείροου κι Αχαρνών, είσοδος 12 ευρώ.
Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Κανελλόπουλου
